บทความประจำวัน

(พระลูกชาย: การเห็นเพิ่มมากขึ้นตามปริมาณองค์พระ และมีความสุขครับ) ถูกต้องเลย ต้องมีความสุข ถ้ายิ่งนั่งยิ่งลำเค็ญ ลำบาก ลำบากไม่ใช่นะ

ต้องไม่ติดอะไรเลย เป็นตัววัดใจของเรา ลูกต้องฝึกให้ละเอียด ให้เคลื่อนเข้าไปเองอย่างเร็วแรง จะเคลื่อนเข้าไปได้

(พระลูกชาย: เข้าไปจะเห็นพระพุ่งขึ้นมา ขยายคลุมอาคาร) ดีมาก มหัศจรรย์ มีไม่กี่คนในโลกนะที่จะทำแบบนี้ไม่คิดไม่แปลกนะ เพื่อนต่างศาสนา

นั่งกันดีมั้ย? มันสู้ความเพียรของเราไม่ได้หรอก (พระลูกชาย: ผ่านดวงผ่านกายจนนิ่งแน่น)

ก็นั่งกันดีทุก ๆ รูปเลย ดีขึ้นเรื่อยๆ เราอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ให้รักษาให้ดี อย่าให้หลุดเลยนะ นิ่งในนิ่งให้นิ่งแน่นในระดับที่เราสามารถถ่ายทอดออกมาเป็นภาษาประสบการณ์ได้

เป็นปกติของใจ ถ้าไม่ติดหยาบก็ต้องติดละเอียด อย่าปล่อยใจของเราให้หยาบไปติดเรื่องราวคน สัตว์ สิ่งของ ให้หลุดจากหยาบไปหาละเอียด ถ้าใครที่ละเอียดก็ละเอียดยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ลูกต้องหมั่นขวนขวายประกอบความเพียรนะ ความจริงมันน่าจะได้ตลอดเวลาแล้วนะ ก็ในเมื่อเรามีความสุข

ให้ดูภาพภายในเฉย ๆ แค่นั้น ไม่ต้องไปทำอะไรเลย ไม่ได้มีหน้าที่ไปทำอย่างอื่น หลวงปู่คุณยายฯ

ถ้าเราละเอียดทันๆ กันแล้ว เห็นชัด เห็นไม่ใช่รู้สึก แต่รู้แจ้งจากการเห็นแจ้ง จักขุญาณ ปัญญา

เรียนเพื่อเป็นที่พึ่งแก่ตัวเรา เพื่อหายสงสัยให้แจ่มแจ้ง เรียนให้ได้อย่างนี้

เรานิ่ง ๆ เฉย ๆ เดี๋ยวก็ถูกดูดเข้าไปเอง จะเร็วแรงไปเอง กายตรงกลางชัด นิ่งๆ เฉยๆ ดูตรงกลาง ให้หลุดจากหยาบไปติดอยู่ภายใน ลูกฝึกอย่างนี้

ผ่านจุดเล็กๆ ผ่านศูนย์กลางกาย จิตต้องบริสุทธิ์ ถ้าไม่บริสุทธิ์ก็ไม่เห็น บริสุทธิ์ มั่งก็เห็นมั่ง บริสุทธิ์มากก็เห็นมาก บริสุทธิ์หมดก็เห็นหมด

๒ คำ ช่างมัน เป็นผู้ดูที่ดี หมั่นทำซ้ำๆ ให้คล่องให้ชำนาญ ถ้าชัดเท่าลืมตาเห็นก็ง่ายขึ้นแล้ว ทำบ่อย ๆ

“อยู่ตรงไหนที่มีความสุขมากที่สุด” วันนี้เราจะเริ่มต้น ณ จุดที่มีความสุขแล้วให้อธิษฐานจิต แต่ต้องทำ ณ จุดที่มีความสุข เพราะตรงนั้นใจจะเป็นหนึ่ง

เวลาดูให้ดูผ่าน อย่าดูพิศ ดูผ่านแล้วจะชัด ถ้าดูพิศจะผสมเพ่ง จะไม่ชัดเจน และเราจะเพ่งโดยไม่รู้ตัว ให้ดูผ่าน ๆ เพลิน ๆ จะได้เร็ว ถ้าดูพิศ จะช้า

ในรอบชัดกว่านอกรอบ แสดงว่านอกรอบเราปล่อยใจไปกับสิ่งอื่น จึงหยุดไม่สนิท ไม่ใช่ในห้องเราหายใจได้ แล้วนอกห้อง เราหายใจข้างเดียว

ต้องเริ่มจากจุดเล็ก ๆ ขยายออกเป็นภาพภายใน ขยายกว้างออกไป ผ่านจากจุดเล็ก ๆ ตรงศูนย์กลางกายออกไปทั่วโลก ผ่าน DMC เพื่อเปลี่ยนแปลงโลก

ก็นั่งกันดีทุกรูปเลย (พระลูกชาย: ผมหลับตานิ่งๆ แป๊บนึงก็ถูกดูดเคลื่อนเข้าสู่ภายใน มีความสุขอยากจะมานั่ง เองครับ) มีฉันทะเอง ถูกต้องเลย แสดงว่าลูกครอบครองฉันทะได้แล้ว ฉันทะเป็นหัวขบวนเลย หลวงพ่ออยากให้ได้แบบนี้กัน หมดทุกรูปเลย เพราะถ้ามีฉันทะ เดี๋ยวอีกสามตัวก็จะตามมาเอง

ก็ฝึกไปเอาให้ได้ตลอด ชัด ๆ ๆ ขึ้นไปเรื่อย ๆ (พระลูกชาย: ลูกเมื่อก่อนจะอยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ ไม่นึกอะไร เพราะถ้านึกนิมิต จะรู้สึกว่าต้องใช้กำลังในการดูภาพ ทําให้ไม่มีความสุข) ก็ได้ทั้งสองวิธีนั่นแหละ

ถ้าเราได้รู้ เดี๋ยวจะสุขขึ้นไปเรื่อย ๆ ใจมันนิ่ง มันบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ (พระลูกชาย: กำลังฝึกให้นิ่งยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ) หมั่นฝึกไป ประกอบความเพียร

นั่งกันดีขึ้นมั้ย? (พระลูกชาย: ดีขึ้นครับทำความเพียร ขวนขวายกัน นิ่งมากขึ้นกันทุกรูปครับ) แล้วเมื่อไร จะได้กันสักที เราไม่ได้ใช้เวลาฟรี ๆ นะ คือ เวลาทุก ๆ นาทีต้องใช้บุญ