ช่างไม้ที่ฉันจ้างมาซ่อมบ้านต่างจังหวัดเพิ่งเสร็จงานอย่างทุลักทุเล
ยางรถที่แตก ทำให้เขาเสียเวลางานไปกว่าชั่วโมง
เลื่อยไฟฟ้าก็เสีย
แล้วนี่รถปิ๊คอัพโกโรโกโสก็สตาร์ทไม่ติดเสียอีก
ฉันจึงต้องขับรถไปส่งเขาที่บ้าน
เขานั่งเงียบตลอดทางเมื่อไปถึงเขาพาฉันไปรู้จักกับสมาชิกในครอบครัว
ในระหว่างที่เราเดินผ่านประตูรั้ว เขาหยุดครู่หนึ่งที่ต้นไม้หน้าบ้าน
เอามือทั้งสองขึ้นไปเหนี่ยวกิ่งใหญ่ชั่วครู่หนึ่ง
เมื่อไปถึงประตูบ้าน สีหน้าของเขาแช่มชื่นเป็นคนละคน เขาสวมกอดลูกชายเล็กๆ ทั้งสอง รวมทั้งหอมแก้มภรรยา หลังจากนั้นเขาก็เดินมาส่งฉันที่รถ เราเดินผ่านต้นไม้ต้นเดิม ฉันอดไม่ได้ที่จะถามเขาด้วยความอยากรู้ว่า เขายกมือทั้งสองเหนี่ยวกิ่งไม้ตอนขาเข้ามาทำไม
"อ้อ..นั่นมันต้นไม้ปัญหาของผมเอง" เขาตอบ
"ปัญหาในการทำงานเกิดขึ้นกับผมเสมอๆ แต่ที่แน่ๆสิ่งหนึ่งก็คือ ปัญหาต่างๆพวกนี้ไม่ใช่ปัญหาของคนในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นภรรยาหรือลูกๆ
ดังนั้น ผมก็เลยแขวนปัญหาทั้งหมดที่มีในแต่ละวันไว้ที่ต้นไม้ต้นนี้ก่อนเข้าบ้าน
แล้วผมก็จะเอาปัญหาที่แขวนไว้ออกไปกับผมใหม่ในตอนเช้า"
เขายิ้ม "คุณรู้ไหมที่แปลกก็คือ ดูเหมือนปัญหาที่ผมเอาติดตัวกลับไปทำงานในทุกเช้าไม่เคยมากเท่าตอนเอามาแขวนเลยสักที"
