นิทานชาดกทั้งหมด นิทานพร้อมภาพสวยๆ นิทานชาดกและคติสอนใจ อ่านนิทานชาดกพร้อมรูปภาพประกอบ นิทานชาดกที่คัดแต่เรื่องดีๆ
อ่านแล้วสนุกและให้สาระคติสอนใจได้เป็นอย่างดี รวบรวมไว้ที่นี่ให้คุณได้อ่านกันแบบ

   "ในอดีตหม่อมฉันเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าอุเทน พระองค์ทรงดูแลเป็นอย่างดี แต่เมื่อเวลาผ่านไปแก่ชราลงไม่สามารถช่วยงานได้ พระองค์ทรงงดการดูแลหมดทุกอย่าง จนตอนนี้ไม่มีที่พึ่ง...อ่านต่อ
 เหตุการณ์เช่นนี้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนผู้เป็นภรรยา อดคิดไม่ได้ว่า "สามีของเราได้อะไรมา ไม่เคยให้พ่อเลย สงสัยเขาคงไม่ค่อยถูกกับบิดาแน่ เราจะใช้อุบายนี้ทำให้เกลียดสามีเกลียดเรา แล้วไล่ออกจากบ้านซ้ะ"...อ่านต่อ
ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติในพระนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นบุตรของพราหมณ์ผู้มีสมบัติมาดถึง ๘๐ โกฏิ  โดยมีชื่อว่า มหากาญจนกุมาร เป็นบุตรชายคนโต เมื่อเด็กชายเริ่มเดินได้พ่อกันแม่ได้ให้กำเนิดลูกชายอีกคนหนึ่ง...อ่านต่อ
ณ โรงธรรมสภา มีกลุ่มภิกษุกำลังนั่งจับกลุ่มสรรเสริญ พระปัญญาบารมีของพระตถาคตว่า ดูก่อนอาวุโสทั้งหลาย พระตถาคตเป็นผู้มีพระปัญญาใหญ่ มีพระปัญญากว้างขวาง มีพระปัญญาร่าเริง มีพระปัญญาลึกซึ่ง มีพระปัญญาดุจแผ่นดิน มีพระปัญญาแหลม มีพระปัญญาว่องไว  ขณะเดียวกัน พระศาสดาเสด็จผ่านมาพอดี จึงเอ่ยถามขึ้นว่า...อ่านต่อ
ขณะนั้น เศรษฐีไปเฝ้าพระราชาแล้ว ด้านคนดูแลบ้านก็ไม่เห็นพระโพธิสัตว์เช่นกัน เวลาผ่านไประยะหนึ่งพระโพธิสัตว์จึงได้กลับไป ขณะนั้นท่านเศรษฐีนั้นกำลังออกจากราชสกุล ได้เห็นพระโพธิสัตว์ จึงไหว้แล้วรับเอาภาชนะภิกษานำไปเรือน...อ่านต่อ
"พระองค์ทรงปล่อยลูกศรไม่ออกหรือ ขอพระองค์จงทรงปล่อยเถิด" "เราไม่สามารถปล่อยออกไปได้" "ถ้าเช่นนั้น พระองค์ก็ทรงรู้คุณธรรมของผู้มีคุณธรรม" ขณะนั้นพระราชาทรงเลื่อมใสพระโพธิสัตว์ ทรงทิ้งธนู...อ่านต่อ
ณ เชตวันมหาวิหารภิกษุผู้ออกบวชต่างปฏิบัติกิจสงฆ์และยึดมั่นในพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัดแต่มีภิกษุรูปหนึ่งปฏิบัติตนต่างจากภิกษุ รูปอื่น ๆ...อ่านต่อ
ในสมัยหนึ่งคฤหัสถ์ผู้เป็นสหายกับชาวกรุงสาวัตถีประมาณ ๕๐๐ คน ฟังพระธรรมเทศนาของพระตถาคตแล้วเกิดความเลื่อมใส...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันทรงปรารภพระลกุณฏกภัททิยะเถระ...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดในตระกูลช่างเหล็กที่ยากจนในแคว้นกาสี...อ่านต่อ
พระราชานั้นทรงทราบว่าเป็นสถานที่อยู่ของดาบส จึงเสด็จลงจากคอช้าง ทรงเหน็ดเหนื่อยเพราะลมและแดด จึงทรงกระหายน้ำ ทอดพระเนตรหาหม้อน้ำก็ไม่ทรงเห็นในที่ไหน แต่ได้ทรงเห็นบ่อน้ำอยู่ในท้ายที่จงกรม...อ่านต่อ
นเวลาต่อมา คนดูแลโรงทานได้มาแจ้งกับ เศรษฐีนายนี้ว่า "บรรดาวัตถุดิบต่างๆนั้นหายไปหมด เลยไม่สามารถทำอาหารแจกได้ ถ้าอย่างนั้น พวกท่านนำทรัพย์ที่เก็บเอาไว้ใช้จ่ายได้เลย พยายามอย่าให้คนที่เดือดร้อน เค้าลำบากเลย" "น้องหญิงๆ มาหาพี่หน่อยได้ไหม"...อ่านต่อ
"เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น" แต่ไม่มีเวลาให้คิดมากเท่าไหร่นัก ด้วยอารามตกใจ เจ้าหมีก็ลุกขึ้นวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็วออกไปจากบริเวณ เมื่อเวลาผ่านไปชั่วครู่ หมีตัวเดิมก็กลับมายังโคนต้นไม้อีกครั้งแล้วเริ่มสำรวจว่าเกิดอะไรขึ้น...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ในกาลครั้งหนึ่งพระเจ้าโกศลทรงมัวเมา ด้วยพระราชอิสริยยศ...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดขึ้นเป็นโอรสของพระเจ้าพาราณสี...อ่านต่อ
ในอดีตกาล ในแคว้นสีวี พระราชาทรงพระนามว่า สีวี ทรงครอบครองราชสมบัติ ในอริฏฐบุรีนคร พระโพธิสัตว์บังเกิดในพระครรภ์พระอัครมเหสี ของพระราชาพระองค์นั้นแล้ว...อ่านต่อ
 ภิกษุบวชใหม่รูปหนึ่งเมื่อบวชในสำนักของพระศาสดาแล้วหวังจะปฏิบัติธรรมให้บรรลุจึงตัดสินใจออกเดินทางไปจำพรรษาในเสนาสนะป่าณ หมู่บ้านชายแดนตำบลหนึ่ง...อ่านต่อ
  "ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น หญิงนครโสเภณีเห็นท่านเศรษฐีเข้า แล้วกล่าวว่า "ท่านนำทรัพย์พันหนึ่งมาหรือเปล่า?"...อ่านต่อ
 ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์ถือกำเนิดขึ้นเกิดในตระกูลพราหมณ์ในหมู่บ้านแคว้นกาสี พอเจริญวัยแล้วก็ไปเรียนสรรพศิลปศาสตร์ในเมืองตักกสิลา...อ่านต่อ
หลายปีผ่านไป  วันหนึ่ง ฤๅษีผู้พ่อออกไปหาผลหมากรากไม้ ปล่อยให้บุตรชายของตนอยู่ในอาศรม เพียงคนเดียว จู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวปรากฏขึ้น...อ่านต่อ
อยู่มาวันหนึ่ง มีชายจูงลิงและถือกระบอกใส่งูมาด้วย จากนั้นจึงนำลิง มาผูกไว้กับร้านขายข้าว ก่อนที่จะนำงู เที่ยวออกตระเวณเล่นมหรสพในนครพาราณสี...อ่านต่อ
สมัยพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดในตระกูลฟ้อนรำที่ยากจน เที่ยวขออาหารเลี้ยงชีพไปทั่ว...อ่านต่อ
 "นมัสการพระคุณเจ้า ท่านมาจากที่ใดหรือ" เรานั้นมาจากป่าหิมพานต์ เนื่องจากบนโน้นเป็นหน้าฝน เลยไม่สามารถหาผลหมากรากไม้ได้ จึงตัดสินใจลงมายังเมืองเพื่อออกบิณฑบาตรก่อน เมื่อหมดหน้าฝนแล้ว น่าจะกลับไปที่เดิม"...อ่านต่อ
  ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์...อ่านต่อ
 ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือถือกำเนิดขึ้นในท้องของแม่สุกร จนกระทั่งคลอดลูกออกมาสองตัว...อ่านต่อ
 เหตุอันเกิดในพุทธกาลผ่านมานั้นมีมากมายนักที่เป็นพระมหากรุณาธิคุณจากพระผู้มีพระภาคเจ้า ปรากฎการณ์หนึ่งที่มีอยู่ในพระไตรปิกฎก็คือ...อ่านต่อ
เมื่อนางจัดการกับโจรผู้นั้นเรียบร้อยแล้ว ได้เดินตรงกลับเข้าพระนคร มอบเครื่องแต่งตัวให้แก่นาย แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้แก่ภรรยาของข้าพเจ้าฟัง นางบุญลักษณเทวีได้เล่าแก่ข้าพเจ้าฟังอีกรอบ...อ่านต่อ
ช่วงเวลาที่พระโพธิสัตว์ทำงานอยู่ในวัง ได้เป็นที่โปรดปรานของพระราชา วันหนึ่งโคที่พ่อเลี้ยงไว้ไถนา มีตัวหนึ่งตายไป ผู้พ่อนั้นจึงได้ออกเดินทางไปหาพระโพธิสัตว์แล้วกล่าวว่า...อ่านต่อ
ในอดีตกาล ในช่วงสมัยพระเจ้าแผ่นดินแห่งแคว้นมคธทรงครอบครองราชสมบัติอยู่ ณ กรุงราชคฤห์ พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดเป็นพระโอรสมีนามว่า อรินทมกุมาร...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารทรงปรารภการที่พระสารีบุตรสามารถพยากรณ์ปัญหาที่พระองค์ตรัสถามโดยย่อได้อย่างพิศดาร...อ่านต่อ
นับแต่ยุคพุทธกาลผ่านมาการถวายทานแด่ภิกษุสงฆ์อันถือเป็นนิตยทานนั้นคือภัตตาหาร การฉันภัตตาหารในอาศรมใด ๆ...อ่านต่อ
 เมื่อเท้าทั้งสองข้างย่างเหยียบลงผืนดิน  ความคิดที่ลำพองปรากกฏขึ้น "มีใครบ้างหนอจะโต้ตอบวาทะกับเราได้" สีหน้าแห่งความภูมิใจ ปรากฎขึ้นชัดบนใบหน้า ก่อนเอ่ยถามชาวบ้านว่า "ในตำบลนี้มีใครสามารถประลองวาทะของข้าบ้าง"...อ่านต่อ
นกเกาะอยู่บนกิ่งไม้ มองภาพตรงหน้าพลางถอนหายใจ เฮือกใหญ่ "เฮ้อ..อยู่แบบสบายดีจริงๆหนอ" ในขณะที่นกแก้วกำลังรำพึงรำพันอยู่นั้น ดันมีฤๅษีตนหนึ่งได้ยินเข้า  จึงเรียกคนที่เหลือมา...อ่านต่อ
เช้าวันรุ่งขึ้น ท่านฤๅษีชำระร่างกายเรียบร้อยแล้ว ได้จัดแจงทุกอย่าง ถือภาชนะเดินเข้าพระนคร ไปจนถึงประตูวัง ในขณะนั้นพระราชากำลังเสด็จอยู่ที่ท้องพระโรงพอดี ทอดพระเนตรเห็นพระโพธิสัตว์เข้า...อ่านต่อ
"พระเทวี ทำไมพระองค์ไม่ได้อะไรเลยจากพระราชาแม้แต่น้อย เพราะอะไรกัน" เมื่อพระเทวีได้ยินดังนั้น ใบหน้าที่เคยสดใสกลับหดหู่อย่างรวดเร็ว  พร้อมกับเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างทางให้กับท่านอำมาตย์ฟังทั้งหมด เมื่อการสนทนาจบลง พระโพธิสัตว์กราบทูลว่า "พระองค์เคยตรัสเรื่องนี้ในสำนักของพระราชาหรือเปล่า" พระเทวีตรัสว่า "ทำไมฉันจะไม่เคยเล่า"...อ่านต่อ
ในขณะที่ม้าหนุ่มเดินทางมาถึงยังแม่น้ำคงคา บังเอิญพบเข้ากับม้าสาวสีขาวนวลที่มาอาบน้ำอยู่พอดี ครั้งแรกที่ม้าสาวพบเจอ เหมือนโลกหยุดหมุน ภายในร่างกายมันหวิวๆ แปลกๆจนเจ้าตัวอุทาน "ตายฉันเป็นอะไรเนี่ย "...อ่านต่อ
 ในอดีตกาลครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติในกรุงพาราณสีพระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดขึ้นในตระกูลพราหมณ์...อ่านต่อ
ในกาลสมัยที่พุทธศาสนาเผยแผ่ทั่วชมพูทวีป เหล่าพุทธศาสนิกชนต่างล้วนฟังธรรมประพฤติศีลกันทั่วหน้า...อ่านต่อ
ณ พระวิหารเชตวัน  มี สัทธิวิหาริกได้เข้าไปหาพระเถระ แล้วเอ่ยถามว่า "ท่านผู้เจริญ โปรดบอกกระผมได้ไหมวา "จะทำอย่างไรจะให้ลาภเกิดแก่กระผม"...อ่านต่อ
ในอดีตกาล สมัยพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดขึ้นในตระกูลพราหมณ์...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในนครพาราณสี มีปุโรหิตอยู่คนหนึ่งกำลังเดินทางด้วยเกวียนไปยังบ้านส่วย ขณะที่กำลังวิ่งไปตามเส้นทางแคบ...อ่านต่อ
เช้าวันต่อมา เมื่อพระราชาทรงเสวยพระกระยาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ได้เสด็จตรงไปพระวิหารเชตวันทันที ทรงกราบสักการะพระศาสดาก่อนจะประทับนั่งนิ่ง จนพระตถาคต ได้เอ่ยถาม  "ท่านมีอะไรหรือ ทำไมวันนี้ดูท่านแปลกๆ" "เอ่อ กระหม่อม มีเรื่องสงสัย พะย่ะข้า ...อ่านต่อ
ในอดีตกาล สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี  มีชายผู้หนึ่งตัดสินใจออกบวช เป็นฤๅษีในป่าหิมวันตะเที่ยวหาผลหมากรากไม้ กินเป็นอาหาร  จนวันหนึ่งดาบสผู้นี้ได้ไปเจอ กับแม่เนื้อทรายที่นอนตายอยู่กลางป่า...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร ทรงปรารภพระเทวทัต...อ่านต่อ
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ เวฬุวันมหาวิหารได้ทรงทราบข้อสนทนาของภิกษุสงฆ์ซึ่งประชุมกันในธรรมสภา...อ่านต่อ
กาลครั้งนั้นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ยังวัดนิโครธารามกรุงกบิลพัสดุ์ทรงสดับเหตุร้ายอันบังเกิดขึ้น ณ ชายแดน...อ่านต่อ
 จากนั้นปริพาชก จึงกล่าวว่า “ดูก่อนท่านอำมาตย์ ท่านน่าจะรู้ถึงความผิดของคำพูดตัวเองนะ แล้วเหตุใดถึงพูดติเตียนเราเช่นนี้” "ท่านอิสรกรณวาที เข้ามาใกล้ข้าหน่อย" ...อ่านต่อ
"ดูก่อนภิกษุ ธรรมดาสมณะเมื่อมีที่พักสบายแล้ว ก็ควรละความโลภจากอาหารเสีย ยินดีฉันตามที่ได้มานั่นแหละ ในอดีตแม้เกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉานเคี้ยวผงแห้งในต้นไม้ที่ตนอยู่อาศัย...อ่านต่อ
 ณ กรุงสาวัตถี มีลิงตัวหนึ่งชอบเข้าไปในโรงเลี้ยงช้างเป็นประจำ มักจะนั่งบนหลัง และถ่ายอุจจาระปัสสาวะเป็นประจำ...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลได้มีชายหนุ่มคู่หนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักกัน ทั้งสองสนิทสนมและมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนเป็นที่รู้กันทั่วทั้งเมืองถึงความสนิทสนมของสหายรักคู่นี้...อ่านต่อ
 ในวันรุ่งขึ้นหลังฉันภัตตาหารเรียบร้อยแล้ว ทรงพาภิกษุสองถึงสามรูปเดินทางตรงไปยังเรือนของเศรษฐีผู้นั้น ณ เรือนท่านเศรษฐี "มีใครอยู่ในเรือนนี้ไหม พระศาสดาทรงมาโปรด" ภิกษุผู้ติดตามเอ่ย ผ่านไปไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมาว่า "มีพะย่ะข้า"...อ่านต่อ
"เมื่อพระเทวทัตจมลงในแผ่นดิน ชาวบ้านต่างก็ดีใจ ผู้เป็นเสี้ยนหนามถูกแผ่นดินสูบ" ครั้นพระศาสดาเสด็จผ่านมาได้ตรัสถาม "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอนั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไร"...อ่านต่อ
เมื่อพวกอำมาตย์เหล่านั้นกราบทูลอยู่บ่อยๆ พระราชาก็ทรงเชื่อ  สั่งให่อำมาตย์ ฆ่าภรรยาของตนซ้ะ  ข่าวพระเทวีถูกปลงพระชนม์ เลื่องลือไปทั่วพระนครจนไปเข้าหูของพระโอรสทั้งสี่ จึงโกรธแค้นพ่อของตน พระโพธิสัตว์ได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด จึงอยากจะช่วยไม่ให้พระกุมารกระทำเช่นนี้...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปักธงชัยขึ้นในชมพูทวีป พระอริยสัตว์อันกระจ่างจริงพิสูจน์ได้มีผลชัด...อ่านต่อ
 ณ พุทธกาลหนึ่งในสาวัตถีมหานครพระเชตวันอันสงบร่มเย็นมีอันต้องวุ่นวาย พระสงฆ์สาวกต่างรุ่มร้อนใจไม่เป็นปกติ...อ่านต่อ
 จากนั้นพระเจ้าพรหมทัตทรงมอบสมบัติแก่บรรดาเหล่าอำมาตย์ทั้งหลาย แล้วปลอมตัวเป็นชาวบ้านออกเดินทางไปกับท่านปุโรหิต ขณะนั้นทั้งสองเดินออกจากประตูเมืองไม่ไกลเท่าไหร่นัก ท่านปุโรหิตได้เอ่ยถามขึ้น "ทรงนั่งพักตรงศาลานี้ก่อนไหมพะย่ะข้า"...อ่านต่อ
จนกระทั่งวันหนึ่งท่านเศรษฐีผู้นี้เดินทางมายังพระวิหาร พร้อมกับกราบทูลเรื่องของหลานชายทั้งหมด ให้พระตถาคตเจ้าทรงทราบ "เมื่อก่อนหลานของท่านนั้น แม้ให้หม้อสารพัดนึก ก็ยังไม่สามารถทำบุคคลใดให้อิ่มหนำได้ ท่านจะทำบุคคลนั้นให้อิ่มหนำอย่างไร"...อ่านต่อ
"อย่าไปถือสาเลยท่าน" พระภิกษุอีกรูปเอ่ยขึ้น "ท่านมักเป็นเช่นนั้นเสมอ ชอบพาลใส่คนอื่นเป็นประจำ ไม่ใช่แค่ท่านเท่านั้น เราและเพื่อนก็เจอเช่นกัน" "อย่างนั้นหรือ" "ใช่ ปล่อยวางเถิด หวังว่าศาสนาจะช่วยให้ใจเย็นลงได้"...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในพระนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดขึ้นเกิดในตระกูลเศรษฐี เมื่อเติบโตขึ้นจึงได้รับช่วงมรดก ระหว่างนั้นพระโพธิสัตว์ เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเริ่มต้นบริจาค สร้างโรงทานขึ้นมาเพื่อให้คนยากคนจน นอกจากนั้นได้สั่งสอนลูกของตน ให้เผื่อแผ่แก่คนที่ยากไร้...อ่านต่อ
 ในอดีตกาล สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี มีอำมาตย์ท่านหนึ่งทำหน้าที่ผู้สอนอรรถและธรรมแก่พระเจ้าพาราณสี...อ่านต่อ
เช้าวันหนึ่งที่ท้องฟ้าสดใสท่ามกลางแสงแดดสีทองอมส้ม ถูกประดับด้วย เมฆสีขาว ลอยละล่องภายใต้สายลมพัดโบกไปมา ณ โรงธรรม มีกลุ่มภิกษุสงฆ์สองถึงสามรูปกำลังนั่งพูดคุยเรื่องที่ตนเผอิญได้ยินมา "วันนี้ตอนออกบิณฑบาต มีนักบวชนอกรีตคนหนึ่งนินทาพระตถาคตเข้า" "เรื่องไรหรือ? ข้านั้นก็ไม่เคยเห็นพระศาสดาทรงมีพฤติกรรมเสื่อมเสียแม้แต่น้อย...อ่านต่อ
เช้าวันหนึ่ง ณ ธรรมสภา มีภิกษุกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งจับกลุ่มสนทนากัน "เมื่อหลายวันก่อนพระเจ้าลิจฉวีมาทำบุญที่พระมหาเชตวันพระองค์ทรงพาภรรยามาด้วย เรานั้นเห็นครั้งแรกรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย"...อ่านต่อ
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราพูดในเวลาจามได้ไหม" "ไม่ได้ พระพุทธเจ้าข้า" พระศาสดาตรัสต่อไปว่า "เธอไม่ควรกล่าวในเวลาเขาจาม เเต่ให้เอ่ยว่า ขอให้ท่านเป็นอยู่เถิด ผู้ใดกล่าว ผู้นั้นต้องอาบัติทุกกฏ"...อ่านต่อ
ครั้งนั้นเมื่อสมเด็จพระพุทธศาสดาประทับยังป่าไผ่ในพระวิหารชื่อว่าเวฬุวัน กาลเวลานั้นภิกษุสงฆ์ทั้งปวงต่างวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมไม่ดีของพระเทวทัต...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัย ครั้นเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์พระบรมศาสดาแห่งพระพุทธศาสนาเผยแพร่พระธรรมคำสอนขจรขจายไกล...อ่านต่อ
ช้าของวันเดียวกัน พระเจ้าพรหมทัตเดินเข้ามาห้องส่วนพระองค์ แต่ไม่เห็นวี่แววของภรรยาตนแม้แต่น้อย พระราชามองไปยังบ่าวรับใช้ ก่อนเอ่ยถาม "พระมเหสีอยู่ไหนล่ะ" "เอ่อ......" สาวรับใช้ทำท่าอึกอัก "มีอะไรจะพูดกับข้าหรือ"...อ่านต่อ
   วันหนึ่งขณะที่ท่านอำมาตย์ให้การถวายการเรียนการสอนอยู่นั้น พระโอรสทรงเหม่อมองไปยังท้องฟ้าสีสดผ่านหน้าต่างบาน...อ่านต่อ
เช้าวันต่อมา พระเถระเปิดประตู มาพบเข้ากับชายคนหนึ่ง จึงเอ่ยถามขึ้น "ท่านเป็นใครมานอนอยู่ที่นี่ได้" "เอ่อ....พอดีข้าพเจ้านั้นหนีคูกรณีมาขอรับ" "พระคุณเจ้าช่วยกระผมด้วย"...อ่านต่อ
  ณ กรุงสาวัตถี มีพ่อค้าผู้มั่งคั่งคนหนึ่ง ได้ทำการค้าขายกับพ่อค้าต่างเมือง ย่านชนบทวันหนึ่ง พ่อค้าและภรรยาเดินทาง...อ่านต่อ
ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี มีเด็กชายคนหนึ่งเกิดขึ้นในตระกูลปุโรหิต เมื่อเติบใหญ่จึงได้เข้าเรียนศาสตร์ต่างๆในเมืองตักกสิลา...อ่านต่อ
  ในอดีต เมืองพาราณสีมีกษัตริย์ อยู่พระองค์หนึ่งซึ่งได้รับขนานนามว่าวเป็นกษัตริย์ เพียบพร้อมไปด้วยความสามารถ พระปรีชา และบารมี เป็นที่กล่าวขานของชาวเมืองพาราณสี...อ่านต่อ
  ในอดีตกาล ช่วงสมัยของพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในพระนครพาราณสี พระองค์ทรงแต่งงานกับหญิงสาว...อ่านต่อ
คืนวันหนึ่งในวันที่พระจันทร์เต็มดวง ณ ศาลาซึ่งอยู่ข้างๆปราสาทบรรทมของพระโพธิสัตว์ มีชายไร้บ้าน นอนคุดคู้อยู่บนที่นั่งนั้น...อ่านต่อ
 ทั้งสองมักทักทายกันเช่นนี้เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง หงส์สีทองได้บินโฉบลงเบื้องล่างก่อนที่จะเข้าไปเกาะที่โขดหินขนาดใหญ่...อ่านต่อ
ในอดีตกาล ณ ประเทศอันเป็นอันน่ารื่นรมย์ อยู่ระหว่างพรมแดนแคว้นทั้งสาม  มีชายคนหนึ่งบวชเป็นฤๅษีอาศัยอยู่ในอาศรมกลางป่า ไม่ไกลจากที่อยู่ของฤๅษีมากนักมีคู่สามีภรรยานกพิราบคู่หนึ่ง...อ่านต่อ
ในกาลก่อนพระภิกษุเมื่อออกบวชแล้ว ต่างก็มีวิธีในการแสวงธรรมต่างกันออกไป บ้างก็ศึกษาพระธรรมในพระอาราม บ้างก็ออกไปปฏิบัติธรรมในป่า...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยหนึ่ง เมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังประทับอยู่ ณ พระวิหารวัดเชตวัน พรรษานั้นทรงมีพระกรุณาธิคุณ ปรารถความทุกข์ตรมของพระภิกษุรูปหนึ่ง...อ่านต่อ
ณ พระวิหารเชตวัน "นมัสการพ่ะย่ะค่ะพระศาสดา กระหม่อมนำของหอมและดอกไม้มาถวายพระองค์ ...อ่านต่อ
"เพราะเหตุใดกันถึงเป็นเช่นนี้ได้" ในคืนหนึ่ง ณ ห้องบรรทมของพระเจ้าโกศล ขณะที่พระองค์กำลังอยู่บนม้านั่งที่ตั้งอยู่ข้างเตียงของตน "หรือว่าเราจะดูแลทหารไม่ดี" "พระองค์ยังไม่บรรทมหรือพระเจ้าข้า นี้ก็ดึกมากแล้ว"...อ่านต่อ
 ณ พระเชตวันมหาวิหาร "นมัสการพระคุณเจ้า" "ท่านมีอะไรหรือภิกษุ คือกระผมมีเรื่องสงสัยขอรับ ทางด้านหลังของวิหาร...อ่านต่อ
วันหนึ่งในขณะที่พระพุทธเจ้าทรงประทับบนธรรมาสน์ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางห้องโถงที่ภายในทำด้วยหินอ่อน สีขาวนวลสะอาดตา ภายในถูกประดับประดาด้วยทองคำบริสุทธิ์...อ่านต่อ
 ณ กรุงสาวัตถี  "ลูกรักอีกสองวันข้างหน้า พ่อและกลุ่มพ่อค้ากำลังคิดว่าจะนิมนต์พระศาสดาและคณะพระภิกษุมาที่บ้าน อยากทำบุญถวายทานสักเจ็ดวัน ช่วยเตรียมของกับพ่อที่ได้ไหม" "ได้ขอรับ แล้วพ่อมีอะไรอยากจะถวายไหมผมจะได้ช่วยเตรียม"...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยหนึ่ง ณ พระเชตวันมหาวิหารอารามอันเป็นที่ประทับแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เหล่าภิกษุสาวกมากมายล้วนตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างสงบสุขเรื่อยมา...อ่านต่อ
ณ พระเชตวันวิหาร พระศาสดา ทรงตรัสถึงอุบาสกคนใดคนหนึ่ง มีใจความว่า มีอุบาสกผู้หนึ่ง เดินทางไปกับคณะพ่อค้า...อ่านต่อ
ในอดีตตอนพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดในตระกูลกฎุม เมื่อเติบใหญ่ หมอตำแยผู้ทำคลอดให้กับหญิงสาวท้องแก่ประจำหมู่บ้านนั้นได้เสียชีวิตลง...อ่านต่อ
ณ พระเวฬุวันวิหาร พระศาสดา ทรงตรัสเล่าถึงพระเจ้าอชาตศัตรู ตั้งแต่ยังเป็นทารกอยู่ในครรภ์ของมารดา วันหนึ่งพระมเหสีเกิดแพ้ท้องอย่างหนัก...อ่านต่อ
ณ พระเชตะวันมหาวิหาร พระศาสดา ทรงตรัสธรรมเทศนาเรื่อง พระภิกษุคบค้าสมาคมกับคนพาน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่าการอยู่ร่วมกับคนไม่ดี  ทำแต่เรื่องเดือดร้อน  ทำเรื่องเลวทรามให้แก่เพื่อนมนุษย์ จนเดือดเนื้อร้อน แล้วทรงนำเรื่องอดีตมาตรัสเล่ามีใจความดังนี้ว่า...อ่านต่อ
โลกของเราในเวลาหลังพุทธกาลล่วงพ้นมาจนบัดนี้ ย่อมรู้กันดีว่าความโกหกหลอกลวงนั้นมีอยู่มากมาย แต่ในพุทธสมัยหาเป็นเช่นนี้ไม่...อ่านต่อ
ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตครองราชย์สมบัติอยู่ในพระนครพาราณสี ระยะเวลาการครองราชย์ของพระองค์ผ่านมาหลายปีแล้ว ทรงถูกเหล่าบรรดาขุนนางทวงถามเรื่องการให้กำเนิดรัชทายาทอยู่บ่อยครั้ง ด้วยเหตุนี้จึงทรงกลุ้มใจเป็นอันมาก...อ่านต่อ
ณ พระวิหารเชตวัน พระศาสดาทรงตรัสถึงพ่อค้ากลุ่มหนึ่งในเมืองสาวัตถี วันหนึ่ง มีกลุ่มพ่อค้า เที่ยวตระเวรซื้อ ขาวของเครื่องใช้ต่างๆภายในตัวเมืองสาวัตถี...อ่านต่อ
ในอดีต ณโรงธรรมสภา บรรดาภิกษุทั้งหลายกำลังสนทนาธรรม ดูก่อนท่านอาวุโสทั้งหลาย พระเทวทัตมุสา ก่อนถูกแผ่นดินสูบ พระศาสดาเสด็จผ่านมาก่อนตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอนั่งสนทนากันถึงเรื่องอะไร? เมื่อภิกษุเหล่านั้นกราบทูลให้ทรงทราบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้นที่พระเทวทัตทำมุสาวาทแล้วถูกแผ่นดินสูบ แม้ในกาลก่อน พระเทวทัตก็มุสา แล้วถูกแผ่นดินสูบเหมือนกัน”  ก่อนนำเอาเรื่องในอดีตมาเล่าให้ฟัง...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในสกุลพราหมณ์ มีสมบัติมากมายในแคว้นกาสี ได้ร่ำเรียนวิชาต่างๆจนกระทั่งสำเร็จ จากนั้นก็แต่งงานกับหญิงจากตระกูลใกล้ๆกัน วันที่ภรรยาให้กำเนิดบุตรคนแรก...อ่านต่อ
 วันหนึ่งขณะที่ พระสารีบุตรและโมคคัลลานะกำลังนั่ง สนทนาธรรมอย่างออกรสออกชาตินั้น จู่ๆพระแก่รูปหนึ่งเข้ามานั่งในวง ก่อนเอ่ยว่า ท่านผมจะถามปัญหากับท่าน...อ่านต่อ
นครเวสาลี มีกษัตริย์ลิจฉวี ๗ พัน ๗ ร้อย ๗ พระองค์ประทับอยู่ กษัตริย์ลิจฉวีกิจกรรมที่ชอบเป็นพิเศษคือ การพูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนะคติ ถกเถียงพูดคุย ในเรื่องต่างๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง นักบวชนอกศาสนาผู้เรื่องชื่อว่า ฉลาดปราดเปรียว เดินทางมาถึงพระนครเวสาลี กษัตริย์ลิจฉวีจัดงานต้อนรับปรนนิบัตินักบวชนอกศาสนาอย่างดี...อ่านต่อ
  ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดเป็นท้าวสักกะ ในกาลนั้น พราหมณ์หนุ่มชาวเมืองพาราณสีคนหนึ่ง ได้เข้าเรียนศิลปศาสตร์ด้านต่างๆในเมืองตักกสิลา  ได้ผู้มีนามว่า จุลลธนุคคหบัณฑิต...อ่านต่อ
 ในชาดกอื่นๆ พระเทวทัตไม่ได้อาจทำอันตรายแก่พระโพธิสัตว์ได้ แต่ส่วนในจุลลธรรมปาลชาดกนี้ พระเทวทัตให้ตัดมือเท้าและศีรษะ ในเวลาที่พระโพธิสัตว์มีอายุ ๗ เดือน...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพุทธศาสนาเบ่งบาน ชาวพุทธศาสนิกชนทั้งยากดีมีจน ต่างแห่แหนกันนำภิกษามาถวายแด่พระภิกษุสงฆ์เพื่อหวังให้ผลบุญ จากการถวายนี้ส่งผลให้เขาได้ดีมีความสุข...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลพราหมณ์ ในนิคมกาสีเมื่อพระโพธิสัตว์นั้นเจริญวัยแล้ว มารดาได้เสียชีวิต พระโพธิสัตว์ได้ทำศพแม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เวลาผ่านไปครึ่งเดือน ทางครอบครัวบริจาคทรัพย์ที่มีอยู่ในเรือนให้เป็นทาน...อ่านต่อ
  พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภนางนกกระเรียนซึ่งอยู่อาศัยในพระราชวังของพระเจ้าโกศล จึงตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า อวสิมฺหา ตวาคาเร ดังนี้...อ่านต่อ
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลผู้รักษาป่าแห่งหนึ่ง เมื่อเติบโตขึ้นพระโพธิสัตว์มีลูกน้องมากถึง ๕๐๐ คน...อ่านต่อ
   พระโพธิสัตว์บังเกิดในสกุลสัตถวาหะคือพ่อค้าเกวียน เมื่อเข้าสู่วัยหนุ่มจึงพาเกวียน ๕๐๐ เล่ม บรรทุกสินค้าจากเมืองพาราณสีไปเพื่อค้าขายยังต่างแดน...อ่านต่อ
ในกาลนั้นยังมีพระภิกษุชาวชนบทรูปหนึ่ง เดินทางด้วยความตั้งใจว่าจะทำการอุปัฏฐากพระพุทธเจ้า เมื่อมาถึงท่าน้ำ ชายฝั่งแม่น้ำ อัจจิรวดีก็ได้พบกับนายติตถวานิก...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปักธงชัยพระพุทธศาสนาขึ้นแล้วนั้น องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ยงทรงเสด็จนำสงฆ์สาวกออกเผยแผ่พระพุทธธรรมไปทั่วอนุทวีป...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารทรงเอ่ยถึงภิกษุอุปนันทะ ซึ่งเป็นภิกษุเชื้อสายศากยวงศ์รูปหนึ่งว่าเป็นผู้มีวิสัยมักมากในอาหารขบฉัน...อ่านต่อ
 ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่อัคคาฬวเจดีย์ เมืองอาฬวี ทรงปรารภกุฏิการสิกขาบทที่ภิกษุชาวเมืองอาฬวีพากันสร้างกุฏิด้วยการเที่ยวขอไม่มีขีดจำกัด...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์พระศาสดาเสด็จจากเทวโลกนั้น ได้ทรงกระทำพระปาฏิหาริย์เปิดโลกเสด็จลงทางบันไดแก้วมณี อันมี ณ ท่ามกลาง ท้าวสักกะทรงเชิญบาตรจีวรท้าวสุยามทรงเชิญวาลวิชนี...อ่านต่อ
 ในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภภิกษุผู้กระสันรูปหนึ่ง จึงทรงตรัสถามกับภิกษุรูปนั้น “ ดูกรภิกษุ ได้ยินว่าเธอกระสันจริงหรือ ”...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในพุทธกาลสมัย ณ พระเชตวันในนครสาวัตถีต้นตำนานแห่งนิทานความดีที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้เป็นชาดกตามลักษณะธรรมอันปรากฎขึ้น...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่งตรัสพระธรรมเทศนานี้ ครั้งนั้น มีภิกษุกลุ่มหนึ่งกำลังช่วยกันผ่าฝืนกันอยู่ที่ประตูเรือนไฟ...อ่านต่อ
ในสมัยที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่พระเชตวัน นครสาวัตถี มีภิกษุลูกชายเศรษฐีออกบวชได้ ๑๒ ปี ยังไม่บรรลุธรรม ครอบครัวของภิกษุหนุ่มนี้ทำการค้าแล้วไม่ประสบผลสำเร็จ ล้มละลาย...อ่านต่อ
พุทธกาลสมัยหนึ่งสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับจำพรรษาในพระเชตวันมหาวิหารนครสาวัตถี ทรงปรารภกับภิกษุจำนวนมาก เมื่อออกนอกพระอารามได้จาริกไปในสถานที่อันไม่ควรแก่สมณะสงฆ์...อ่านต่อ
เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจำพรรษา ณ กรุงสาวัตถีแล้วได้เสด็จจาริกไปจนลุถึงนิคมชื่อ ภัททวติกา ขบวนของพระองค์ได้เสด็จผ่านท้องนาซึ่งขณะนั้น ข้าวกำลังออกรวงเป็นสีทองเหลืองอร่าม...อ่านต่อ
พุทธกาลสมัยหนึ่ง องค์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารในนครสาวัตถี ยังมีภิกษุณีผู้ชอบพร่ำสอนอยู่รูปหนึ่ง มีนิสัยชอบสั่งสอนและมักห้ามภิกษุณีรูปอื่น ๆ...อ่านต่อ
พ่อค้าสองคนในเมืองสาวัตถีร่วมทุนกันทำการค้า คุมขบวนเกวียนสินค้าไปสู่ชนบท เมื่อค้าขายจนหมดแล้วก็เดินทางกลับบ้าน เมื่อกลับถึงสาวัตถีแทนที่จะได้ทำการตกลงแบ่งทรัพย์อันเกิดจาการค้าขาย...อ่านต่อ
ณ ดินแดนชมพูทวีปในกาลสมัยที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประกาศพระธรรมคำสอนที่พระองค์ทรงตรัสรู้ชอบดีแล้ว หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ที่สั่งสมบารมีมาอย่างยาวนานหลายชาติภพนั้น...อ่านต่อ
ในวัดชนบทแห่งหนึ่ง ครั้งนั้นมีพระเถระรูปหนึ่งนามอุปนันทสากยบุตรจำพรรษาอยู่ พระอุปนันทสากยบุตรนั้นเมื่อบวชในพระศาสนาแล้ว แต่ก็ได้ละคุณธรรมที่มุ่งให้มีความปรารถนาน้อยได้เป็นผู้มีความทะยานอยากมาก...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาลได้มีภิกษุ ๖ รูป เรียกว่าพระฉัพพัคคีย์เป็นผู้ไม่ตั้งใจประพฤติธรรม มักก่อเรื่องทะเลาะวิวาทอยู่เสมอ เป็นที่อิจหนาระอาใจ...อ่านต่อ
ภิกษุในพระพุทธศาสนานั้น แม้จะมีพระพุทธวินัยเป็นวัตรปฏิบัติควบคุมอยู่อย่างดีแล้วก็ตาม แต่ด้วยเหตุแห่งกรรมยังทำให้พระศาสนาต้องหมองมัวอยู่บ้าง...อ่านต่อ
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในกรุงสาวัตถี มีบ้านเศรษฐีหลังหนึ่ง ชายเศรษฐีผู้เป็นเจ้าของบ้านเป็นคนมีศรัทธาเลื่อมใสถึงไตรสรณคม ถือศีล ๕ เข้าวัดฟังธรรมไม่ได้เว้นทุกครั้งเมื่อมีโอกาสยามว่างเว้นจากกิจธุระการงาน...อ่านต่อ
แคว้นโกศลในพระราชอำนาจปกครองของพระเจ้าปเสนทิโกศล สมัยพุทธกาลนั้นบังเกิดเหตุปล้นสะดมบ่อยครั้ง ละแวกชายแดนสาวัตถีนครหลวงชาวบ้านมากมายหลายหมู่บ้านได้รับความเดือดร้อนเสียหายจากฝีมือโจรกลุ่มเดียวกัน...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภอำมาตย์ผู้หนึ่ง จึงตรัสพระธรรมเทศนานี้ พระเจ้าโกศลผู้ครองเมืองสาวัตถีแห่งแคว้นโกศลมีอำมาตย์คู่ใจผู้หนึ่ง...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภภิกษุผู้มักหลอกลวงรูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้ในอดีตกาล...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปักธงชัยแห่งอริยสัจประกาศพระศาสนาขึ้น ณ ใจกลางชมพูทวีปนั้น กุลบุตรจากทุกวรรณะ ทั้งคหบดี มหาเศรษฐีกษัตริย์ และพราหมณ์หลายตระกูล...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอาศัยเมืองโกสัมพี ประทับอยู่ ณ โคสิตาราม ทรงปรารภเหล่าภิกษุที่ทะเลาะกันในเมืองโกสัมพีจึงตรัสเรื่องนี้ คราวนั้นภิกษุ 2 รูป...อ่านต่อ
นสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันทรงปรารภถึงอุบาสกผู้เลี้ยงมารดาคนหนึ่ง อุบาสกผู้เลี้ยงมาดารผู้นี้เป็นบุตรในตระกูลผู้ดีแห่งเมืองสาวัตถี...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในพุทธกาลสมัยยังมีเรื่องราวอันเป็นเหตุให้ต้องบอกบอกศีล สอนธรรมะแก่ฆราวาสผู้ครองเรือนขึ้นในพระเชตวันอารามหลวงแห่งสาวัตถีเพื่อไม่ให้ภิกษุสงฆ์กระทำสิ่งอันเหลือวิสัยนั้น...อ่านต่อ
ในสมัยหนึ่งครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ เวฬุวัน ในราชคฤห์ได้เกิดเหตุการณ์ถกเถียงในหมู่สงฆ์เรื่องเหตุผลและคุณธรรม เหตุเกิดจากพระเทวทัตที่ประสงค์ร้ายต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระเจ้าโกศลขึ้นครองราชย์สมบัติ พระองค์ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยทศพิธราชธรรม บ้านเมืองเจริญสมบูรณ์ พสกนิกรล้วนอยู่กันอย่างมีความสุข...อ่านต่อ
 ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้ถูกภรรยาเก่าโลมเร้า แล้วทรงซักถามภิกษุนั้น “ จริงหรือภิกษุ ได้ทราบว่าเธอกระสันอยากสึก ”...อ่านต่อ
 ครั้งเมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูและพระเจ้าปเสนทิโกศลได้ก่อสงครามทรงรบเพื่อชิงบ้านเมืองนั้น ทั้งสองพระองค์ทรงรบกันหลายครั้งหลายครา ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะอยู่อย่างนั้น...อ่านต่อ
ณ เมืองสาวัตถี ครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ เชตวันมหาวิหารได้เกิดเรื่องไม่งามในหมู่สงฆ์ขึ้น เรื่องไม่งามนั้นก็คือ มีภิกษุ 2 รูปผู้เป็นกุลบุตรชาวเมืองสาวัตถีเมื่อบวชในศาสนาแล้วก็ไม่ได้บำเพ็ญอสุภะภาวนา...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาล หลังจากที่เจ้าชายสิทธัตถะเสด็จออกผนวชแล้วนั้น พระภัททิยะซึ่งเป็นพระอนุชาได้เสด็จเสวยราชสมบัติกรุงกบิลพัสดุ์ สืบต่อสันตติวงศ์...อ่านต่อ
อีกครั้งหนึ่งที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรารภถึงหลักธรรมว่าด้วยการพรากจากสิ่งที่รัก ย่อมเป็นทุกข์ เหตุเพราะกุฎุมพีเศรษฐีท่านหนึ่งต้องปริเวทนาการ ไม่อาจบรรเทาความโศกเศร้าจากความตายของบิดาอันเป็นที่รักลงได้...อ่านต่อ
นอกจากพระอารามเชตวันอันตั้งอยู่ในเมืองหลวงแคว้นโกศลจะเป็นพุทธาวาสสำคัญต่อพระพุทธศาสนาดั่งที่เราทราบทั่วกันแล้ว พระอารามเวฬุ วัดที่พระเจ้าพิมพิสารแห่งมคธรัฐสร้างถวาย...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภหญิงนักดื่มสุรา ๕๐๐ คน ผู้เป็นสหายของนางวิสาขามหาอุบาสิกาแล้วจึงตรัสพระธรรมเทศนา...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยนั้น ยังมีสตรีที่มีคุณยิ่งต่อการกำเนิดเป็นพุทธะ อันแปลว่ารู้ สิริมหามายา ปชาบดี ยโสธรา พิมพา หรือวิสาขา ล้วนเป็นที่บูชานับเนื่องมากว่า 2,500 ปี...อ่านต่อ
ความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนานั้น เปรียบดังบัวบานขึ้นกลางชมพูทวีป ย่อมเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของเหล่าศาสนิกชน ซึ่งขาดผู้ชี้แนะนำทาง ในมหานครสาวัตถีของโกศลรัฐนั้น...อ่านต่อ
ในกาลสมัย ณ เมืองสาวัตถี นครที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ ผู้คนต่างดำเนินชีวิตด้วยความปกติสุข ท่ามกลางความปกครองขององค์เจ้าเหนือหัว ผู้ตั้งอยู่ในทศพิศราชธรรมเรียกได้ว่า ณ เมืองนั้นผู้คนต่างดำรงชีวิตอยู่ด้วยความสุข...อ่านต่อ
พุทธกาลสมัยหนึ่ง สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าองค์พระศาสดาแห่งพระพุทธศาสนาได้เสด็จาริก ณ สาวัตถีนครเพื่อเผยแพร่คำสอนในหลักธรรมคำสอนที่พระองค์ทรงตรัสรู้...อ่านต่อ
ณ แคว้นโกศลในอดีตกาลเป็นเมืองที่มีความอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านชาวเมืองต่างดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยการปกครองบ้านเมืองอย่างดีของพระเจ้าโกศล งานบริหารบ้านเมืองของพระเจ้าโกศลนั้น...อ่านต่อ
พุทธศาสนาเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจพุทธศาสนิกชนมาเป็นเวลาเนิ่นนาน การได้ออกบวชเป็นเพศบรรพชิตล้วนแต่เป็นสิ่งหมายปองของผู้ที่อยากละซึ่งกิเลส แต่ผู้ที่ออกบวชแล้วหากยังไม่หนักแน่นในพระธรรมดีพอก็ไม่สามารถจะบรรลุได้...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลนั้น ชนชาวอารยันได้ปกแผ่ความไพศาลแห่งอำนาจไปกว่าครึ่งชมพูทวีป มีโกศลรัฐเป็นมหาอาณาจักรและสาวัตถีเป็นนครหลวง สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทับเจริญพระธรรมเทศนาชาดกเกือบ ๕๐๐ พระชาติ ณ เมืองนี้...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัย หลังจากที่พระบรมศาสดาตรัสรู้สู่พระบรมสัมมาสัมโพธิญาณ ประกาศธรรมะ แผ่ไพศาลไปทั่วชมพูทวีป วาระนั้นแม้มีผู้ให้การเคารพเลื่อมใสพระพุทธองค์...อ่านต่อ
ณ แคว้นโกศล ทุกเช้าในตลาดกลางหมู่บ้านจะคึกคักด้วยผู้คน ชาวบ้านชาวเมืองที่ออกมาจับจ่ายใช้สอย บ้างก็ซื้อของเพื่อทำอาหาร บ้างก็สนทนาทักทายพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภพระโกกาลิกะ ได้ตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้ ในพรรษาหนึ่ง พระอัครสาวกทั้งสองปลีกตัวออกจากหมู่สาวกทั้งหลาย...อ่านต่อ
ดั่งที่สาธุชนทั้งหลายรู้ทั่วกันแล้วนั้นว่า เหตุแห่งพระพุทธบัญญัติข้อวินัยให้สงฆ์สาวกปฏิบัติแต่ละบทนั้นมักเกิดขึ้นเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องไม่เหมาะสมเป็นกรณีๆ ไปพุทธกาลครั้งหนึ่ง...อ่านต่อ
 ในพุทธกาลสมัย ครั้นเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ อัคคาฬวเจดีย์ เมืองอาฬวีนั้น เป็นช่วงเดียวกับที่เมืองอาฬวีกำลังจะดำเนินการสร้างกุฏิให้แก่ภิกษุสงฆ์ขึ้น เหล่าภิกษุในเมืองต่างพากันออกรับบริจาค...อ่านต่อ
ณ ชมพูทวีป ดินแดนสาวัตถีนครอันเป็นแหล่งกำเนิดทางพระพุทธศาสนาซึ่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง หลังจากที่พระพุทธองค์เผยแผ่หลักธรรม...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารทรงปรารภการเล้าโลมของถุลกุมาริกาแล้วทรงตรัสพระธรรมเทศนานี้...อ่านต่อ
เมื่อครั้งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ที่พระเชตวันมหาวิหาร ได้มีบรรดาผู้ที่ศรัทธาและเลื่อมใสในคำสอนของพระองค์เดินทางมาจากพื้นที่ใกล้ไกล เพื่อเข้าเฝ้าฟัง...อ่านต่อ
ในห้วงเวลานับแสนกัปแห่งการเวียนว่ายตายเกิดเพื่อทำความดีสั่งสมพระบารมีขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น นับแค่อดีตชาติที่ทรงเล่าเป็นชาดกก็ไม่น้อยกว่า500 พระชาติแล้ว...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภพระปัญญาบารมีของพระองค์ในอดีตชาติ แล้วจึงทรงตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้...อ่านต่อ
ข้อห้ามหนึ่งที่มักมีปรากฏอยู่บ่อยครั้ง ในพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนา ก็คือพระบัญญัติเกี่ยวกับมาตุคาม ห้ามในกิเลสกาม...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยหนึ่ง พุทธศาสนาสถาปนาด้วยการตรัสรู้ของสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น คำสอนของพระศาสดาเป็นที่แจ้งประจักษ์แด่หมู่สาวกและประชาชนไปทั่วพุทธันดร...อ่านต่อ
 พระศาสดาเมื่อเสด็จเข้าไปอาศัยกรุงราชคฤห์ ประทับอยู่ ณ พระวิหารตโปทาราม ทรงปรารภพระเถระชื่อสมิทธิ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ดังนี้ ความนั้นเกิดขึ้นจากพระเถระองค์หนึ่งนามสมิทธิ ภิกษุรูปนี้มีผิวกายผุดผ่องงดงามดุจทองคำ...อ่านต่อ
ณ เมืองสาวัตถีเมื่อครั้งพุทธกาลนั้น ยังมีอุบาสกผู้หนึ่งซึ่งประกอบสัมมาชีพในการค้าขายผักต่างๆ เลี้ยงชีวิต เขามีบุตรีผู้มีรูปร่างงดงามและมีดวงหน้าอิ่มเอิบแจ่มใสอยู่ผู้หนึ่ง...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร มีภิกษุหนุ่มรูปหนึ่ง เมื่อบวชแล้วก็มิอาจปฏิบัติธรรมได้ เนื่องจากยังฝักใฝ่ในกิเลส ถวิลคำนึงหาแต่หญิงที่รัก...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน เหล่าภิกษุทั้งหลายนั่งสนทนากันในโรงธรรม ถึงความอกตัญญู ความประทุษร้ายมิตรของพระเทวทัต...อ่านต่อ
ลูกเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของพ่อและแม่ เมื่อได้ให้กำเนิดออกมาแล้ว ผู้เป็นพ่อและแม่ก็ย่อมอยากเลี้ยงดูบุตรของตัวเองให้ดีที่สุด ดังเศรษฐีคนหนึ่งในนครสาวัตถี...อ่านต่อ
เมื่อครั้งพุทธกาลสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ นิโครธารามกรุงกบิลพัสดุ์ ทรงปรารภถึงความไม่ทรงเชื่อของพระพุทธบิดาในพระราชนิเวศน์ไว้ดังนี้...อ่านต่อ
 ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ครั้งนั้นสหายชาวสาวัตถีหกคนได้บวชเรียนแห่งสำนักพระอัครสาวกทั้งสองภิกษุทั้งหกนั้นได้ชื่อพวก ภิกษุฉัพพัคคีย์...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน  ครั้งนั้นได้มีภิกษุรูปหนึ่งมักมีจิตโกรธแค้น ฉุนเฉียวอยู่เป็นประจำ แม้ใครจะเตือนหรือห้ามปรามก็ไม่เป็นผล...อ่านต่อ
รั้งนั้นมีศิษย์ของพระสารีบุตรรูปหนึ่ง ได้ยินว่าภิกษุรูปนั้นเป็นผู้ฉลาดในการดูแลสุขภาพของตนเอง ไม่ฉันของเย็นจัด ร้อนจัด เพราะเกรงว่าร่างกายจะไม่สบาย...อ่านต่อ
 ครั้งหนึ่งพระพุทธศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ศูนย์รวมจิตใจพุทธศาสนิกชนกลางมหานครสาวัตถี  ทรงปรารภพระภิกษุรูปหนึ่ง...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภพระสูตรว่าด้วยการประเล้าประโลมของมารธิดา ณ อัชปาลนิโคตธ...อ่านต่อ
มหานครสาวัตถี นครหลวงของแคว้นในสมัยที่พระพุทธศาสนากำลังเจริญรุ่งเรืองบนแผ่นดินชมพูทวีปนั้น มหาชนผู้เลื่อมใสในคำสอนแห่งองค์สมเด็จ...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตะวันมหาวิหาร ทรงปรารภปริพาชกชื่อ จัมมสาฏก จีงทรงตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้...อ่านต่อ
ณ บ้านหลังหนึ่งในเชตวัน สาวัตถี กุฎุมพีเจ้าของบ้านได้เกิดความเศร้าโศกเสียใจ เป็นอันมากเนื่องจากบุตรชายอันเป็นที่รักของเขาได้ตายจากไป...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตะวัน ทรงปรารภภิกษุผู้ดื่มน้ำที่ไม่ได้กรอง...อ่านต่อ
ณ นครสาวัตถี มีภิกษุรูปหนึ่งเมื่อได้บวชแล้วก็ไม่สามารถตัดกิเลสได้ แต่ละวันได้แต่คิดถึงภรรยาจนไม่สามารถปฏิบัติกิจสงฆ์ได้...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เดินทางเผยแผ่พระธรรมในที่ต่างๆ ครั้งหนึ่งได้เสด็จไปที่แคว้นโกศล ครั้งนั้นมีภิกษุตามเสด็จไปด้วยมากมาย...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล ณ นครสาวัตถี อานาถบิณฑิกเศรษฐีได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์เพื่อกราบทูลเรื่องราวที่ตนได้ประสบเหตุกับนักเลงขี้เหล้ากลุ่มหนึ่ง...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จออกจาริกเผยแผ่พระพุทธธรรมในโกสุมรัฐช่วงมัชฌิมากาล ภิกษุสามเณรจากพระอารามหลวงเป็นจำนวนมากได้ตามเสด็จมาด้วยเช่นทุกพรรษาที่ผ่านมา...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้หลอกลวงผู้หนึ่ง แล้วจึงทรงตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้...อ่านต่อ
โกสิยชาดก "เป็นเรื่องของนางพราหมณีซึ่งเป็นหญิงที่มีนิสัยหยาบช้า นางนั้นหลุ่มหลงอยู่ในกามราคะ ประพฤติผิดประเวณี คบชู้สู่ชายและมักใช้เล่ห์กลมารยาแกล้งป่วย...อ่านต่อ
ในยุคพุทธกาลพระอารามเชตะวันนั้นมีความสำคัญมาก ด้วยเป็นพระวิหารอันพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระภิกษุสงฆ์ทั้งหลาย...อ่านต่อ
ณ นครไพสาลี จุดกึ่งกลางของราชคฤห์มหานครแห่งขุนเขากับสาวัตถีนครหลวงแห่งอารยันในพุทธกาลนั้น เป็นที่ประทับแรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...อ่านต่อ
พระพุทธศาสดาทรงตรัสชาดกหลายพระชาติที่นี่ ชาดกแต่ละเรื่องมักจะมีเหตุมาจากพระสงฆ์สาวก แล้วทรงมีพระมหากรุณาธิคุณประทานแก้ไขเหตุนั้นให้...อ่านต่อ
เป็นเรื่องของพญากวางสาขะและพญากวางนิโครธะซึ่งทั้งสองตัวต้องปกครองฝูงกวาง และแต่ละตัวก็มีวิธีการปกครองที่แตกต่างกันซึ่งผลที่ออกมาก็นำมาซึ่งเหตุแห่งทุกข์ที่เกิดขึ้น...อ่านต่อ
เรื่องของเศรษฐีหนุ่มที่มีใจมั่นคง มีความตั้งใจ ตั้งมั่นในตนเอง ในการที่จะสร้างมหาทานบารมี ถึงแม้จะมีอุปสรรคที่ต้องเสี่ยงต่ออันตรายซึ่งอาจจะถึงแก่ชีวิตได้ของเขาก็ตาม...อ่านต่อ
มาลุตชาดก "เป็นเรื่องของราชสีห์และเสือโคร่ง ที่ต่างก็มีทิฐิมานะถือความคิดของตนเองเป็นใหญ่ โดยไม่ได้พิจารณาถึงสาเหตุที่แท้จริง"...อ่านต่อ
ครั้งอดีตกาล ณ พระเชตะวัน มหาวิหารอันสำคัญยิ่งในพระพุทธศาสนาได้เกิดเรื่องราวมิงามของภิกษุผู้ว่ายากอยู่ท่านหนึ่ง...อ่านต่อ
พุทธกาลสมัยหนึ่งครั้งเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสงฆ์สาวกทั้งหลายกลับจากกรุงราชคฤห์ แผ่นดินมคธมาสู่พระเชตวันมหาวิหาร ณ นครสาวัตถี...อ่านต่อ
พุทธกาลครั้งหนึ่งยังมีภิกษุชาวสาวัตถีรูปหนึ่ง มีความอวดดื้อถือดีจนเป็นที่เอือมระอาต่อภิกษุรูปอื่นๆ...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลขณะที่องค์พระบรมศาสดาทรงสอดส่องพระพุทธญาณ ณ วัดชีวกัมพวัณ กรุงราชคฤห์เพื่อโปรดเวไนยสัตว์ผู้ตกทุกข์ดังที่ทรงบำเพ็ญอยู่เป็นนิจ...อ่านต่อ
ขณะเมื่อพระพุทธศาสดาประทับในมหาวิหารทรงแจ้งในพระญาณว่า ยังมีภิกษุเกียจคร้านอาศัยครองเพศสมณะไปวันๆ...อ่านต่อ
ณ เมืองสาวัตถี มีครอบครัวของเศรษฐีผู้หนึ่งนามว่า อนาถบิณฑิกเศรษฐีได้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นหลังจากรับสะใภ้ที่เป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่เข้ามาอยู่ในบ้าน...อ่านต่อ
ในสมัยหนึ่งครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตะวันเมืองสาวัตถี ได้เกิดเรื่องราวถกเถียงกันในหมู่สงฆ์ ถึงเรื่องวินัยสงฆ์ของภิกษุผู้เลี้ยงมารดารูปหนึ่ง...อ่านต่อ
  สมัยนั้นมีสหายสองคนผู้เป็นชาวเมืองราชคฤห์ ในสองสหายนั้นคนหนึ่งบวชในสำนักของพระศาสดาอีกคนหนึ่งบวชในสำนักของพระเทวทัต...อ่านต่อ
พุทธกาลครั้งนั้น ณ เชตวันมหาวิหารในนครสาวัตถี สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีพระเมตตาธิคุณต่อพระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งกำลังเบื่อหน่ายคลายความเพียรลง...อ่านต่อ
สมัยนั้นมีสหายสองคนเป็นชาวเมืองราชคฤห์ สองสหายนั้นคนหนึ่งบวชในสำนักพระศาสดาอีกคนหนึ่งบวชในสำนักของพระเทวทัต สหายทั้งสองนั้นย่อมได้พบเห็นกันเสมอ...อ่านต่อ
อันพระมหากรุณาธิคุณที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โปรดสัตว์โลกนั้นนับเป็นคุณอันมหาศาลนัก กาลหนึ่งในพุทธกาลสมัยในธรรมสภาได้พรรณนาถึงพระคุณดังนี้ขึ้น...อ่านต่อ
ครั้นเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประกาศพระพุทธศาสนาในแคว้นมคธรัฐแล้ว ต่อมาเมื่อพระองค์เสด็จจากนครราชคฤห์...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัย ครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้วนั้น พระพุทธองค์มีพระประสงค์จะปักฐานพระพุทธศาสนาให้มั่นคง...อ่านต่อ
ครั้นเมื่อพระพุทธศาสดาทรงตรัสรู้พบอริยะ และประกาศพระศาสนาขึ้นในแคว้นมคธดิแดนอารยันนั้น กิตติศัพท์แห่งความจริงอันเป็นหลักธรรมของพระองค์...อ่านต่อ
อปัณณกธรรมชาดก เป็นนิทานชาดกที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสไว้กับอนาถบิณฑิกเศรษฐีและสาวกของอัญญเดียรถีย์ 500_คน ณ เชตวันมหาวิหาร นครสาวัตถี...อ่านต่อ
ตักกบัณฑิตชาดกบอกเล่าถึงเหตุแห่งความทุกข์อันเนี่ยงมาจากกิเลสลุ่มหลง ดังเรื่องราวในอดีตชาติ พระชาติหนึ่งของพระพุทธองค์บังเกิดขึ้นในที่พักสงฆ์ พระอารามเชตวัน กรุงสาวัตถี...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อมคธรัฐปรากฎแสงธรรมะซึ่งพระสัมมาสัมพุทธได้ตรัสรู้เจ้าอริยสัจสี่ให้เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาในความจริงแห่งสังสารวัฏจนครอบคลุมไปทั่วแคว้นใหญ่แห่งนี้นั้น กุลบุตรตระกูลต่างๆ ก็พากันสละเพศผู้ครองเรือนออกติดตามพระผู้ชนะมาร...อ่านต่อ
กาลครั้งนั้นเมื่อสมเด็จพระบรมศาสดาเสด็จมาประทับยังพระเชตวันมหาวิหาร กรุงสาวัตถี พระองค์ได้หยั่งรู้ถึงความทุกข์กายทุกข์ใจของภิกษุผู้บำเพ็ญเพียรรูปหนึ่งที่ไม่อาจแสวงหาโลกธรรมได้...อ่านต่อ
ในวัฏสงสารที่เราเวียนว่ายเกิดดับตามกฎแห่งกรรมอันเป็นธรรมดานี้ มิมีผู้ใดที่สามารถหลุดพ้นปวงกรรมนี้ได้เลย...อ่านต่อ
 ณ แคว้นโกศล พระเจ้ามหาโกศลได้พระราชทานพระธิดาผู้มีสิริโฉมงดงามให้กับพระเจ้าพิมพิสาร อีกทั้งยังได้ประทานหมู่บ้านกาสีเป็นข้าทรงสนานแก่พระราชธิดาด้วย...อ่านต่อ
ณ บ้านมหาเศรษฐีนามอนาถบิณฑิกะ ได้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น เมื่ออนาถบิณฑิกะเศรษฐีได้คบหากับมิตรผู้ที่ฐานะต่ำต้อยกว่า...อ่านต่อ
วสันตฤดูครั้งนั้น สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จกลับมาพักผ่อนพระวรกาย หลังจากตรากตรำเผยแผ่พระศาสนามาเนิ่นนาน...อ่านต่อ
ย้อนไปในอดีตกาลในยุคสมัยที่พระเจ้าพรหมทัตเสวยพระราชสมบัติปกครองแคว้นพาราณสีอยู่นั้น พระโพธิสัตว์ในยุคนั้นได้บังเกิดเป็นช่างสลักหิน...อ่านต่อ
ปลายพุทธกาลวาระหนึ่ง เมื่อภิกษุในธรรมสภาปรารภถึงพระเทวทัตเถระซึ่งถูกทรณีสูบลงไปยังยมโลกเหตุเพราะก่อพุทธประหาร...อ่านต่อ
รั้งหนึ่งเมื่อสมเด็จพระพุทธศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเทศนาข้อตัณหาอันเป็นสิ่งกว้างขวางไร้ขอบเขตจำกัด ณ พระเชตะวันมหาวิหารในนครหลวงแห่งมคธรัฐ...อ่านต่อ
ณ พระวิหารเชตวัน นครสาวัตถี เศรษฐีเจ้าสำอางผู้รักความสบาย เมื่อได้ฟังพระพุทธโอวาทก็เกิดความเลื่อมใสในสัจธรรม ปรารถนาจะมาบวชในพระพุทธศาสนา...อ่านต่อ
ราชคฤห์ในแผ่นดินพระเจ้าอชาตศัตรูนั้นบังเกิดมีสำนักพระพุทธศาสนาที่แปลกแยกออกไปโดยมีพระเทวทัต เป็นผู้นำศาสนสถานแห่งใหม่ตั้งอยู่ ณ ตำบลคยาสีสะ...อ่านต่อ
ในพุทธกาลครั้งหนึ่งได้เกิดเหตุร้าวฉานแตกสามัคคีถึงขั้นกลียุคขึ้นระหว่างเมืองพระญาติของพระพุทธเจ้า เหตุปัจจัยนั้นคือการแย่งน้ำในแม่น้ำโรหิณีที่พระอานนท์ตักถวายในห้วงเวลาก่อนเสด็จปรินิพพาน...อ่านต่อ
นับแต่โบราณนานมา ณ ถิ่นกำเนิดพระพุทธศาสนานั้นยังมีการถือชนชั้นกีดกันวรรณะกันอย่างรุนแรงแม้แต่ในหมู่พระประยูรญาติขององค์พระพุทธศาสดาเองก็ตาม...อ่านต่อ
พุทธกาลสมัยในขณะที่พระธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขจรขจายไปทั่วแว่นแคว้นดินแดนชมพูทวีป ยังความร่มเย็นเป็นสุขด้วยรสแห่งธรรมที่องค์พระศาสดาตรัสรู้นั้น...อ่านต่อ
พระเชตะวันมหาวิหาร ณ เวลาในพุทธกาลสมัยหนึ่งยังมีพระภิกษุผู้มีศิลปะในการตัดเย็บ ย้อมสี ปะ ชุนจีวร ฝีมือดีจนเป็นที่ยอมรับในหมู่สงฆ์...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล ณ ชนบทแคว้นโกศลมีหมู่บ้านชาวประมงประมาณ 1,000_ครอบครัว อาศัยอยู่ด้วยความผาสุกตลอดมา ครั้นต่อมาหญิงคนหนึ่งในหมู่บ้านได้ตั้งครรภ์...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระพุทธศาสดาเสด็จสู่แคว้นสักกะแห่งศากยวงศ์ พร้อมพระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องซ้ายและขวาและสังฆสาวกทั้งมวล...อ่านต่อ
เมื่อฤดูฝนอย่างกรายมาถึงพระภิกษุทั้งหลายก็อยู่จำพรรษาตามพุทธบัญญัติ มิได้ออกเที่ยวจาริกที่ใดๆๆได้ตามปกติเป็นเวลานาน 3_เดือน...อ่านต่อ
สมัยพุทธกาลผ่านมาพระเชตะวันมหาวิหารของพระบรมศาสดาร่มเย็นเป็นที่พึ่งพาของเวไนยสัตว์อย่างทั่วถึง ดุจแสงจันทร์วันเพ็ญอันสว่างนวลทั่วปริมณฑล...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาลพระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายนั่งสนทนากันอยู่ ณ เชตะวันมหาวิหาร ถึงเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงช่วยให้พระประยูรญาติจำนวนมากได้บรรลุธรรมถึงความพ้นทุกข์...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงประทับอยู่ ณ พระเชตะวันมหาวิหารเผยแผ่ธรรมะคำสอนให้แก่เหล่าพุทธสาวกได้ซึมซับในพระธรรมคำสอน...อ่านต่อ
ณ เมืองสาวัตถี ขณะนั้นได้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขึ้นในพุทธศาสนาขึ้น เมื่อพระเทวทัตคิดจะตั้งตนเป็นพระศาสดาเสียเอง จึงกระทำอกุศลกรรมเพื่อให้ผู้คนหมดความเลื่อมใสในองค์พระศาสดา...อ่านต่อ
เป็นเรื่องของความหลงผิด คิดรวยทางลัดด้วยการประกอบมิจฉาชีพ เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ทำให้ตนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ยิ่งได้มากก็ยิ่งลุ่มหลงเผลอก่อกรรมทำบาปเพิ่มขึ้น ความสำนึกในบาปบุญเริ่มหมดสิ้นไป..........อ่านต่อ
วัณณุปถชาดก "นายวาณิชสามารถนำพาหมู่คณะเดินทางไปสุ่จุดหมายปลายทางได้โดยสวัสดิภาพ แม้ในระหว่างการเดินทางจะเจออุปสรรคแต่เขาก็สามารถใช้ความเพียรก้าวข้ามปัญหาไปได้"...อ่านต่อ
คิชฌชาดก "เป็นเรื่องของพญาแร้งที่มีความกตัญญูรู้คุณ คิดตอบแทนคุณท่านเศรษฐีที่ได้ช่วยชีวิตตนและเหล่าบริวาร เมื่อครั้งที่พวกตนต้องเจอกับพายุฝนที่ตกกระหน่ำจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด"...อ่านต่อ
กุรุงคมิคชาดก "เป็นเรื่องของความมีน้ำใจช่วยเหลือซึ่งกันและกันในยามตกทุกข์ได้ยาก ความสมัคสมานสามัคคี สามารถทำให้เรื่องร้ายๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี"...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยหนึ่งหลังจากที่พระพุทธองค์เสด็จตรัสรู้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณประกาศพระธรรมบนแผ่นดินชมพูทวีปนั้น พระพุทธองค์ทรงมีน้ำพระทัยเมตตากรุณาหมาย...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล  ขณะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารในครั้งนั้น การเทศน์และการฟังธรรมในเวลากลางคืนยังมีอยู่ หลังจากพระศาสดาทรงให้โอวาทแล้ว...อ่านต่อ
เขาเป็นผู้ที่มีพระคุณต่อครอบครัวเรา” “อ๋อยังนี้เองหรือน้องต้องขอโทษด้วยที่ทำอะไรโง่เขลาไป” “เจ้าคิดได้อย่างนี้ก็ดีแล้วไปขอโทษครอบครัวของสุนัขจิ้งจอกกันเถิด” ...อ่านต่อ
 “ข้าแต่พญานกผู้ยิ่งด้วยบารมี ต่อนี้ไปเราขอให้ท่านพร้อมด้วยญาติทั้งมวล จงกินข้าวสาลีตามความต้องการเถิด แล้วเราเองก็ใคร่สนทนาและสดับธรรมจากท่านอีก ขอท่าน โปรดจงมาเยือนเรือนของเราเป็นเนืองนิดเถิด”...อ่านต่อ
สารัตถะแห่งพระพุทธศาสนาข้อสำคัญที่ประจักษ์แจ้งทั่วกันอย่างหนึ่งก็คืออนิจจัง ความไม่เที่ยงไม่จีรังยั่งยืนของสรรพสิ่ง ในแผ่นดินมคธ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปักธงชัยประกาศศาสนาไว้ ก็ไม่พ้นจากความจริงจากข้อนี้ได้...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระพุทธศาสนาได้แบ่งแยกเป็น 2 สำนัก คือสำนักของพระเทวทัต และสำนักของพระพุทธเจ้า พระเทวทัตลุ่มหลงในกิเลส อยากเป็นหนึ่งเดียวแทนที่องค์พระศาสดา จึงได้คิดแผนต่างๆ...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ได้ทรงปรารภการสงบระงับความทะเลาะแห่งอำมาตย์ทั้งสองของพระเจ้าโกศล จนเป็นที่โจทย์ขานคุณของพระศาสดาว่า...อ่านต่อ
ณ นครสาวัตถีมีภิกษุรูปหนึ่งเมื่อบวชแล้วก็ไม่สามารถบรรลุในพระธรรมได้สักที ภิกษุรูปนี้หมดความหวัง ละความเพียรที่จะปฏิบัติธรรมอีกต่อไป “เฮ้อไม่ว่าเราจะปฏิบัติธรรมเท่าไหร่มันก็ไม่เป็นผล...อ่านต่อ
ในความยาวนานเป็นอสงไขยแห่งห้วงอนันตจักรวาลนี้ ทุกชีวิตล้วนเคยเกิดและตายมานับครั้งไม่ถ้วนจนกระดูกของคนนับได้ว่ากองเท่าภูเขาและสูงใหญ่ได้เท่ากับผู้อยู่ใกล้ตัวที่ต้องร่วมกรรมต้องกันมาทุกชาติทุกชีวิต...อ่านต่อ
อินทสมานโคตตชาดก อินทสมานโคตรเป็นนักบวชผู้ว่ายาก สอนยาก มีนิสัยดื้อรั้นไม่ยอมฟังใคร เขาได้พบเจอลูกช้างในป่า ซึ่งแม่ของมันตาย และเขาได้เก็บลูกช้างนั้นมาเลี้ยง โดยไม่ฟังคำทัดทานห้ามปรามของใครเลย...อ่านต่อ
กากชาดก เจ้ากาหัวรั้น ผู้ไม่ยอมเชื่อฟังคำตักเตือนของสหาย ได้ก่อเหตุถ่ายรดศีรษะของพราหมณ์ปุโรหิตด้วยความตั้งใจที่จะกลั่นแกล้ง จึงก่อให้เกิดความอาฆาตขึ้นในใจของพราหมณ์ปุโรหิตและเป็นเหตุให้...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้หลอกลวงผู้หนึ่ง แล้วจึงทรงตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้ ในอดีตกาล ...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งพระพุทธศาสดาทรงตรัสพระธรรมเทศนาขึ้นอรรถคาถาหนึ่ง ขึ้นต้นว่า เยนะ กาหันติ โอวาทัง เหตุเพราะมีภิกษุรูปหนึ่งกระสันด้วยอำนาจกิเลสความงามของอิสตรี อำนาจนั้นเกาะกุมจิตใจจนก่อกิเลส...อ่านต่อ
ณ พระเชตวันมหาวิหารในสมัยพุทธกาลนั้น สมเด็จพระบรมศาสดา ทรงปรารภมตกภัต อันเนื่องมาจากด้วยในกาลนั้นมนุษย์ทั้งหลายได้ฆ่าแพะและสัตว์ชนิดอื่นเป็นอันมาก เพื่อเป็นมตกภัต...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้ท่องบ่นไม่เป็นเวลารูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้ คราวนั้นมีภิกษุบวชใหม่รูปหนึ่งเป็นกุลบุตรชาวพระนครสาวัตถี...อ่านต่อ
เมื่อครั้งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสวยพระชาติเกิดเป็นอาจารย์ทิศาปาโมกข์ในเมืองตักศิลา ได้มีพราหมณ์เฒ่าผู้หนึ่ง มีลูกสาวที่งามพร้อมทั้งกาย วาจาและใจจนเป็นที่หมายปองของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่สี่คนด้วยกัน...อ่านต่อ
ครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดอัญชนวัน เมืองสาเกต เช้าตรู่วันหนึ่ง พระพุทธองค์พร้อมหมู่ภิกษุสงฆ์ได้เข้าไปบิณฑบาตในเมืองสาเกต พบพราหมณ์ผู้หนึ่งเดินสวนไปนอกเมือง จู่ๆ พราหมณ์ผู้นั้นก็เข้ามาหมอบแทบเท้า...อ่านต่อ
ย้อนไปในสมัยพุทธกาล ณ พระเชตวันมหาวิหารอันเป็นที่ประทับของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังมีกุลบุตรชาวเมืองสาวัตถีซึ่งเป็นสหายกันประมาณ 30 คน  ถือของหอม ดอกไม้และผ้า...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน ทรงปรารภพระเทวทัตเอาอย่างพระสุคต ความพิสดาร  มีอยู่ว่าเมื่อพระเทวทัต นอนแสดงท่าทางหยาบพระสุคตแก่พระอัครสาวก...อ่านต่อ
 ครั้นเมื่อพระพุทธศาสนาได้แผ่ขยายออกไปกว้างใหญ่ไพศาล ประชาชนล้วนหลั่งไหลให้พระธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวชีวิต บ้างก็ใช้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจให้ทำดีครั้งนั้นได้มีหนุ่มรูปงามที่ตั้งใจจะละจากกิเลสทั้งปวง...อ่านต่อ
ณ บ้านเศรษฐีแห่งหนึ่งในกรุงสาวัตถี ผู้เป็นธิดาได้เจริญวัยเข้าสู่วัยสาว มีรูปโฉมงดงามยิ่งกว่าใครๆ ในหมู่บ้าน ล้วนเป็นที่หมายปองของชายที่พบเห็น...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภการประเล้าประโลมของภรรยาเก่าของภิกษุ...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยนับตั้งแต่เจ้าชายเจ้าชายสิทธัตถะ ได้ทรงบำเพ็ญทุกกรกิริยาจนกระทั่งตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ อุรุเวฬาเสนานิคม และออกสั่งสอน เวไนยสัตว์เผยแผ่พระพุทธศาสนากว้างไกลออกไป...อ่านต่อ
“ดูก่อนท่านอำมาตย์ บุรุษที่ท่านกล่าวมานี้ ในพระราชวังของเราและที่แห่งนี้ก็มีอยู่หนึ่งคน แต่เขามีคุณงามความดีที่หาได้อยาก เราผู้เป็นพระราชาแม้จะรู้ว่าเขาทำผิดแต่ก็ต้องสู้ข่มใจเสีย ไม่เอาโทษแก่พวกเขา”...อ่านต่อ
พระเจ้าอธรรมิกราช พ้นพรรษาฤดูหนึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหารอันพระเจ้าพิมพิสารถวายให้ พระองค์ทรงปรารภพระเทวทัตผู้พยายามปลงพระชนม์แก่ภิกษุสงฆ์...อ่านต่อ
ในกาลสมัยเรือกสวนไร่นาของชาวบ้านนั้น เกิดจากแรงคนงานทำแผ้วถางป่า ใครขยันเพียงไรก็มีพื้นที่ทำกินเท่านั้น และด้วยกาลก่อนนั้นไม่มีเครื่องจักร...อ่านต่อ
พร้อมทั้งทรัพย์แม้เขาเหล่านั้น ต่างก็จะละทิ้งกันไป ร่างกายเป็นอาหารของสัตว์อื่นๆ พึงทราบว่า สุคติและทุคติในสงสารเป็นที่พักชั่วคราว เธออย่าประมาท จงประพฤติธรรม” “เทพบุตร พูดดีจริงชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย น้อยใหญ่มีทั้งลำเค็ญ...อ่านต่อ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระเชตะวันมหาวิหาร ทรงปรารภพระเจ้ากรุงโกศลแล้วจึงตรัสพระธรรมเทศนาดังนี้ ครั้งนั้นในช่วงฤดูฝนได้เกิดการการกบฏขึ้นทางชายแดนของแคว้นโกศล...อ่านต่อ
ความสำเร็จในมรรคผล การบรรลุญาณสมาบัติของผู้ปฏิบัติกรรมฐานนั้น เกี่ยวข้องด้วยความสมถะสันโดษหลุดพ้นจากกิเลสอันอยากได้อยากมีเป็นอย่างยิ่งผู้ปฏิบัติภาวนา แม้สำเร็จญาณระดับใดแล้วก็ตาม...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัยนั้น มีเรื่องราวหลากหลายเกิดขึ้น และมีผลกรรมเกี่ยวต่อผู้ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาต่างกรรมต่างวาระกัน การแตกแยกของหมู่สงฆ์ อันเป็นเรื่องสำคัญยิ่งที่เกิดขึ้นในแคว้นมคธ ซึ่งนับเป็นกรรม...อ่านต่อ
อันชื่อว่ามนุษย์ย่อมมีทั้งดีและร้าย เมื่อมีคนที่ทำกรรมดีก็มีคนที่ทำกรรมชั่วเช่นกัน ครั้งหนึ่งเมื่อพระบรมศาสดาเสด็จจาริกไปในหมู่ชนชาวมคธได้เกิดเรื่องพิสดารขึ้น...อ่านต่อ
ในพุทธกาลสมัย ณ ดินแดนชมพูทวีป ครั้งเมื่อพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณนั้น พระพุทธองค์ทรงเผยแผ่พระพุทธธรรม โปรดสรรพสัตว์...อ่านต่อ

ความหมายของชาดก

ในความหมาย คือเล่าถึงการที่พระโพธิสัตว์เวียนว่ายตายเกิด ถือเอากำเนิดในชาติต่าง ๆ ได้พบปะผจญกับเหตุการณ์ดีบ้างชั่วบ้าง แต่ก็ได้พยายามทำความดีติดต่อกันมากบ้างน้อยบ้างตลอดมา จนเป็นพระพุทธเจ้าในชาติสุดท้าย กล่าวอีกอย่างหนึ่ง จะถือว่า เรื่องชาดก เป็นวิวัฒนาการแห่งการบำเพ็ญคุณงามความดีของพระโพธิสัตว์อยู่ก็ได้ ในอรรถกถาแสดงด้วยว่า ผู้นั้นผู้นี้กลับชาติมาเกิดเป็นใครในสมัยพระพุทธเจ้า แต่ในบาลีพระไตรปิฎกกล่าวถึงเพียงบางเรื่อง เพราะฉะนั้น สาระสำคัญจึงอยู่ที่คุณงามความดีและอยู่ที่คติธรรมในนิทานนั้น ๆ

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล