วัดรวย วัดจน...

วันที่ 25 มิย. พ.ศ.2557

 
 
 
วัดรวย วัดจน...
 
 
  
   เป็นพระนี่ อยู่เหนือความรวยความจนนะพระไม่ได้คิดเรื่องรวยและก็ไม่ได้คิดเรื่องจนมันเหนือตรงนั้นไปแล้ววัดก็เหมือนกัน อยู่เหนือคำว่า “วัดรวย” หรือ “วัดจน”

   “วัด”   เป็นเครื่องวัดของคนเข้าวัดว่ากิเลสหรือสิ่งไม่ดีนั้นหมดไปแค่ไหนยังเหลืออีกแค่ไหน และก็เป็นสถานที่ตักตวงบุญเป็นแหล่งเนื้อนาบุญเป็นแหล่งแห่งความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้องไม่ผิดพลาดมีสุคติเป็นที่ไป

    มีเป้าหมายคือพระนิพพาน เราจะมองที่ถาวรวัตถุหรือจำนวนคนเข้าวัดว่า วัดนี้รวย วัดนี้จน ไม่ถูกนะวัดหลวงปู่หลวงตาในหลายๆ วัดที่ต่างจังหวัดท่านมีแค่กุฏิหลังเล็กๆมีทางจงกรม มีที่พักกลางวันมีศาลาอเนกประสงค์ที่ท่านทำอย่างนั้น เพราะท่านมีวัตถุประสงค์ต้องการที่จะปลีกวิเวกเพื่อให้กายสงัด ใจจะได้สงัด กิเลสจะได้หมดไปนั่นวัตถุประสงค์ของท่าน... ไม่ใช่ท่านจน

   ถ้าท่านจะสร้างให้ใหญ่โตท่านก็ทำได้แต่ท่านไม่ได้มีวัตถุประสงค์อย่างนั้นใครมีบุญอยากได้บุญก็มาฟังธรรมไม่มีใครมา ท่านก็ปฏิบัติธรรม ทำความเพียรของท่านไปมันแล้วแต่วัตถุประสงค์​อย่างวัดใหญ่ๆ หลายๆ วัด โดยเฉพาะวัดพระธรรมกาย
ที่สร้างก็มีวัตถุประสงค์เพื่อเอาไว้เป็นสถานที่ประพฤติปฏิบัติธรรมให้สาธุชนผู้มีบุญทั้งหลายที่อยู่ใกล้ๆ ไม่ห่างไกลนักรถวิ่งสักชั่วโมง ชั่วโมงครึ่ง ได้มาปฏิบัติธรรมรวมกันเป็นพลังหมู่ในการปฏิบัติธรรมในการศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

   เพราะฉะนั้นจะให้ไปตากแดด ตามลม ตากฝน ก็ทำไม่ได้เมื่อคนมาเยอะก็ต้องสร้างใหญ่ไม่ได้เกี่ยวกับรวยหรือจนเลยเพราะว่าวัดหลวงพ่อเอาไปขายไม่ได้แล้วไม่เคยคิดจะไปขายด้วยเลิกคิดเรื่องค้าขายหรือทำมาหากิจตั้งแต่บวชแล้ว

   หรือมหาธรรมกายเจดีย์ ที่สร้างก็เพื่อเป็นที่รวมใจให้คนนึกถึงบุญนึกถึงพระรัตนตรัย ใจจะได้เป็นกุศลเมื่อใจเป็นกุศล เลื่อมใสในพระรัตนตรัยจะได้รหัสผ่านไปสุคติภพวัตถุประสงค์เป็นอย่างนี้จึงได้สร้าง

   เพราะฉะนั้น วัดอยู่เหนือความรวยหรือความจนต้องเข้าใจตรงนี้ก่อนส่วนเมื่อเข้าใจแล้วจะไปทำบุญที่ตรงไหนมีศรัทธาตรงไหนก็ไปทำตรงนั้น

  ศรัทธาอยากสร้างโรงเรียน ก็สร้างโรงเรียนศรัทธาอยากสร้างโรงพยาบาล ก็สร้างโรงพยาบาลหรือสร้างโรงเรียน โรงพยาบาลซึ่งรักษาไข้ทางกาย และให้วิทยาทานพอแล้วเราจะมาสร้างโรงพยาบาลรักษาไข้ทางใจหรือมาสร้างโรงเรียนเป็นที่ศึกษาธรรมะก็มาสร้างวัด ก็แล้วแต่เรา

     พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเรียงขั้นตอนของการทำบุญที่จะได้บุญมากๆ บุญน้อย ตามลำดับตั้งแต่ให้ทานกับสัตว์เดรัจฉาน กับมนุษย์ทุศีลมนุษย์มีศีล มนุษย์เข้าถึงธรรม ถึงฌานสมาบัติเป็นโคตรภูบุคคล เป็นพระอริยบุคคลเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าไล่เรื่อยไปถึงการสร้างถาวรวัตถุเรียงลำดับปริมาณของบุญที่จะได้มากกว่ากันไปตามลำดับพระองค์ก็บอกเอาไว้แล้ว ซึ่งมีอยู่ในตำรับตำราเมื่อเราทราบอย่างนี้ ก็แล้วแต่ใจของเราจะไขว่คว้าเอา
 
 

6 ตุลาคม พ.ศ.2546
พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย)
หนังสือ เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3 หน้า 202-205
 
 
 
 
 
 
 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.014248581727346 Mins