ไม่ลัก
ดูก่อนพราหมณ์เเละคฤหบดีทั้งหลาย...
อริยสาวกย่อมพิจารณาเห็นดังนี้ว่า
ผู้ใดพึงถือเอาสิ่งของที่เรามิได้ให้ ด้วยอาการขโมย
ข้อนั้นไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของเรา
อนึ่ง เราพึงถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นมิได้ให้ ด้วยอาการขโมย
ข้อนั้นก็ไม่เป็นที่รักที่ชอบใจเเม้ของคนอื่น
ธรรมข้อใดไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของเรา
ธรรมข้อนั้นก็ไม่เป็นที่รักที่ชอบใจเเม้ของคนอื่น
ธรรมข้อใดไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของเรา
เราจะพึงประกอบผู้อื่นไว้ด้วยธรรมข้อนั้นอย่างไรได้
อริยสาวกนั้นพิจารณาเห็นดังนี้เเล้ว
ตนเองย่อมงดเว้นจากอทินนาทานด้วย
ชักชวนผู้อื่นเพื่อให้งดเว้นจากอทินนาทานด้วย
กล่าวสรรเสริญคุณเเห่งการงดเว้นจากอทินนาทานด้วย
กายสมาจารของอริยสาวกนั้น
ย่อมบริสุทธิ์โดยส่วนสามอย่างนี้
เวฬุทวารสูตร มก. เล่ม ๓๑ หน้า ๒๙๓
