รวงข้าวปลีก
เมล็ดฝ่อ
ไม่พอถ่วง
จึงชูรวง
โด่เด่
ชี้เวหน
เปรียบคนเขลา
ไร้คุณ
อุดหนุนตน
อ่อนน้อมคน
นบไหว้
ทำไม่เป็น
