หยุดพักสักนิด

วันที่ 06 มิย. พ.ศ.2555

 

       มีคนตัดไม้คนหนึ่ง นำฟืนไปขายให้แก่ร้านขายฟืน ซึ่งร้านขายฟืนก็ปฏิบัติต่อคนตัดไม้ดีมาก ดังนั้น คนตัดไม้จึงคิดอยากตอบแทน โดยการจะตัดไม้ให้ได้เป็นจำนวนมากๆ

 

ในวันแรก คนตัดไม้ตัดไม้ได้ ๒๐ ต้น แล้วนำมาให้ร้านขายฟืน ซึ่งร้านขายฟืนก็ชมเชยและปฏิบัติต่อคนตัดไม้อย่างดี

 

แต่พอในวันที่ ๒ คนตัดไม้ก็ตั้งใจจะตัดให้ได้มากขึ้น แต่ปรากฏว่ากลับตัดได้เพียง ๑๘ ต้น

 

ในวันรุ่งขึ้น ก็กะว่าจะตัดให้ได้มากยิ่งขึ้น แต่ก็กลับเหลือ ๑๖ ต้น
ยิ่งนับวันผ่านไปเรื่อยๆ เขาก็ตัดได้น้อยลงเรื่อยๆ


 

จนในที่สุด คนตัดไม้ก็รู้สึกละอายใจ จึงไปกล่าวคำขอโทษกับทางร้านขายฟืน


แต่เจ้าของร้านขายฟืนก็กลับถามคนตัดไม้ว่า "คุณลับขวานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่" คนตัดไม้ตอบว่า "ผมไม่มีเวลาหยุดลับขวานเลย เพราะขนาดไม่หยุด ยังตัดไม้ได้น้อยขนาดนี้"

 

ซึ่งเจ้าของร้านก็บอกแก่คนตัดไม้ว่า “คุณลองคิดดูสิว่า หากคุณหยุดลับขวานให้คม โดยเสียเวลาเพียงเล็กน้อย คุณอาจตัดไม้ได้มากกว่านี้ก็ได้”



เรื่องสั้น / รวมเรื่องสั้นประทับใจ

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0009853998819987 Mins