ในอดีตกาล ย้อนไป เมื่อ ๕ กัป จากภัทร กัปนี้ มีพ่อค้าเร่อยู่ สองคน อาศัยอยู่ ในเมืองเสรีวะ มีชื่อ ตรงกันกับชื่อเมือง ที่อาศัย คือ เสรีวะ วันหนึ่ง พ่อค้า ทั้งสอง ได้นั่งเรือ ข้ามแม่น้ำ เพื่อนำ สินค้าไปขายยัง เมืองอัฐปุระ
แม้ว่าพ่อค้าทั้งสองจะมีชื่อเหมือนกัน แต่ทั้งสองมีนิสัยใจคอที่แตกต่างกันมาก เพราะอีกคนมีนิสัยเป็นคนพาล ส่วนอีกคนมีนิสัยเป็นบัณทิต
ที่เมืองอัฐปุระเป็นเมืองของเศรษฐีตระกูลหนึ่ง แต่ต่อมาตระกูลนี้เสื่อมลง เหลือแต่เพียงยายหลานสองคน ตรากตรำรับจ้างเขาเลี้ยงชีพพอประทังชีวิตไปวันๆ
วันหนึ่งพ่อค้า ที่มีนิสัยพาล ได้ผ่านมายัง บ้านของยาย หลานคู่นี้
เมื่อหลานสาวทายาทตระกูลเศรษฐี ได้เห็นเครื่องประดับจึงนึกอยากได้ เลยวิ่งกลับไปยังบ้านของตน เพื่อขอเงินกับยาย มาซื้อเครื่องประดับ แต่ยายกลับบอกปฏิเสธไปเพราะเงินนั้นได้ร่อยหรอลงทุกที
พอตกบ่าย พ่อค้า ที่เป็นบัณฑิตเดินผ่าน มายังบ้านของสองคน ยายหลาน หลานสาว จึงได้อ้อนวอนยายให้ ซื้อสินค้าจากพ่อค้า บัณฑิตนั้น
Home | นิทานชาดก
