หลวงพ่อสอนอะไร (ตอนที่ ๖๑)
การไปดูงาน
ในหน่วยงานต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานของรัฐหรือเอกชนก็ตาม เมื่อหวังจะให้มีการพัฒนาบุคลากรของตน ก็จะมีรูปแบบในการพัฒนาที่หลากหลาย ตามแต่ปัจจัยที่เอื้ออำนวย เช่น เรื่องของเวลาหรืองบประมาณ
ในการทำงานของวัดพระธรรมกายก็เช่นกัน หลวงพ่อทั้งสองจะเปิดโอกาสให้ลูก ๆ ในองค์กรได้หมั่นไปศึกษาหาความรู้เสมอ
ช่วงที่เป็นพระพี่เลี้ยงสามเณร หลวงพ่อท่านมักจะให้พาสามเณรไปดูพิพิธภัณฑ์ต่าง ๆ โดยท่านให้เหตุผลว่า
“ ลูกเณรส่วนมาก จะมาจากชนบท บางรูปไม่เคยออกจากบ้านมาก่อนเลย ฉะนั้นต้องพาไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ให้ไปดูพิพิธภัณฑ์ต่าง ๆ จะได้เปิดโลกทัศน์ และพี่เลี้ยงต้องคอยให้คำแนะนำด้วย ที่สำคัญเมื่อกลับมาถึงวัดให้มีการประชุมกลุ่มกัน ให้มีการออกความเห็น จะได้รู้ว่าลูกเณรได้อะไรบ้าง ”
แม้เมื่ออาตมาไปอยู่ต่างประเทศ หลวงพ่อท่านก็จะย้ำเสมอว่า
“ เมื่อไปที่ใดก็ตาม อย่ามองข้ามการไปดูพิพิธภัณฑ์ต่าง ๆ เพราะที่นี่จะเป็นแหล่งรวมของอารยธรรม วัฒนธรรม ที่บ้านเรายังไม่ค่อยให้ความสำคัญตรงนี้นัก แต่ที่นั่นเขาจะมีกันแทบทุกเมือง เล็กบ้างใหญ่บ้าง อย่างไรต้องไปดู ”
นอกจากพิพิธภัณฑ์แล้ว สถานที่ที่หลวงพ่อจะให้หมู่คณะไปดูคือ องค์กรศาสนาอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นของพุทธมหายาน ทิเบต หรือองค์กรต่างศาสนาก็ตาม
“ การที่หลวงพ่อให้ไปดูองค์กรศาสนา เพื่อจะได้เอาข้อดีของเขามาปรับปรุงใช้ให้เหมาะกับการทำงานของเรา บางอย่างเราไม่จำเป็นจะต้องไปเริ่มที่ศูนย์ องค์กรเหล่านั้น ส่วนมากมาก่อนเรา เขาลองผิดลองถูกมาแล้วจนลงตัว ก็ให้ไปดูเขา ที่สำคัญหากเขาไม่มีดี เขาอยู่มาไม่ได้จนถึงทุกวันนี้หรอก ”
อาตมาเคยได้บทเรียนเรื่องการไปดูงานที่เมืองไทยที่ถูกหลวงพ่อชี้ขุมทรัพย์กองมหึมามาแล้ว กล่าวคือ ทุกครั้งที่ไปดูงานที่ไหน เมื่อกลับมาถึงวัด หลวงพ่อก็จะถามว่า เห็นอะไรหรือได้อะไรบ้าง
เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงที่เข้าไปฝึกงานใหม่ ยังไม่ทราบอัธยาศัยของหลวงพ่อมากนัก เลยรายงานยังไม่เป็น พอท่านถาม ก็รีบเอากระดาษที่บันทึกไว้มาดู แล้วรายงานไปว่า เห็นข้อบกพร่องของที่นั่น อย่างนั้นอย่างนี้ หลวงพ่อก็ปล่อยให้พูดไป จนสิ้นกระแสความ แล้วอาตมาก็หูชา
“ หลวงพ่อให้เอ็งไปดูงาน เพื่อไปหยิบเอาข้อดี ของดีที่เขามีอยู่ เอามาใช้งาน เอามาพัฒนา ปรับปรุงงานของตัวเอง ดันไปหาแต่ข้อบกพร่อง ข้อผิดพลาดของเขา แล้วการไปดูงานของเอ็งครั้งนี้มันจะมีประโยชน์อะไรวะ เสียเวลา เสียอารมณ์ปล่าว ๆ
ข้อบกพร่องไม่ใช่ว่าดูไม่ได้ แต่ต้องเป็นการดูเพื่อเอามาแก้ไขตัวเองว่า หากเราทำจะไม่ให้บกพร่องอย่างนั้น แต่นี่เอ็งพูดมาทั้งหมดมันไม่มีดีเลย ”
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา อาตมาเลยได้หลักในการถวายรายงานหลวงพ่อเกี่ยวกับการไปดูงานว่า เบื้องต้นเราต้องรายงานว่า ได้ประโยชน์อะไรจากการไปครั้งนี้ ได้เห็นจุดดี ๆ อะไรของเขาบ้าง ตอนท้ายหากพบสิ่งที่ผิดพลาดของเขา ต้องบอกไปด้วยว่าจะแก้ไขอย่างไร
เมื่อรายงานลักษณะนี้จึงไม่เคยถูกหลวงพ่อชี้ขุมทรัพย์เรื่องการรายงานอีกเลย
ขอขอบคุณบทความดี ๆ จาก
อาสภกันโต ภิกขุ
๒๑ ก.ย. ๕๙
anacaricamuni.blogspot.ae
