นิทานอีสป เรื่อง กระต่ายหลงแสงจันทร์
ผู้แต่ง : อีสป
ในช่วงค่ำคืน บนท้องฟ้าก็จะมีดวงจันทร์ที่คอยสาดแสงอันงดงาม ฝูงกระต่ายเห็นดังนั้นจึงรีบพากันออกมาจากที่อยู่ เพื่อชื่นชมแสงจันทร์อันน่าหลงใหล
ขณะที่ฝูงกระต่ายพากันไปถึงที่ลานกว้างเพื่อชมแสงจันทร์นั้น ก็พบเห็นฝูงหมาจิ้งจอกกำลังกระโดดโลดเต้นท่ามกลางแสงจันทร์
"อ้าว! ฝูงกระต่ายน้อย มาสิมาเต้นรำกลางแสงจันทร์ด้วยกันสิ"
ฝูงกระต่ายได้ยินดังนั้นก็พากันวิ่งเข้าไปเต้นรำกลางแสงจันทร์กับพวกหมาจิ้งจอกอย่างสนุกสนาน
เวลาผ่านไปฝูงกระต่ายเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าจากการกระโดดเต้นรำ ต่างพากันนั่งพักเหนื่อย ฝูงหมาจิ้งจอกเห็นเช่นนั้นก็พากันเดินไปล้อมฝูงกระต่ายเอาไว้ พวกกระต่ายมองเห็นการกระทำของหมาจิ้งจอกจึงเริ่มเข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง กระต่ายตัวหนึ่งจึงพูดมาว่า
"นี่เป็นเพราะพวกเรามัวหลงอยู่กับแสงจันทร์ จนทำให้ลืมนึกว่าพวกมันเป็นหมาจิ้งจอก หลงยอมเต้นกับพวกมันจนเหนื่อยอ่อน และสุดท้ายพวกเราก็กลายเป็นอาหารของพวกมัน"
พูดจบหมาจิ้งจอกต่างตรงเข้าขย้ำฝูงกระต่ายกินไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าหลงเชื่อคนคิดไม่ซื่อ
:: พุทธภาษิต ::
น วิสฺสเส อวิสฺสฏฺเฐ วิสฺสฏฺเฐปิ น วิสฺสเส.
ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย แม้ในคนคุ้นเคย ก็ไม่ควรไว้ใจ.
ขุ . ชา. เอก. ๒๗/ ๓๐.
