ลุงโง่ย้ายภูเขา

วันที่ 30 มิย. พ.ศ.2549

ลุงโง่ย้ายภูเขา จากหนังสือ มังกรสอนใจ  พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ M.D., Ph.D.

ลุงโง่ย้ายภูเขา

      หน้าบ้านลุงโง่มีภูเขาใหญ่ลูกหนึ่ง ภูเขาลูกนั้นค้ำตระหง่านอยู่หน้าบ้านของเขาพอดี บ้านของลุงโง่มีคนอยู่ 30 กว่าคน ทุกครั้งที่ออกจากบ้านก็จะต้องเดินอ้อมภูเขาลูกนั้นไป ทำให้ไม่สะดวกเสียเวลามาก

       ในวันนั้น ลุงโง่มีอายุได้ 90 กว่าปีแล้ว พักอยู่ในบ้านมีลูกหลานคอยปรนนิบัติ ลุงโง่ตัดสินใจว่า...

      ในบั้นปลายชีวิตนี้ จะขอทำสิ่งที่มีความหมายอย่างยิ่งสักเรื่องหนึ่ง คือ ย้ายภูเขาลูกนั้นไปไว้ที่อื่น และแล้วลุงโง่ก็นำทุกคนในบ้านทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็ก เริ่มงานการย้ายภูเขา ค่อยๆ ขุดย้ายหินบนภูเขา ขนไปไว้ในที่ห่างไกลออกไป แต่ว่าภูเขาลูกนั้นสูงใหญ่เกินไป กำลังของพวกเขามีขอบเขตจำกัด ดังนั้นการงานจึงคืบหน้าไปอย่างเชื่องช้า

     ข้างบ้านของลุงโง่ มีเฒ่าฉลาดอยู่คนหนึ่ง รู้สึกว่าการกระทำของลุงโง่ช่างเหลวไหล ไร้สาระโดยสิ้นเชิง เขาแนะนำลุงโง่ว่า

     "นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ฉันคิดว่าพวกท่านทั้งเด็กและผู้ใหญ่เลิกความตั้งใจนี้จะดีกว่า ท่านไม่ลองคิดดู ปีนี้ท่านอายุเท่าไรแล้ว ต่อให้แม้ว่าปีนี้ท่านมีอายุเพียง 20 ปี แล้วใช้เวลาชั่วชีวิตก็ไม่สามารถย้ายภูเขาลูกนี้ไปได้เพียง 1 ในหมื่น"

     ลุงโง่ตอบว่า "เรื่องราวกลับไม่ได้ยุ่งยากอย่างที่ท่านคิด ถ้าหากชั่วชีวิตของฉันไม่สามารถย้ายภูเขาลูกนี้ได้สำเร็จ หลังจากฉันตายยังมีลูกหลานของฉันอีก เมื่อลูกหลานของฉันตาย ก็ยังมีลูกหลานของลูกหลานฉันอีก พวกเราทุกรุ่นสามารถทำงานนี้อย่างต่อเนื่องไปเรื่อยๆ ภูเขาลูกนี้เป็นของตาย ยังไงก็ไม่งอกโตขึ้น ขอเพียงให้พวกเราพากเพียรพยายามไม่เลิกละกลางคันเท่านั้น จะเร็วจะช้าก็ต้องสามารถย้ายภูเขาลูกนี้ไปได้"

       เทวดาประจำภูเขาลูกนั้นได้ยินคำพูดของลุงโง่นี้ ในใจรู้สึกวิตกกังวลมาก เพราะรู้ว่าการตัดสินใจของลุงโง่เด็ดเดี่ยวมั่นคงมาก ไม่มีการเปลี่ยนแปลงโดยเด็ดขาด เพื่อเป็นการรักษารูปทรงลักษณะของภูเขาไม่ให้เสียหายไป เทวดาตนนั้นจึงรีบลงมือย้ายภูเขาลูกนั้นไปไว้ที่อื่นเสียเอง

 

       ท่านสาธุชนทั้งหลาย...

 

        ชีวิตของทุกคนในโลกล้วนต้องเจออุปสรรคทั้งสิ้น มากบ้างน้อยบ้าง อุปสรรคที่เราพบบ้างครั้งอาจรู้สึกว่า เป็นเรื่องหนักหนาสาหัส มองไม่เห็นทางแก้ไข รู้สึกเหมือนเกินกำลัง เราทำไม่ได้ แต่จริงๆ แล้ว ขอเพียงให้เราตั้งสติให้มั่นคง ไม่ตกใจไม่ท้อถอยแต่ต้น ค่อยๆ ทำไปทีละขั้นๆ สุดท้ายเราก็จะแก้ปัญหาได้สำเร็จ

      ลองตรองดูเถิด ใครเลยจะคิดว่าเหล็กที่หนักเป็นตันๆ จะไปบินอยู่บนฟ้าได้ ใครเลยจะคิดว่ามนุษย์เราจะไปเดินอยู่บนดวงจันทร์ได้ แต่...พลังแห่งความมุ่งมั่นของมนุษย์ตัวเล็กๆ ได้ทำให้เกิดผลงานอันน่าอัศจรรย์ปรากฏให้เห็นมาแล้วมากมาย

 

บุคคลใดไม่คำนึงถึงหนาวร้อน อดทนให้เหมือนหญ้า

กระทำกิจที่ควรทำด้วยเรี่ยวแรงของลูกผู้ชาย

บุคคลนั้นย่อมไม่เสื่อมจากสุข

 

(พุทธพจน์)

(สิงคาลกสูตร, ที.ปา. 11/185/199)

 

จากหนังสือ มังกรสอนใจ 
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ M.D., Ph.D.

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.044978332519531 Mins