เรื่องที่ ๒๒๔ ใครมาเตือน

พระมหาสิริราชธาตุ เป็นองค์พระที่มีเทวดาคอยดูแลรักษา จะคอยปกปักคุ้มครองผู้ที่เป็นเจ้าของ

คุณสุทธามาศ ภัทรนุรักษ์

คุณสุทธามาศ ภัทรนุรักษ์  อยู่ที่ตำบลคลองหนึ่ง อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี เล่าว่าตนเองได้ทำบุญสร้างองค์พระประดิษฐานภายนอกและบนโดม มหาธรรมกายเจดีย์ โดยปกติแล้วจะมาวัดเฉพาะวันอาทิตย์ต้นเดือน และวันสำคัญทางศาสนา ส่วนใหญ่พอพิธีภาคเช้าเสร็จก็จะกลับ จึงไม่ค่อยทราบข่าวคราวว่าวัดทำอะไรอยู่ วันหนึ่งมีเพื่อนกัลยาณมิตรชื่อ บุญเกื้อ ซึ่งเคยอยู่ชมรมพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตร ศาสตร์ด้วยกัน โทรศัพท์มาชวนไปปฏิบัติธรรมช่วงวันศุกร์-วันอาทิตย์ที่เขาใหญ่ ก็ตกลงทันที จึงได้ทราบว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้เมตตามอบพระมหาสิริราชธาตุกรอบพญานาคเป็นของขวัญ สำหรับผู้ที่ทำบุญสร้างองค์พระแกนกลาง ก็มีความรู้สึกอยากได้มาบูชา แต่ยังลังเลเนื่องจากตนเองยังมีภาระหนี้สินอยู่ จนกระทั่งได้มาวัดในวันอาทิตย์ ได้ฟังเรื่องเล่าถึงอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ จึงตัดสินใจทำบุญสร้างองค์พระ ๑ องค์ บูชาคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

วันฉลองปิดแกนกลาง คุณสุทธามาศได้เห็นความอัศจรรย์ ดวงอาทิตย์ที่กำลังส่องแสงจ้าอยู่นั้น มีดวงกลมสีเขียวเย็นตามาบังไว้ หมุนวนไปทางขวาเร็วจี๋ และเห็นจีวรของพระภิกษุสงฆ์ที่นั่งอยู่บนพระเจดีย์เป็นสีชมพูสดสวยงาม รู้สึกปีติมาก รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจทำบุญ มีความสุขมาก ไม่เคยคิดเสียดายเงินเลย ทั้งๆ ที่มีเงินเก็บอยู่เพียง ๓ หมื่่นบาทเศษ และมีหนี้ที่ต้องผ่อนบ้านอีกประมาณ ๑.๖ ล้านบาท รายได้ในแต่ละเดือนก็ต้องจ่ายหมด ในสภาพเศรษฐกิจช่วงนี้ มีแต่ความกังวลใจ เกรงจะถูกให้ออกจากงาน รู้สึกเป็นทุกข์ใจมาก เพราะไม่เคยคิดว่าตนเองจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้เคยใช้เงินอย่างสบาย อยากได้อะไรก็ได้ ไม่เหมือนปัจจุบันนี้ แต่เมื่อคิดว่า เงินเพียง ๓๐,๐๐๐ บาทที่เรามีอยู่ ไม่อาจช่วยให้เราคลายทุกข์ได้ หนี้สินยังคงมีอยู่เหมือนเดิม เหตุที่เราเป็นเช่นนี้ คงเป็นเพราะเราสร้างทานบารมีมาน้อย และไม่ได้ทำอย่างสม่ำเสมอ จึงตัดสินใจทำบุญ เมื่อได้ทำบุญแล้วความกลัดกลุ้มกังวลใจก็มลายหายไปหมด ความทุกข์ใจที่มีอยู่ กลับมีความสุขมาแทนที่ เมื่อได้รับองค์พระมาแล้ว ก็ยิ่งมีความสุขรู้สึกเชื่อมั่นในบุญ ในอานุภาพองค์พระ ตั้งใจสวดสรรเสริญ และหมั่นนั่งสมาธิทุกวัน และแขวนองค์พระไว้ที่คอ

วันหนึ่งหลังจากรับองค์พระไม่นาน ขณะที่คุณสุทธามาศกำลังพักสายตาจากการทำงาน โดยยืนมองออกไปนอกหน้าต่างกระจก ก็รู้สึกว่ามีคนเอานิ้วมาผลักที่กลางหลังค่อนข้างแรง และขณะที่กำลังน้อมตัวลงเพื่อจะนั่งบนเก้าอี้ด้วยความสงสัย ก็รู้สึกว่ามีอะไรสัมผัสอยู่ข้างหลัง จึงจับสร้อยดู จึงรู้ว่าสร้อยหลุดออกจากกันปลายหนึ่งไปอยู่ข้างหลัง ส่วนปลายอีกข้างหนึ่งที่แขวนองค์พระอยู่ด้านหน้า จึงคิดได้ว่าคงเป็นเทวดาที่ดูแลรักษาอยู่มาเตือนให้ดูแลสร้อยให้ดี ก่อนที่จะหล่นหาย ทำให้มีความรู้สึกมั่นใจในอานุภาพขององค์พระยิ่งขึ้นอีก ตั้งใจสวดสรรเสริญ ปฏิบัติธรรม และหมั่นตรึกระลึกถึงองค์พระในทุกอิริยาบท มีความรู้สึกอบอุ่นใจมากที่มีท่านอยู่กับตัว