กโปตกชาดก
	:: สาเหตุที่ตรัสชาดก ::

.....พระภิกษุรูปหนึ่งมีนิสัยโลเล ปฏิบัติธรรมไม่สม่ำเสมอ จึงไม่สามารถบรรลุธรรมใดๆ เพื่อนพระภิกษุจึงพามาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อพระพุทธองค์ทรงซักถาม ท่านก็ยอมรับ

..... พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงระลึกชาติหนหลังของภิกษุรูปนี้ด้วย บุพเพนิวาสานุสติญาณแล้วตรัสว่า “ เมื่อชาติก่อนเธอต้องสิ้นชีวิตเพราะ ความโลเลของเธอเอง มิหนำซ้ำยังเป็นเหตุ ให้บัณฑิตผู้หนึ่งต้องพลัดพรากจาก ที่อยู่อาศัยอีกด้วย ” ตรัสแล้วทรงนำ กโปตกชาดก มาตรัสเล่า

.....๑. ต้องฝึกตนให้เป็นคนหนักแน่น ไม่เป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง เมื่อตั้งใจจะทำความดีอะไรแล้ว ต้องตั้งใจทำให้จริง มิฉะนั้นจะเป็นคนที่ทำอะไรไม่สำเร็จเลยสักอย่าง

.....๒. คนเราเมื่อมีเพื่อนดี ควรรับฟัง ตรึกตรอง ปฏิบัติตามคำแนะนำอันดีของเพื่อน

.....๓. เมื่อพิจารณาตัวเอง รู้ว่ามีข้อบกพร่องอะไรหรือมีนิสัยที่ไม่ดีอะไร ควรรีบแก้ไข ปรับปรุงตนเองเสียทันที เพราะนิสัยเหล่านี้สามารถติดตัวข้ามภพข้ามชาติได้

.....๔. ผู้ประทุษร้ายต่อผู้มีพระคุณ ถือว่าเลวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ไม่ควรคบหาด้วย