บวชไม่เสียผ้าเหลือง
บัดนี้พวกท่านได้บวชมาครบพรรษาและได้รับกฐินแล้วบางรูปก็จำเป็นต้องลาสิกขากลับไปสู่ทางโลก อีกหลายสิบรูปตัดสินไจบวชทำความเพียรสร้างบารมีต่อไปในเส้นทางธรรม
ใครที่จำเป็นต้องลาสิกขาก็ไม่น่าตำหนิอะไร เพราะการที่ท่านตัดสินใจจากบ้าน จากหน้าที่การงานแบ่งเวลามาบวชได้ ต้องจัดว่าเป็นผู้ที่มีวิริยะอุตสาหะมากอยู่แล้ว ถือว่าเป็นชาวพุทธที่มีปัญญาเข้าใจชีวิตถูกต้องและไม่ประมาท จึงรู้จักตัดใจจากความกังวลต่างๆมาสร้างบุญกุศลสะสมบุญไว้เป็นเสบียงให้แก่ตนเอง เพราะรู้ดีว่าตราบใดที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสาร ก็ยังมีความจำเป็นต้องใช้บุญอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
สำหรับบางรูปที่จำเป็นต้องลาสิกขา เพราะว่ามีภาระทางโลกรออยู่อีกมาก ไม่ว่าจะเป็นภาระเรื่องการงาน เรื่องครอบครัว เรื่องลูกเรื่องภรรยาที่คอยให้กลับไปดูแล-แนะนำ-ลังสอนอบรมอยู่ที่บ้าน ก็ถือว่าเป็นภาระจำเป็นที่ต้องกลับไปดูแลรับผิดชอบตามหน้าที่กันต่อไป
ส่วนบางรูปลาราชการมาบวช มีภารกิจของบ้านเมืองรออยู่ ก็จำเป็นต้องลาสิกขากลับไปทำงานของประเทศชาติ ไปแล้วก็ขอให้ตั้งใจทำงานให้สุดความรู้ความสามารถ และนำธรรมะที่ได้รับการอบรมมาตลอดพรรษา ไปประกอบการปฏิบัติหน้าที่การงานให้จงดี อย่าประมาทขอให้หมั่นสร้างบุญโดยการทำงานในหน้าที่ให้สมบูรณ์ยิ่งๆขึ้นไป
ส่วนบางรูปเมื่อได้รู้แล้วว่าชีวิตพระแท้ไม่ใช่ของพอดีพอร้าย ไม่ใช่อยู่ไปวันๆ พระแท้ต้องเอาจริงเอาจังในการทำความเพียร แก้ไข ปรับปรุงนิสัยตนเองอย่างหนัก เพราะพระแท้เป็นทหารแห่งกองทัพธรรม ที่ต้องสู้รบกับกิเลสในตัวเอง และสู้รบกับกิเลสของชาวโลกที่หนุนเนื่องบีบคั้นเข้ามาเหมือนคลื่นยักษ์ เพราะฉะนั้น ถ้าใครไม่มีกำลังกายและกำลังใจที่เข้มแข็งพอ คิดว่ายังสู้กิเลสไม่ไหว จะลาสิกขาออกไปตั้งสติอบรมอินทรีย์ให้แก่กล้าไปพลาง เป็นฝ่ายเสบียงทำนุปารุงพระทุทธศาสนาไปพลาง ก็ตามสะดวก
อาจมีบ้างบางรูปที่ไม่ได้มีภาระทางโลกอะไรมาก แต่ยังอยากจะสึกออกไปทดลองชีวิตในบางสิ่งบางประการที่ค้างคาใจสงลัยอยู่สำหรับท่านเหล่านี้อยากจะเตือนว่า อย่าไปนาน เดี๋ยวจะพาลกลายเป็น
ช้างติดหล่ม ภายหน้าพอรู้ตัวแล้วอยากจะกลับมาบวชใหม่อีกก็สายไปแล้ว เพราะไปตกหล่ม มีภรรยา มีลูก เป็นโซ่คล้องคอให้ต้องรับผิดชอบ พะรุงพะรังเต็มไปหมด เหมือนอย่างกับบางรูปขณะนี้ ซึ่งก็เห็นกันแล้วว่ากำลังติดหล่ม อยากบวชต่อก็อยู่ไม่ไต้
ส่วนบางรูปที่รักชีวิตพระ อยากจะบวชอยู่ต่อไปจริงๆ แต่มีภาระต้องลาสิกขากลับไปเลี้ยงดูพ่อแม่ซึ่งแก่เฒ่าเต็มที หลวงพ่อก็ขออนุโมทนาในความกต้ญญรู้คุณของท่านและขอให้ตั้งใจเลี้ยงพ่อแม่ให้ดีให้สมกับที่ท่านเป็นพระอรหันต์ของลูก ต่อเมื่อไต้เตรียมทุกสิ่งทุกอย่างให้ท่านได้พร้อมแล้ว จนกระทั่งสามารถวางใจได้ ก็ขอให้รีบกลับมาบวชใหม่ อย่าไปเสียเวลาในทางโลกอยู่นานเลย เพราะเวลาของชีวิตคนเราแต่ละคนสั้นนัก เราสามารถใช้เวลาในแต่ละชาติสร้างบุญกุศลให้แก่ตนเองได้มากน้อยแค่ไหน ก็เห็นไต้จากชีวิตของพ่อแม่
ที่ให้กำเนิดเลี้ยงดูเรามาเป็นตัวอย่างอยู่แล้ว
อย่างไรก็ดี ไม่ว่าท่านจะเลือกดำเนินชีวิตต่อไปในเส้นทางใด หลวงพ่อขอใช้โอกาสที่ท่านทั้งหลายไต้บวชเรียนมาครบพรรษา ได้ผ่านหลักสูตรอบรมการใช้ชีวิตแบบพระแท้มาได้ระดับหนึ่งแล้วนี้ สรุปข้อธรรมเป็น ปัจฉิมนิเทศเพื่อให้ทุกรูปสามารถนำธรรมะที่ได้เรียนกันมาตลอดทั้งพรรษา มาประติดประต่อกันเป็นหลักการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง และมั่นใจชัดแจ้งว่างานที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร จะได้มีกำลังใจฝึกฝนอบรมตนเองต่อไปไม่หยุดยั้ง ให้คุณงามความดีในตัว เพิ่มพูนยิ่งๆ ขึ้นไปเป็นลำดับ จนกระทั่งสามารถปิดนรก เปิดทางสวรรค์
ถางทางพระนิพพานให้แก่ตัวเองได้เต็มที่
ลำหรับป้จฉิมนิเทศที่หลวงพ่อจะนำมาเป็นข้อคิดให้แก่พวกท่านนี้ ใครก็ตามที่น้อมนำไปเป็นหลักการดำเนินชีวิต และสามารถฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นปกติของชีวิตประจำวันได้ ถึงแม้วันนี้ จำเป็นต้องลาสิกขากลับไปอยู่ทางโลก ก็สามารถยืดอกภูมิใจได้ว่าเป็นผู้บวชมาแล้วไม่เสืยผ้าเหสิองเปล่า ส่วนผู้ที่ตัดสินใจบวชอยู่กับหลวงพ่อต่อไป เมื่อน้อมนำข้อคิดนี้!ปปฏิบัติแล้ว ก็จะได้ชื่อว่า เป็นผู้ป่าวประกาศความงดงามของพระพุทธศาสนาให้ปรากฏแก่ชาวโลกอย่างแท้จริง บุญบารมีย่อมเพิ่มพูนทับทวีมากยิ่งขึ้นไปอีกทุกวันทุกคืน
พระธรรมเทศนา โดย
พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว)
จากหนังสือ บวชไม่เสียผ้าเหลีอง สึกไม่เปลืองผ้าหลาย
