นิทานอีสป เรื่อง นกนางแอ่นและนกตัวอื่นๆ
ผู้แต่ง : อีสป
ชาวนาคนหนึ่งกำลังหว่านเมล็ดพืชลงในทุ่ง ซึ่งเป็นที่ที่นกนางแอนและนกตัวอื่นๆ กำลังกระโดดไปมา เพื่อจิกกินอาหาร นกนางแอนจึงกล่าวเตือนนกอื่นๆ ว่า
"นี่พวกเจ้าจงระวังชายคนนั้นไว้ให้ดี"
"ทำไมล่ะ! เขากำลังทำอะไรอยู่หรือ" นกตัวอื่นๆ ถาม
"เขากำลังหว่านเมล็ดป่าน พวกเจ้าจงจิกกินเมล็ดนั่นเสีย ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าจะเสียใจ"
นกนางแอ่นเอ่ยเตือน แต่พวกนกอื่นๆ หาสนใจฟังไม่
"เชอะ ! พวกเราอย่าไปสนใจ"
ในที่สุดเมื่อเมล็ดป่านได้งอกเงยขึ้นเป็นต้นและถูกนำมาถักเป็นเชือก และเชือกก็ถูกนำมาทำเป็นตาข่ายนกหลายตัวที่เคยดูถูกคำเตือนของนกนางแอ่นก็ถูกจับด้วยตาข่ายที่ทำจากเชือกป่าน
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
จงทำลายเมล็ดพันธุ์แห่งความชั่วร้าย มิฉะนั้นมันจะทำให้เราพินาศย่อยยับ
:: พุทธภาษิต ::
คนมีปัญญาดีไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ
ย่อมละทิ้งผู้ประมาท (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลังไปฉะนั้น
