ในครั้งนั้นพระราชา แห่งนครพาราณสี ทรงโปรดเสวยเนื้อ กวางทุกวัน จึเกณฑ์ ประชาชนทั้งหลาย ให้เข้าป่าล่ากวางกับ พระองค์ด้วยทุกครั้ง
ทำให้ประชาชนไม่มี ีีเวลาทำมาหากินเพราะ ต้องตามเสด็จอยู่เสมอ จึงประชุมตกลงกันต้อน กวางมาไว้ในเขตพระ ราชอุทยาน เพื่อให้ พระราชาเสด็จล่าได้ โดยสะดวก
นับตั้งแต่นั้นมา พระราชาก็เสด็จไปยิงกวางในเขตอุทยานเสมอๆ โดยเสด็จตามลำพังเองบ้าง มีข้าราชบริพารตามเสด็จบ้าง บางครั้งก็โปรดให้พ่อครัวไปยิงมาทำอาหารถวาย
แต่พระองค์ก็ยังคงล่ากวางอื่นๆ อยู่เสมอ กวางทั้งหลายจึงมีความสะดุ้งกลัวอยู่ตลอดเวลา
เพียงแค่เห็นธนูเท่านั้น ก็จะวิ่งกันชุลมุน เหยียบกันเองบ้าง ถูกยิงบาดเจ็บสาหัสบ้าง และบางส่วนก็ถึงแก่ความตาย
ตั้งแต่นั้นมา กวางบริวารทั้งหลายจึงไม่ต้องสะุดุ้งกลัวภัยตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่ง
Home | นิทานชาดก
