บทความประจำวัน

สิ่งที่พ่อกล่าวแล้ว จงฟัง ลูกอย่าได้เผลอพลั้ง พลาดได้

เมื่อดวงตาปิดสนิทอย่างละมุน ไม่มีลุ้นเร่งจ้องมองที่หมาย

หากซึ้งคำพ่อได้ สั่งสอน จงอย่าได้เกี่ยงงอน ค่ำเช้า

มีพระกัลยาณมิตรรูปหนึ่งเขียนจดหมายมา ท่านใช้คำว่า “ขอแสดงอาบัติ” กับคุณครูไม่ใหญ่ ที่จริงอยากอ่านตามลำพัง แต่มีหลายข้อที่ท่านเขียนมาอาจจะไปตรงกับใจใครบางคน จะได้ถือโอกาสตรงนี้ชี้แจง ทำความเข้าใจกันสักนิด

จำคำนี้ “สักแต่ว่า” นะลูกเอ๋ย จะเปิดเผยสิ่งล้ำค่าให้ลูกเห็น

ความปรารถนาของหลวงพ่อ คือ ตั้งใจอยากจะให้ทุกคน มานั่งสมาธิ ได้เข้าถึงธรรม อยากให้เขาเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งยังไม่สมหวังเลย

ตรึกแก้วต้องนึกน้อม เบาเบา แค่ว่ามีในเรา อยู่แล้ว

เมื่อใดที่ลูกลิ้ม รสธรรม ลูกจักต้องจดจำ  กว่าม้วย

ลูก ต้องหยุดนิ่งได้ เสียก่อน อย่า เพิ่งสนใจตอน ยากแท้

ไม่มีวิธีการใดที่จะทำให้มวลมนุษยชาติ พ้นจากความทุกข์ทรมานของชีวิตได้ นอกจากพุทธวิธี

เป็นพระนี่ อยู่เหนือความรวยความจนนะ พระไม่ได้คิดเรื่องรวย และไม่ได้คิดเรื่องจน มันเหนือตรงนั้นไปแล้ว วัดก็เหมือนกันอยู่เหนือคำ ว่า “วัดรวย” หรือ “วัดจน”

หลวงพ่อคิดว่า พวกเราคงมีจิตใจเช่นเดียวกับหลวงพ่อ คืออยากจะเห็นพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง เรามาเกิดในยุคนี้ ที่มีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ และเป็นประโยชน์ต่อเรา และโลกนี้ เราจะให้มันถล่มทลายในยุคของเรา หาควรไม่ ยุคของเรา

หยุด คือสุดยอดแท้ ศาสตร์ศิลป์ หยุด พระธรรมหลั่งริน ธารแก้ว

อย่าหายใจทิ้งเปล่านะลูกเอ๋ย ออกเข้าเคยหยุดนิ่งดิ่งกลางศูนย์

กายธรรมควรเทิดไว้ ในใจ เป็นสรณะภายใน เที่ยงแท้

ขอบฟ้าว่าใหญ่กว้าง เพียงไร แต่เล็กกว่าความใหญ่ พุทธแก้ว

จะประกอบอาชีพอะไร ต้องเลือกให้ดี เพราะมันมีผล กับความใสความหมองของใจ

ความสุขที่หยุดได้ ในกลาง เป็นสุขสุดตามทาง พุทธเจ้า

บุคคลที่ใช้สื่อ ในการใส่ร้ายบิดเบือนผู้อื่น มักจะมีจิตใจที่ขุ่นมัว

เวลามีค่าลํ้า บรรยาย เกินกว่าทรัพย์มากมาย โกฏิล้าน

ฐานเจ็ด เสด็จเข้า นิพพาน ฐานเจ็ด เผด็จมาร พ่ายแพ้