ชาดก 500 ชาติ รวมนิทานชาดกพร้อมภาพประกอบ คติธรรม ข้อคิดสอนใจ

ชาดก 500 ชาติ : ชาดก 500ชาติรวมชาดก 500 ชาติพร้อมภาพประกอบ  ข้อคิดสอนใจ

ชาดก คือ เรื่องราวหรือชีวประวัติในอดีตชาติของพระโคตมพุทธเจ้า คือ สมัยที่พระองค์เป็นพระโพธิสัตว์บำเพ็ญบารมีอยู่ พระองค์ทรงนำมาเล่าให้พระสงฆ์ฟังในโอกาสต่าง ๆ เพื่อแสดงหลักธรรมสุภาษิตที่พระองค์ทรงประสงค์ เรียกเรื่องในอดีตของพระองค์นี้ว่า ชาดก ชาดกเป็นเรื่องเล่าคล้ายนิทาน บางครั้งจึงเรียกว่า นิทานชาดก

ชาดก 500 ชาติ :: อรรถกถาวิฆาสาทชาดก ว่าด้วยการกินของที่เป็นเดน

อรรถกถา วิฆาสาทชาดก

ว่าด้วย การกินของที่เป็นเดน

 

                
                 วันหนึ่งมีกลุ่มภิกษุขอให้ให้
พระมหาโมคคัลลานเถระ ทำให้ปราสาทสะเทือน ส่งผลให้เหล่าภิกษุสังเวชใจ  พากันนั่งกล่าวโทษในโรงธรรมสภา

 

                 ในขณะเดียวกันพระศาสดาเสด็จผ่านมาจึงตรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอนั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไรกัน"  เหล่าภิกษุกราบทูลเรื่องที่ตนกำลังพูดถึงทั้งหมด พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ไม่ใช่ในแต่บัดนี้เท่านั้น แม้ในกาลก่อน ภิกษุเหล่านี้ก็เป็นผู้มีศีลเป็นที่เยาะเย้ยเหมือนกัน" จึงทรงนำเอาเรื่องในอดีตมาสาธก ดังต่อไปนี้

 

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%8702.png


                ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี มีพี่น้อง ๗ คนในหมู่บ้านกาสิกคาม  ได้เห็นโทษในกาม จึงพากันออกบวชเป็นฤๅษีอยู่กลางป่า แต่แทนที่ฤๅษีทั้งเจ็ด จะเพียรฝึกตนให้เป็นผู้บริสุทธิ์แต่กลับไม่ทำ ใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย เที่ยวหาซากสัตว์มาทำเป็นอาหาร และเที่ยวเล่นไปทั่วป่า

 

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%872.png


              วันหนึ่งท้าวสักกะเทวราช ทรงตรวจตราบนโลกมนุษย์ แล้วได้พบเข้ากับฤๅษีทั้งเจ็ดพี่น้อง ถึงกับรู้สึกอเนจอนาถใจ "โถ....เจ้าพวกนี้แทนที่เข้าป่าจะมาบำเพ็ญเพียร กับมาใช้ชีวิตสะดวกสบาย เราจะเเก้ปัญหานี้ยังไงดีนะ" ขณะที่ท้าวสักกะกำลังบ่นพึมพำ พลันความคิดแล่นเข้ามาในหัว จึงปลอมตัวเป็นนกแก้ว แล้วบินมายังที่อยู่ของฤๅษีเหล่านั้น แอบอยู่ที่ต้นไม้ ไม่ไกลจากที่พักมากนัก


               นกเกาะอยู่บนกิ่งไม้ มองภาพตรงหน้าพลางถอนหายใจ เฮือกใหญ่ "เฮ้อ..อยู่แบบสบายดีจริงๆหนอ" ในขณะที่นกแก้วกำลังรำพึงรำพันอยู่นั้น ดันมีฤๅษีตนหนึ่งได้ยินเข้า  จึงเรียกคนที่เหลือมา
               

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%874.png

 

             
                เมื่อฤๅษีทั้งเจ็ด มียืนล้อมนกแก้วไว้ ก่อนที่เหล่าฤๅษีจะหันไปคุยกัน นกเเก้วเริ่มเอ่ยขึ้น "ท่านทั้งหลาย ช่วยฟังคำที่เราจะพูดต่อไปนี้ได้ไหม" "ได้สิ ว่ามาเลย" "ท่านนั้นอยู่ในสถานะผู้บำเพ็ญเพียรให้ตนบริสุทธิ์ แต่ทำไมถึงไปกินของเหลือที่คนอื่นไม่เอาแล้วล่ะ" "ทำไมเจ้าถึงพูดเช่นนี้ล่ะ" "ก็พวกท่านมักจะเก็บซากสัตว์ที่เหลือจากเสือและสิงโตมากิน สิ่งนี้ไม่สมควรเลยทั้งๆที่สามารถออกไปบิณฑบาตร กับชาวบ้านตามขอบชายป่าได้" "แล้วพวกท่านบวชมากี่พรรษา" "พวกเราบวชได้ ๗ พรรษาแล้ว" นกแก้วเอ่ยขึ้น "การกระทำแบบนี้เปรียบเหมือนนกยูงอยู่กลางป่า เลี้ยงชีพด้วยขยะเก็บเอาสิ่งที่เขาไม่เอาแล้วมากินต่อ"

 

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%875.png


              
                "ถ้าจะเป็นผู้เจริญควรเลิกพฤติกรรมเรื่องนี้เถิด" ฤๅษีทั้งเจ็ดมีท่าที่ลำบากใจ ก่อนจะเอ่ยถาม "ถ้าหากพวกเราเป็นผู้กินของเหลือ แล้วใครจะมาตำหนิเราล่ะ?" "คนที่จะมาตำหนิก็คือคนให้ทานแก่ท่านไง" จากนั้น
พระโพธิสัตว์ เทศน์ให้ดาบสเหล่านั้นสลดใจแล้ว แล้วกลับไปที่อยู่ของตนนั่นเอง
 


               พระศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว จึงทรงประชุมชาดกไว้ว่า
               พี่น้องชาย ๗ คน ในครั้งนั้น ได้แก่ 
ภิกษุทั้งหลายผู้มีศีลน่าเยาะเย้ยเหล่านี้ ในบัดนี้
               ส่วนท้าวสักกะได้เป็น 
เราตถาคต ฉะนี้แล.


                

 

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

* * ชาดก 500 ชาติ แนะนำ * *

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล