แม่บท เดินทางข้ามวัฏสงสาร

 

พระรัตนตรัยคือ ที่พึ่งที่แท้จริงของชาวโลก

   วันนี้เรามาประชุมพร้อมก้นเพื่อแสวงหาพระรัตนตรัย ซึ่งเปีนที่พื่งที่ระลึกที่อยู่ภายในต้วของเรา นอกเหนือจากพระรัตนตรัยภายนอกคือพุทธปฏิมากรพระธรรมคำสอน และพระสงฆ์ ก็มีพระรัตนตรัยภายในที่อยู่ในกลางกายของเราทุกๆ คน ได้แก่พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ ส้งฆรัตนะ ๓ อย่างนี้แหละเปีนที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พื่งที่ระลึกยิ่งกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เราจะด้องตั้งใจปฏิบตให้เข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ นี้ใหได้ โตยอาศัย อตฺตา หิอดฺดโน นาโถ เอาตัวของเรานี่แหละเป็นที่พื่ง อาศัยกายที่เรานั่งเข้าที่อยู่นี้ ประกอบความเพียร

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านตรัสสอนพวกเราทั้งหลายว่า "เธอทั้งหลายจงมีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ อย่ามีสิงอื่นเป็นสรณะเลย จงเป็นผู้มีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ อย่ามีสิงอื่นเป็นสรณะเลย" ที่พระองค์ตรัสอย่างนี้ก็เพราะว่าตัวของเรานี่แหละที่จะ เป็นที่พึ่งให้กับตัวเองได้ดีที่สุด คือท่านแนะนำให้เอากายนี่ฝึกฝนปฏิบัติให้เข้าถึงธรรมะภายในให้ได้ จะได้ยึดเอาธรรมะเป็นที่พึ่ง

      เพราะสิ่งอื่นไม่ใช่ ยังพึ่งได้ไม่สมบูรณ์ ให้เอาธรรมะที่เราได้เข้าถึงนี่แหละ เป็นที่พึ่งทีระลึก เป็นสรณะ อย่าเอาอย่างอื่นเป็นสรณะเนี่องจากช่วิตของเราเป็นทุกข์ มีทั้งทุกข์ประจำแล้วก็ทุกข์ที่จรมา เมื่อชีวิตมีทุกข์ก็จำเป็นตัองมีที่พึ่ง และที่พึ่งนั้นตัองสามารถพึ่งได้ทุกหนทุกแห่งพึ่งได้ตลอดเวลา ให้ความอบอุ่น ความปลอดภัยในช่วิตได้ ทั้งภัยในสังสารวัฏ ภัยในอบายภูมิช่วยได้หมด ธรรมะที่เราได้เข้าถึงนั่นแหละจึงจะเป็นที่พึ่งได้อย่างแห้จริง มีพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ๓ อย่างนี้แหละที่จะพึ่งได้ ๓ อย่างนี้อยู่ในตัวของเรา มีมาตั้งแต่ดั้งเดิม เมื่อเข้าถึงได้แล้ว เราจะมีดวามสุข มีความบริสุทธ แล้วก็มีความรู้แจ้ง จะรู้เรี่องราวของชีวิตเรา แล้วก็รู้หนทางที่จะไปถึงที่หมายได้โดยปลอดภัย

      พุทธรัตนะได้แก่พระธรรมกายที่ใสเป็นแก้ว ถ้าเราเข้าถึงด้วยตัวเอง เราก็จะเห็นท่านได้ชัดใสแจ่มชัดเจนทีเดียว ลักษณะก็คล้ายๆ พุทธปฏิมากร เกตุดอกบัวตูม ใสเกินใส ใสเป็นเพชร สวยเกินสวย งามไม่มีที่ติ ประกอบไปด้วยลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ นั่งชัดสมาธิเจริญภาวนา หันหน้าออกไปทางเดียวกับตัวของเรา เห็นท่านแล้วเราจะรู้สึกอบอุ่นใจ ปลอดภัย รู้สึกปลอดภัยทีเดียว ทุกข์ทั้งหลายก็ด้บไปเมื่อเข้าถึงพุทธรัตนะ จนกระทั่งเราลืมความทุกข์ทั้งหลายไปเลย นึกไม่ออกว่าเมื่อสักครู่นี้มีความทุกข์ได้อย่างไรเพราะพระรัตนตรัยนั้นเป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขทั้งปวง

    ธรรมรัตนะ คือดวงธรรมใสๆ ที่อยู่ในกลางกายของพุทธรัตนะ เป็นที่รวมพระธรรมคำสอน ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ความรู้ทั้งหมดในทางพระพุทธศาสนาก็กลั่นออกมาจากกลางธรรมรัตนะนี่แหละ

     ส้งฆรัตนะ คือพระธรรมกายละเอียดที่ซ้อนอยู่ในกลางดวงธรรม รักษาธรรมรัตนะเอาไว้ ๓ อย่างนี้เป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริงของเราและของชาวโลกทั้งหลาย ถ้าเห็นได้อย่างนี้ก็เรียกว่าเห็นธรรม เซ้าถึงได้อย่างนี้ก็เรียกว่าถึงไตรสรณคมน์ คือใจแล่นเข้าไปถึงสรณะทั้ง ๓ ภายใน ไปเป็นอันหนี่งอันเดียวก้บท่าน จะเข้าถึงท่านได้ใจด้องหยุด ต้องนี่ง

    ดังนั้น หยุดนี่งจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะท้าให้เข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ ได้ เราต้องหมั่นฝึกฝนใจให้หยุดให้นี่งให้ได้ เอาตัวของเรา เอากายของเรานี่แหละเป็นที่ฝึกฝนอบรมจิต เป็นทางผ่านของใจให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน นี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตเราทีเดียว

     ถ้าหากว่าไม่มีพระพุทธเจ้ามาบังเกิดขึ้น ไม่มีหลวงพ่อวัดปากนํ้าภาษีเจริญ มารื้อฟื้นคำสอนขึ้นมาใหม่ ไม่มีคุณยายอาจารย์ของเรามาสืบทอดแล้วก็สั่งสอนกันต่อๆ มา เราก็คงไม่รู้ว่าในตัวของเรานีมีพระรัตนตรัย ไม่รู้วธีการที่จะเข้าถึงพระรัตนตรัย เราก็จะไม่มีสิทธิ์ที่จะพบสรณะที่แท้จริงไปจนตลอดชีวิต ก็จะมีชีวิตสะเปะสะปะกันไปวันๆวิ่งวุ่นไปตามความทะยานอยาก ยินดียินรัายกันเรื่อยๆไป เดี๋ยวมีสุขมีทุกข์กันไปอย่างนั้นแหละ ใจไม่คงที่ มีขึ้นมีลงตลอดเวลา

     แต่ผู้รู้ท่านจะสอนตรงกันหมด คือ สอนให้หยุดจากความอยากทั้งปวง หยุดตรงกับคำว่านิโรธะ นิโรธะแปลว่าหยุด ก็คือเอาใจนั้นหยุดลงไปตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เอากายหรือเอาคัวของเรานี่แหละเป็นฐานที่ตั้งสำหรับหยุดใจ หยุดจากทุกสิ่ง หยุดแม้กระทั้งความคิด หยุดอยู่ภายใน ให้ใจกลับมาอยู่กับเนี้อกับคัวของเรา กลับมาอยู่ในฐานที่ตั้งตั้งเดิมของใจคือศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพราะตำแหน่งนี้เป็นที่บังเกิดขึ้นของรัตนะทั้ง ๓ ที่เป็นนิจจัง เป็นสุข้งเป็นอัตตา คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง เป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขล้วนๆ ไม่มีทุกข์เจือเลยแม้แด่นิดเดียว แล้วก็เป็นคัวตนที่แท้จริงของเรา...

 

วันอาทิตย์ที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๓
จากหนังสือ แม่บท
เดินทางข้ามวัฏสงสาร