ไร้เดียงสา...ไม่ไร้สาระ

วันที่ 12 กพ. พ.ศ.2546

ไร้เดียงสา...ไม่ไร้สาระ

.....เราเคยให้คำจำกัดความกับความคิดและการกระทำของเด็กว่ายังไร้เดียงสา แต่สำหรับเรื่องต่อไปนี้ต้องบอกก่อนครับว่าถึงไร้เดียงสาแต่ว่าไม่น่าจะฟังผ่านเชียวครับคือเพื่อนของผม เขาเป็นคนรักเด็กและเจ้าหลานจอมซนของเขามักเป็นหัวข้อในการสนทนาเสมอวันหนึ่งเขาเหลือบไปเห็นหลานชายเจ้าตัวปัญหากำลังทำธุระอยู่บนชักโครก มือข้างหนึ่งกำลังเล่นเครื่องบินอีกข้างหนึ่งบีบจมูกไว้หลวมๆ เขาถามทำไมต้องบีบจมูกไว้ด้วย หลานชายตอบก็มันเหม็นนี่ครับ ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาปนช่างสงสัย เขาถามตอบ เวลาคุณอาทำธุระไม่ได้อุดจมูก แล้วไม่เหม็นหรือครับ เพื่อนผมจนด้วยคำถาม เขาตอบเหม็นสิครับแต่ทนได้ แล้วก็ต้องรีบเดินจากมาด้วยเหตุสองประการคือ ประการแรกสุดกลิ่นผลิตผลของหลานเริ่มโชยได้ที่ ประการที่สองไม่อยากตอบคำถามชวนพิศวงของหลานชายเจ้าปัญหาอีกน่ะสิ

 

.....ความบริสุทธิ์และจริงใจของเด็กเราวัดกันได้ด้วยเรื่องนี้อย่างหนึ่ง คือถ้าเหม็นเขาจะไม่เลือกหรอกครับว่ามันเป็นของใคร ของเขาเองหรือว่าของคนอื่น ผิดกับผู้ใหญ่เวลาไปเข้าห้องสุขาสาธารณะมักได้กลิ่นและนึกตำหนิคนที่อยู่ในห้องน้ำ ที่ไม่รู้จักราดน้ำหรือกดชักโครกทิ้งเสียบ้างปล่อยกลิ่นนั้นโชยมารบกวนผู้อื่นถึงข้างนอก

 

.....อีกคราวหนึ่งผมได้ฟังพระอาจารย์โครงการอบรมสามเณรที่วัดในต่างจังหวัดรูปหนึ่ง ท่านเล่าถึงความบริสุทธิ์และความมีวินัยของสามเณรน้อยที่เชื่อฟังพระอาจารย์พี่เลี้ยงให้ฟังเรื่องนี้ผมฟังจบขำและก็สงสารผู้ร่วมขบวนการไปพร้อมๆ กันด้วย เหตุเกิดเมื่อท่านและคณะนั่งรถบัสไปทัศนะศึกษากัน หลังจากจอดรถให้ทำธุระส่วนตัวที่ปั้มน้ำมัน ซึ่งต้องถือว่าเป็นที่พักพิงใจปลดทุกข์ปลดกังวลแก่คนเดินทางได้ดีเยี่ยม พอรถเคลื่อนมาได้ระยะหนึ่ง มีสามเณรวัยน่ารักเดินมากระซิบไม่เต็มปากนักว่าปวดท้อง แต่เสียงที่เปล่งออกมาปนผสมกับเสียงรถเลยฟังเป็นว่าสามเณรปวดฉี่ พระอาจารย์เห็นว่าเพิ่งแวะปั้มมาได้ไม่ถึงห้านาที เลยตัดสินใจส่งขวดน้ำเปล่าๆ ขนาดเล็กให้พร้อมกำชับให้ไปทำธุระให้เรียบร้อยหลังรถ จะได้ไม่เสียเวลาผู้อื่น

 

.....หลังจากส่งขวดไปให้ไม่เกิน 5 นาที กลิ่นที่โชยมาหน้ารถไม่ใช่ฉี่เสียแล้ว โถ! สามเณรท่านอยู่ต่างจังหวัดคงยังไม่ได้ปั้นคำให้มันแตกต่างกันนักระหว่างหนักกับเบา เสียงออกคล้ายกันต่างที่พยัญชนะคือ ฉ กับ ข งานนี้พระอาจารย์ฟังผิดแล้วฟังผ่าน เลยต้องร่วมซะตากรรมทนกลิ่นผลิตภัณฑ์ที่สามเณรท่านบรรจงใส่ให้ลงขวดแต่ไม่สำเร็จนั้นไปเต็มๆ สามเณรท่านมีวินัยเชื่อฟังพระพี้เลี้ยงจังครับไม่อิดออด ไม่ร้องขอใดๆสักนิดว่าผมไม่สามารถบรรจุมันลงขวดได้หรอกครับ พระอาจารย์!!
 

จีระ ศุภวัฒน์

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.022828384240468 Mins