อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ

พระมหาสิริราชธาตุ รุ่นดูดทรัพย์ สำหรับ ผู้สร้างพระธรรมกายประจำตัวภายในมหาธรรมกายเจดีย์นั้น จะได้รับของที่ระลึกเป็นพระธรรมกายของขวัญ

อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ ครอบครัว นักสร้างบารมี

ครอบครัว นักสร้างบารมี


ข้าพเจ้าชื่อนางคำนวณ ฐานะโชติพันธ์ จบการศึกษาปริญญาตรี คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ปัจจุบันอายุ ๔๕ ปี ทำงานเป็นผู้จัดการโรงงานผลิตยา ห.จ.ก.ทีแมนฟาร์มา สามีชื่อนายธีรวัฒน์ ฐานะโชติพันธ์ เป็นเจ้าของหุ้นส่วนโรงงานผลิตยา ห.จ.ก.ทีแมนฟาร์มา

 

ในปี พ.ศ.๒๕๓๘ คุณอารีพันธ์ได้แจ้งข่าวบุญการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวแก่ดิฉันและครอบครัว ครั้งแรกดิฉันบอกปฏิเสธ เพราะว่าคามตรวะหนี่ ทรัพย์ยังเกาะจิตใจอยู่แน่น จนกระทั่งดิฉันประสบเหตุการณ์ประหลาดจึงได้ตัดสินใจสร้างองค์พระ คือในช่วงเวลานั้นดิฉันเคร่งเครียดงานมาก จะนอนไม่ค่อยหลับ จะคิดแต่งาน เคยได้ยินคำบอกเล่าจากผู้อื่นว่า การนั่งสมาธิจะช่วยได้ จึงลองนั่งแบบไม่มีครู ปรากฏว่าตนเองเห็นภาพดอกบัวสวยงามมาก พอมองไปเรื่อยๆ มองไปที่เกสร เกสรก็เปลี่ยนภาพ เป็นองค์พระกลุ่มใหญ่สีเหลืองอร่ามสวยงามมาก คล้ายๆ องค์พระบนธรรมกายเจดีย์ คืนที่สองก็เห็นภาพนี้อีกในสมาธิ แต่คราวนี้เห็นหมู่คนนุ่งชุดขาวล้อมรอบหมู่พระ เกิดความเชื่อมั่นในบุญสร้างองค์พระประจำตัว เลยตัดสินใจสร้างองค์พระกันทั้งครอบครัว ๗ องค์ทีเดียว หลังจากนั้นดิฉันก็จะชวนคุณธีรวัฒน์ ไปทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ครั้งแรกเขายังอิดออดปฏิเสธไม่อยากทำบุญเพราะวัดรวยแล้ว ไปทำวัดยากจนดีกว่า แต่คงจะเป็นบุญเก่าที่พวกเราสะสมกันมา รวมกับความพากเพียรพยายามของน้องๆ ในทีมแก้วขุนพลที่คอยมาให้ข่าวสาร ให้กำลังใจและเป็นกองเชียร์ เลยทำให้เราทั้ง ๒ ไปวัดได้บ่อยครั้ง ได้เห็นกิจกรรมของวัด จึงเข้าใจและศรัทธาวัดมากขึ้น ครั้งแรกจะไปวัดกันแค่ ๒ คน ลูกๆ จะปฏิเสธบ่ายเบี่ยงไม่ไปด้วย โดยอ้างเหตุผลต่างๆ นานา เช่น วัดรวยแล้ว วัดอยู่ไกล ขี้เกียจนั่งรถนาน น่าเบื่อ แต่เป็นเพราะครอบครัวของเรามักจะไปไหนไปกันหมดไม่ทิ้งกัน เมื่อพ่อแม่ไปวัดพระธรรมกายบ่อยๆ ก็เลย ต้องตามไปด้วยโดยดุษฎี เด็กๆ มีโอกาสกราบถามปัญหาต่างๆ จากหลวงพ่อ หลวงพี่ อุบาสก อุบาสิกา ได้ฟังคำตอบที่ชัดเจนและได้เห็นกิจกรรมต่างๆ ของวัดก็เริ่มเข้าใจ และเข้าใจดียิ่งขึ้นเมื่อครอบครัวเราทั้งหมดได้มีโอกาส ไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ ไปแบบท้าพิสูจน์ และไม่ได้ตั้งใจจะไปเลย ผลที่ได้รับคุ้มค่ามากทีเดียว บางคนได้ดวงธรรม บางคนเห็นความสว่าง บางคนเห็นองค์พระในกาย เด็กๆ บอกดิฉันว่า อยากจะมาปฏิบัติธรรมที่นี่อีกครั้ง ถ้ามีโอกาส ณ ที่แห่งนี้ พวกเราได้พบปะพูดคุยกับเหล่ากัลยาณมิตร ได้คุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต วิถีชีวิตของการสร้างบารมี ได้พบตัวอย่างของการสร้างคนดีจากหลายๆ ครอบครัวที่มาวัดพระธรรมกาย จึงเป็นแรงผลักดันให้ครอบครัวของเราผนึกกำลังที่จะสร้างความดีร่วมกัน ครอบครัวเราได้ช่วยกันสร้างบุญทุกอย่างไม่ว่า สภาธรรมกายสากล มหาธรรมกายเจดีย์ หรือชักชวนคนมาทำความดี ทุกคนในครอบครัวช่วยกันแสดงความคิดเห็น ยอมเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อส่วนรวม

 
จากการที่ครอบครัวของเราประสบความสุขในการปฏิบัติธรรม ทุกคนจึงเห็นพ้องต้องกันว่า ควรจะชักชวนผู้อื่นให้มาพบความสุขแบบครอบครัวของเราด้วย จึงได้เปิดศูนย์ปฏิบัติธรรมขึ้นที่บ้านทุกวันจันทร์ ได้ชักชวนญาติเข้าวัดแล้วเปิดโอกาสให้ลูกน้องได้ปฏิบัติธรรมด้วย โดยทางห้างฯ ได้เปิดเป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมขึ้นที่โรงงานในวันจันทร์ ตั้งแต่เวลา ๑๕.๐๐ น. ถึง ๑๘.๐๐น. ยอมเสียสละเวลางานให้ลูกน้องได้มีเวลานั่งสมาธิปฏิบัติธรรม
 
ลูกน้องได้มีโอกาสร่วมทำบุญกับวัด เช่น ช่วยบรรจุอาหารให้สาธุชนในงานบุญใหญ่ ช่วยแจกอาหาร ได้ทำบุญปล่อยปลาร่วมกัน ได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว กิจกรรมเหล่านี้ช่วยขัดเกลานิสัย สร้างความเป็นระเบียบวินัย ได้เห็นตัวอย่างที่ดีเช่นความสะอาด ความเป็นระเบียบ สร้างความรักความสามัคคี ความเสียสละเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ สิ่งนี้เกิดขึ้นกับลูกน้องของดิฉันมากมาย และที่สำคัญเขาได้รู้จักบาปบุญคุณโทษ และละอบายมุขได้


วัดพระธรรมกายให้อะไรกับครอบครัวดิฉัน
วัดพระธรรมกายให้ความเป็นชาวพุทธที่แท้จริง ไม่ใช่แค่ในนามตามทะเบียนราษฎร
สอนให้รู้จักบุญที่แท้จริง บุญมีตัวตนสัมผัสได้ รู้จักการสร้างบุญที่มีคุณภาพ
สอนให้เรารู้จักบาปบุญคุณโทษ มีหิริโอตตัปปะ มีความเมตตากรุณาเผื่อแผ่ต่อผู้อื่น
สอนให้เรารู้จักคำว่า "ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก" ลดละความตระหนี่ ยอมเสียสละ รู้จักอ่อนน้อม เคารพผู้หลักผู้ใหญ่ กตัญญูต่อบุพการี
ครอบครัวเรามีความรักความผูกพันและมีความสามัคคีมากขึ้น เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ให้กำลังใจยกใจซึ่งกันและกัน ยามที่คนใดคนหนึ่งท้อแท้


ข้อที่สำคัญที่สุด สอนให้พวกเราได้รู้จักศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ แหล่งแห่งความปลอดทุกข์ มีความสุขเสมอ พ้นจากอบายภูมิแน่นอน และนำประโยชน์จากการทำสมาธิไปใช้ในหน้าที่การงานได้ดีมาก


ครอบครัวเราสวดมนต์ ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น ถือศีล ๕ ศีล ๘ ทำบุญใส่บาตรได้เป็นกิจวัตรประจำวัน
ลูกๆ ดิฉันทุกคนมีผลการเรียนที่ดีทุกคน เพราะได้นำสมาธิมาใช้ประโยชน์ในการเรียน ช่วยให้ดิฉันทำงานได้ดีมีประสิทธิภาพไม่เหนื่อยง่ายและเคร่งเครียดเหมือนแต่ก่อน สุขภาพกายสุขภาพจิตดีขึ้น เพราะรู้จักการใช้สมาธิให้เป็นประโยชน์นั่นเอง


ทุกวันอาทิตย์พวกเราจะไปวัดอย่างสม่ำเสมอ ลูกๆ จะช่วยรับบุญที่วัด เช่น บุญเก็บเพชรพลอย (บุญเก็บขยะ) บุญเช็ดทำความสะอาดเสื่อ ม้วนเสื่ออาสนะ

 

วัดปลูกฝังศีลธรรมให้แก่ลูกๆ
ลูกสาวคนโต นภาภรณ์ ฐานะโชติพันธ์ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยมหิดลปีที่ ๓ เคยอบรมธรรมทายาทหญิง อบรมสมาธิแก้ว ๓ เดือน เคยทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงดูแลการสอบแข่งขันตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้าครั้งที่ ๑๗ และปีนี้ตั้งใจจะเป็นพี่เลี้ยงธรรมทายาทหญิง


ลูกสาวคนที่ ๒ เรียนบริหารการเงินและการธนาคาร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ปีที่ ๑ ตั้งใจจะอบรมธรรมทายาทหญิงปิดภาคเรียนฤดูร้อน
ลูกชายคนที่ ๓ เรียนคณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตั้งใจจะบวชเป็นอุบาสกแก้ว วันที่ ๒๙-๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๒ และตั้งใจจะอบรมธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ภาคฤดูร้อนรุ่นอุดมศึกษา เคยทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงการสอบแข่งขันตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้าครั้งที่ ๑๗
 
ลูกสาวคนที่ ๔ เคยผ่านการอบรมมัชฌิมธรรมทายาท และถ้าสามารถสอบเอนทรานซ์ได้ก็จะเข้าอบรมสมาธิแก้ว
ลูกสาวคนที่ ๕ (คนสุดท้อง) ตั้งใจจะอบรมยุวกัลยาณมิตร

ลูกๆ ทุกคนอยู่ในบุญตลอดเวลา ดิฉันจึงไม่ห่วงพวกเขาเหมือนเมื่อก่อนเลย เพราะดิฉันมั่นใจแน่นอนว่า ธรรมะที่ลูกๆ ได้รับการฝึกฝนมา จะเป็นเกราะคุ้มครองชีวิตได้เป็นอย่างดี


เด็กๆ จะชอบชวนเพื่อนๆ ไปวัด แม้ว่าตัวของเขาเองจะลำบากด้านการเดินทาง การรับส่ง ความสะดวกสบายจะลดลงไปบ้าง พวกเขาก็ยอม


วัดพระธรรมกายแห่งนี้ เป็นศูนย์รวมจิตใจของเราทุกคนในครอบครัว ที่หล่อหลอมจิตใจของเราทุกดวงให้เป็นหนึ่ง ยามใดที่บางคนท้อแท้ไปบ้าง หมดกำลังใจจะต่อสู้ เบื่อหน่าย ไม่มีความสุข พวกเราจะช่วยปลอบใจให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เตือนสติหมั่นระลึกถึงคุณความดีของพวกเราที่ทำร่วมกัน เพื่อเป็นการยกใจเสมอโดยไม่ถือทิฏฐิถือตัว ยอมรับคำกล่าวเตือนสติด้วยดี ยอมรับเหตุผลของลูกเสมอ
วัดพระธรรมกายแห่งนี้นี่แหละ ที่สั่งสอนพวกเราให้รู้จักเปลี่ยนโลกียทรัพย์ให้เป็นอริยทรัพย์ที่จะติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ลูกๆ เข้าใจพ่อแม่ ไม่มีความตระหนี่หรือคัดค้านการทำบุญ มีแต่จะสนับสนุนอนุโมทนาด้วยความยินดีอย่างเต็มที่ ไม่หวงแหนทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ รู้จักคุณค่าของเวลา เร่งสร้างบารมีเยี่ยงพระโพธิสัตว์


พวกลูกๆ คิดว่าไม่จำเป็นต้องเหลือเงินสะสมเป็นมรดกให้พวกเขา พวกเขาทั้งหมดคิดว่า พ่อแม่ให้ชีวิต ให้โอกาสได้เรียนรู้ทางโลกและทางธรรม ถือว่าเป็นมรดกอันมีค่าที่จะให้พวกเขาอยู่สู้และสร้างบารมีได้ต่อไปอย่างสบายแล้ว
วัดพระธรรมกายนี่แหละ ที่ทำให้พวกเราเข้าใจ ชอบเรียนรู้พระพุทธศาสนาได้สนุกสนาน ไม่ใช่เป็นแค่การท่องจำเพื่อจะสอบให้ผ่านเท่านั้น แต่เรียนแล้วสามารถนำไปประยุกต์และปฏิบัติตามคำสอนได้

 

เป้าหมายและความทุ่มเทให้พระพุทธศาสนา

 
พวกเราในครอบครัวได้พบแล้วทางเอกสายเดียว จะนำพาความสุขความปลอดภัยให้เราไม่ว่าภพชาตินี้หรือภพชาติต่อๆ ไป ครอบครัวของเรามีความสุข ลูกเคารพและกตัญญูต่อพ่อแม่ พ่อแม่ให้ความรักความห่วงใยลูกๆ ทุกคน มีความรักสนิทสนมผูกพันสามัคคี ดูแลซึ่งกันและกัน เราอยากให้ครอบครัวอื่นมีความสุขเช่นเดียวกับครอบครัวของเรา ขอทุ่มกายทุ่มใจช่วยสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้สำเร็จโดยเร็ว ทั้งกำลังกาย กำลังทรัพย์ กำลังสติปัญญา พวกเราจะช่วยกันประหยัดรายจ่าย ลดความฟุ่มเฟือย ลดความอยากทางโลก เช่นไปเที่ยวต่างประเทศ เพื่อให้มีปัจจัยไว้สร้างเจดีย์ ครอบครัวของเราสร้างองค์พระได้มากจำนวนหนึ่ง มหาธรรมกายเจดีย์จะเป็นอนุสรณ์แห่งความดีที่พวกเราได้มีส่วนร่วมสร้างให้เป็นสมบัติของคนไทย และของโลก จะอยู่คู่โลกไปนานไม่ต่ำกว่า ๒,๐๐๐ ปี จะเป็นสัญลักษณ์แห่งความดี จะสร้างคนดีให้เกิดขึ้นอีกมากมาย นึกถึงบุญทีไร ก็มีความสุข ปีติในบุญกุศลที่ทำไว้เสมอ และเป็นพลังเสริมสร้าง ให้พวกเราทำความดีต่อไป
 

สุดท้ายนี้ พวกเราตั้งใจ ขอเป็นประธานรองฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ โดยขอให้บุญกุศลที่พวกเราได้กระทำร่วมกันนี้ ขอให้ทุกครอบครัวเป็นครอบครัวธรรมกายที่แท้จริง เป็นสัมมาทิฎฐิทุกคน เป็นกำลังสำคัญที่จะช่วยเหลือค้ำจุนพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตลอดไปเทอญ

 

ครอบครัว ฐานะโชติพันธ์

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล