พญาวานรกับจระเข้
วานรินทชาดก ว่าด้วยปฏิภาณในการรักษาตัวรอด
ภาพ ป๋องแป๋ง
ลงสี ปูเป้
จบ
ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระภาวนาวิริยคุณจบ
วานรินทชาดก
:: สาเหตุที่ตรัสชาดก ::
..... ในสมัยพุทธกาล นับแต่พระศาสดาทรงตรัสรู้ พระพุทธองค์ทรงเสด็จจาริกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนายังที่ต่างๆ พร้อมด้วยพระอรหันตสาวก ยังความเลื่อมใสศรัทธาแก่มหาชน ก่อเกิดพุทธบริษัทเป็นจำนวนมาก
..... ขณะเดียวกันพระเทวทัตผู้มีจิตริษยาพระพุทธองค์ฝังลึกมาช้านาน ได้พยายามทำลายความเลื่อมใสศรัทธาของพุทธศาสนิกชนที่มีต่อพระพุทธองค์ในทุกวิถีทาง เมื่อใดที่พระสงฆ์สาวกได้ทราบข่าวพระเทวทัตวางแผนร้าย ต่างวิตกกังวลยิ่งนัก ขออาสาปกป้องพระพุทธองค์ด้วยตนเอง
..... พระศาสดาทรงปลอบโยนเหล่าพระสงฆ์สาวกให้คลายวิตกกังวลอยู่เสมอๆ และไม่ทรงอนุญาตให้ขัดขวางการกระทำของพระเทวทัต แต่พระสงฆ์สาวกที่มีความห่วงใยต่างก็สนทนากันในเรื่องนี้อีกในธรรมสภา พระศาสดาเสด็จผ่านมาได้ยินเข้า จึงทรงปลอบโยนให้คลายความวิตกกังวล เสด็จไปประทับ ณ พุทธอาสน์ ท่ามกลางสงฆ์ทั้งหลาย ทรงระลึกชาติแต่หนหลังด้วยบุพเพนิวาสานุสติญาณแล้วตรัสเล่า วานรินทชาดก
:: ข้อคิดจากชาดก ::
.....๑ . สิ่งที่คนเราต้องพยายามฝึกให้ได้คือ ความช่างสังเกตเพราะคนช่างสังเกต มักรู้ถึงความผิดปกติได้โดยง่าย จึงสามารถป้องกันเหตุร้ายได้ทันท่วงทีเสมอ แม้จะตกอยู่ในอันตราย ก็ยังสามารถเอาตัวรอดได้
.....๒ . การนั่งสมาธิให้ได้ผล ต้องฝึกตัวให้มีคุณธรรม ๔ ประการด้วย คือ สัจจะ ธรรมะ ธิติ จาคะ