คำพ่อ คำเเม่
ตอน ค่าของเงินทอง
ลูกรัก ....
เงินทองเป็นของมีค่าและหาได้ไม่ง่ายนัก กว่าจะได้ก็ต้องแลกด้วยหยาดเหงื่อและแรงงาน ข้อนี้ลูกก็คงรู้แล้ว ดังนั้นเงินทองที่พ่อหรือแม่ให้ลูกใช้นั้น ลูกก็ใช้ไปเถอะ ขออย่างเดียวให้ลูกใช้อย่างรู้คุณค่าและคุ้มค่าคือให้รู้ว่ามันมาอยู่กับเราได้อย่างไร และจะใช้อย่างไรจึงจะได้ประโยชน์คุ้มค่า มิใช่มีแล้วก็ใช้ๆ ให้หมดไป
ถ้าหากใช้อย่างคุ้มค่าและจำเป็นลูกก็ใช้ไปเถอะ จะมากแค่ไหนพ่อกับแม่ก็จะหาให้จนพอแก่ความต้องการ แม้จะต้องทำงานหนักเพิ่มขึ้นอีกก็ทนได้ ถ้าหากว่าเงินทองทุกบาททุกสตางค์จะเป็นตัวผลักดันให้ลูกมีอนาคตสดใสงดงามได้ ลูกก็ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้
ขอบอกลูกนิดเดียวเท่านั้นว่า ก่อนจะใช้เงินขอให้ลูกฉุกคิดสักนิดหนึ่งว่าควรหรือไม่ควรอย่างไร เช่น ลูกอยากจะไปดูหนังสักรอบหนึ่ง ลองคิดดูว่าค่าดูหนังรอบเดียวเพียงสองชั่วโมงเศษซึ่งเป็นเงินที่พ่อหรือแม่ทำงานทั้งวันกว่าจะได้มานั้นพอจะคุ้มกันไหมกับความสนุกที่ได้รับ
หรือลูกอยากจะได้อะไรสักอย่างหนึ่งที่เพื่อนรวยๆ เขามีกัน แต่ต้องใช้เงินที่พ่อหรือแม่ต้องทำงานตั้งครึ่งเดือน อย่างนี้สมควรจะมีเหมือนเขาไหม ถ้าลูกคิดได้ ลูกจะเห็นคุณค่าของเงินทอง และลูกก็จะสามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้ในเร็ววัน ขอให้ลูกคิดดูให้ดีๆ ก่อนจะใช้เงินทอง
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
