เมามัน - เมาสุรา
ความประมาทน่ะ คือ อะไรทำให้ประมาทล่ะ
สุราซิ ความเมาซิทำให้ประมาท ความเมานั่นแหละ ถ้าว่าไปขลุกขลุ่ยกับมันนัก ไปคุ้นเคยกับมันหนักเข้าละก็มันทำให้เสียคนนะ ไม่รู้จักพ่อจักแม่ พี่ป้าน้าอาปู่ย่าตายาย ว่าต่ำๆสูงๆ นี่เพราะมันเมา
อ้ายเมาสุราน่ะมีเวลาสร่างนะ อ้ายเมาอีกอย่างหนึ่งล่ะ อ้ายนั่นเมาสำคัญ เขาเรียกว่าเมามัน ถ้าว่าช้างก็เรียกว่าเมามัน อ้ายเมามันนี้สำคัญนักอ้ายเมามันนี่ไม่ได้ พ่อแม่เลี้ยงลูกหญิงลูกชายมาน่ะ ถ้าเมามันขึ้นมาแล้วก็ไม่ได้ละ แม่ว่าเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นแหละ หญิงก็ลงจมูกฟิดทีเดียวชายก็ลงจมูกฟิด ลงจมูกฟิดแล้วก็ไปแล้ว อ้ายนี่สำคัญ อ้ายนั่นประมาท
นี่เป็นเหตุประมาทสำคัญ อ้ายเมามันนั่นประมาท ถ้าว่าช้างเรียกว่าสับสน ไม่กลัวใครละอ้ายนั่น ไม่กลัวใคร ไปอยู่โน่น ในคุกตะรางเมามันั้งนั้นถ้าเมามันละก็ประมาทยกใหญ่ ถ้าเมาสุราก็ประมาทยกใหญ่ ถ้าว่าเมามันด้วยเมาสุราด้วย ๒ อย่างละก็เสียยกใหญ่ทีเดียว ประมาท ตั้งอยู่ในประมาทแท้ๆทีเดียว
นี่ความประมาทไม่ประมาทมันอยู่อย่างนี้นะ ให้เลิกเมามันเสีย ให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง "ปัจฉิมโอวาท"
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๗
