วัตถุประสงค์ของการบวช
ชีวิตของคนไทยมีส่วนเกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนามาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะชายหนุ่มซึ่งมีความใกล้ชิดกับพระพุทธศาสนา มากกว่าหญิงสาวที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า เมื่อชายหนุ่มมีอายุครบ ๒๐ ปี บริบูรณ์แล้วต้องบวชเรียน ให้รู้จักการครองใจ ครองตน และครองเรือนเสียก่อน และยกย่องว่าเป็นคนสุกและเป็นคนดี ทั้งนี้โดยมีวัตถุประสงค์ที่เป็นหลักใหญ่อยู่ด้วยกัน ๗ ประการ คือ
(๑) เพื่อทดแทนพระคุณของบิดามารดาผู้บังเกิดเกล้า และผู้มีอุปการคุณแก่ตน
(๒) เพื่อศึกษาหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าให้สมกับเป็นพุทธศาสนิกชน (ธรรมทายาท)
(๓) เพื่อฝึกหัดอบรมกิริยามารยาทให้เรียบร้อยตามธรรมวินัย
(๔) เพื่ออบรมจิตใจให้เกิดความรู้สึกผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี-บาป-บุญ-คุณ-โทษ-ประโยชน์-มิใช่ประโยชน์
(๕) เพื่อความบริสุทธิ์ สะอาด จากการประพฤติพรหมจรรย์
(๖) เพื่อเป็นการสร้างสมอบรมบุญวาสนาบารมีให้ติดต่อไปในภายภาคหน้า และ
(๗) เพื่อจะตัดกังวลให้น้อยลง ทำกิเลสและกองทุกข์ให้หมดสิ้นไป
