อรหันตฆาต
อรหันตฆาต คือ การฆ่าพระอรหันต์ ซึ่งแม้ว่าท่านจะบรรลุเป็นพระอรหันต์แต่ยังไม่ทันได้บวชเป็นพระภิกษุก็เป็นอนันตริยกรรม ไม่ว่าจะมีเจตนาฆ่าหรือไม่ก็ตาม ถ้าหากเป็นผู้ลงมือฆ่าหรือเป็นต้นเหตุให้ท่านดับขันธ์ก็เป็นอนันตริยกรรม แต่หากว่าท่านเป็นพระอริยบุคคลชั้นอื่น คือพระอนาคามี พระสกิทาคามี พระโสดาบัน ไม่ถือว่าเป็นอนันตริยกรรม แต่ก็เป็นกรรมหนักที่มีกำลังน้อยกว่าการฆ่าพระอรหันต์ และในกรณีที่มีการใช้ให้ผู้อื่นฆ่าหรือเป็นผู้ลงมือฆ่า ทั้งผู้ใช้ให้ฆ่าและผู้ที่ลงมือฆ่าก็ถือว่าได้ทำอนันตริยกรรมด้วยกัน ทั้ง 2 ฝ่าย ซึ่งมีเงื่อนไขอยู่ว่าในการฆ่านั้น ผู้ฆ่าและพระอรหันต์ที่ถูกฆ่าจะต้องเป็นมนุษย์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย ส่วนถ้าผู้ฆ่าพระอรหันต์เป็นสัตว์เดรัจฉานไม่เป็นอนันตริยกรรม หรือผู้ฆ่าเป็นมนุษย์ได้ฆ่าพระอรหันต์ที่เป็นเทวดาหรือยักษ์ก็ดี ไม่เป็นอนันตริยกรรม
กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎก
พวกเดียรถีย์ 500 กับโจร 500 คน2)
ในสมัยพุทธกาล ครั้งหนึ่งพวกเดียรถีย์ต่างพากันประชุมหาสาเหตุที่ทำให้ลาภสักการะของพวกตน เสื่อมลง แต่ลาภสักการะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากลับเจริญขึ้น ซึ่งทั้งหมดต่างลงความเห็นว่าต้นเหตุคือ พระมหาโมคคัลลานะ จึงทำการว่าจ้างให้พวกโจรฆ่าพระมหาโมคคัลลานะ
พวกโจรจึงไปล้อมที่อยู่ของพระโมคคัลลานะเพื่อจะฆ่า แต่ท่านเป็นผู้ที่มีฤทธิ์มากจึงหนีออกไปได้ทุกครั้ง แต่เมื่อพระโมคคัลลานะทราบบุพกรรมของตน จึงยอมให้พวกโจรทุบตีฆ่าท่านจนกระดูกแตกยับเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เมื่อพวกเดียรถีย์และพวกโจรถูกลงโทษแล้ว ตายไปก็ไปบังเกิดในอเวจีมหานรกตามสมควรแก่กรรมที่ตนทำไว้เมื่อครั้งเป็นมนุษย์
พวกเดียรถีย์และพวกโจรได้กระทำการฆ่าพระมหาโมคคัลลานะ ซึ่งถือได้ว่าเป็นกรรมหนัก คือ อนันตริยกรรม เพราะพระมหาโมคคัลลานะเป็นพระอรหันต์ ถึงแม้จะเป็นกรรมในอดีตชาติของท่าน แต่ก็เป็นกรรมใหม่ที่ทำให้พวกเดียรถีย์และพวกโจรถูกจับลงโทษจนตาย เมื่อตายแล้วก็ยังต้องไปรับโทษในอเวจีมหานรกอันยาวนานอีก
-------------------------------------------------------------------
2) เรื่องพระมหาโมคคัลลานเถระ, ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท, มก. เล่ม 42 หน้า 95.
GL 203 กฎแห่งกรรม
กลุ่มวิชาเป้าหมายชีวิต
