เล่าตามใจ 23: ศาสตร์แห่งตัวเลข
คนไทยดูจะมีความสนใจเรื่องตัวเลขเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะตัวเลขที่สร้างรายได้เป็นงวดๆ มีการแสวงหาข้อมูลจากทุกสิ่งอย่าง ทั้งจากคน สัตว์ สิ่งของ ธรรมชาติ แม้แต่งานศพก็ไม่เว้น อย่างเช่นฝาของหีบศพจะมีตัวเลขกำกับ เข้าใจว่าตอนผลิตคงทำเยอะหลายใบ เพื่อไม่ให้สับสน ว่าฝาไหนของหีบไหน จะได้ปิดกันได้ลงตัว เคยเจอคนมาถาม ทั้งถามเล่น ถามจริง ระยะหลังมาก็เลยถ่ายไว้เลยดีกว่า ไม่งั้นจะลำบากต้องปีนขึ้นไปเปิดดู เกรงใจคนที่นอนอยู่ในนั้น เรื่องศาสตร์แห่งตัวเลขที่มีประสบการณ์ตรงมีเยอะเรื่องแต่จะยกมาให้ฟังขำขำสัก 3 เรื่อง
เรื่องที่1: สมัยเรียนมัธยมปลายที่สุรศักดิ์มนตรี มีเพื่อนผู้หญิงรักเรื่องตัวเลขเป็นชีวิตจิตใจ ซื้อทุกงวด แล้วก็ถูกบ่อยมาก
มีวันหนึ่ง เค้ามาเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนเธอฝันว่าได้เดินไปกับผม และผมเห็นแบ็งค์ร้อยตกอยู่ ก็สั่งให้เธอเก็บ ตอนหลังผมแบ่งให้เธอ 20 ผมเอาไว้ 80 แล้วเธอก็ตื่นขึ้น วันนี้เลยมาถามว่าจะซื้อ 82,28 จะร่วมไหม เท่าไหร่ ผม ก็บอกว่าแล้วแต่ และช่วยออกเงินไปก่อน หลังวันหวยออก เธอมาบอกว่าเลขที่ซื้อ ถูกนะ เอาเงินมาแบ่งให้ เราก็มาคิดเออเรานี่เหมือนจับเสือมือเปล่าเลย ไม่ลงทุนอะไร ทั้ง ฝัน ทั้งตีความ ทั้งไม่ลงทุนซื้อ แต่กลับได้ผลตอบแทน
เรื่องที่ 2:เกี่ยวกับแม่ประยูรช่วง 10กว่าปีก่อนเสียชีวิต แม่เป็นFCของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ เข้าออกจนพยาบาลนับเป็นญาติ ครั้งหนึ่งต้องเข้าห้องฉุกเฉิน ผมนั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องพร้อมกับบรรดาญาติทั้งหลายของแต่ละราย ช่วงพลบค่ำมีTaxi ขับมาเทียบหน้าห้องฉุกเฉิน ทีมแพทย์ พยาบาล ออกมาชุดใหญ่ พร้อมเตียงผู้ป่วย 2 เตียง มาทราบภายหลังว่ามีคนคลอดลูกที่เบาะหลังของTaxi เตียงหนึ่งรับลูก เตียงหนึ่งรับแม่ เข็นเข้าห้องฉุกเฉินไป ตัวคนขับยืนเซ็งอยู่ข้างรถ คืนนี้คงไม่สามารถไปหากินได้แล้ว แถมต้องเอารถไปล้างขนานใหญ่ น้ำคร่ำคงเลอะเต็มเบาะ ส่วนคนอื่นๆพร้อมใจรวมกันเฉพาะกิจไปอยู่ที่ท้ายรถ จ้องมองเลขป้ายทะเบียนรถ แม่บ้านที่ถูพื้นอยู่ ได้เข้ามาเป็นที่ปรึกษา แจ้งว่าเราต้องเข้าไปดูว่าเด็กที่คลอดออกมา เป็นหญิงหรือเป็นชาย การบวกลบตัวเลขจะต่างกัน ว่าแล้วก็อาสาเข้าไปดูในห้องฉุกเฉิน แล้วออกมาแจ้ง คณะกรรมการเฉพาะกิจสรุปตัวเลข แล้วแยกย้ายกันไปดำเนินการของใครของท่าน ก่อนจากลาแม่บ้านยังให้ความมั่นใจว่างวดที่แล้วก็ถูกจากเคสเด็กคลอดบนTaxiเหมือนกัน
เรื่องที่ 3 : ตอนแม่ประยูรเสีย เมื่อเดือนพฤศจิกายน 2558 ด้วยวัย 87 ปี อันนี้ไม่ต้องตีความบอกกันตรงๆ ปรากฏว่างวดนั้นถูกกันถ้วนหน้า ตั้งแต่แถวเชียงราก ธรรมศาสตร์ บางขันธ์ เลยไปถึงโรงงานไทยบริดจสโตนที่รังสิต วันรุ่งขึ้น มีคนมาถามว่าแล้วลูกทั้ง 8 ของแม่ประยูรถูกไปเท่าไหร่ ปรากฏว่าลูกแม่ประยูรไม่มีใครซื้อเลย มีแต่พี่สะไภ้ที่นิยมตัวเลขถูกคนเดียว ไม่รู้ว่าถูกเท่าไหร่ รู้แต่ว่าวันไปลอยอัฐิเธอแจกหลานๆคนละ 500 บาท
สรุปว่า ศาสตร์แห่งตัวเลข ยังคงพัฒนาก้าวหน้าต่อไปในหมู่มวลมนุษยชาติ โดยเฉพาะชาติไทย ตราบที่กิเลสยังเป็นตระกูลเดิม มี โลภ โกรธ หลง แถมด้วยความหวังอันเรืองรองทุกวันที่ 1และ 16 ของเดือน
