ถ้าคนเราไม่ได้เกิดอารมณ์รุนแรงใส่กัน ก็คงไม่เรียกว่าทะเลาะกัน เช่นอีกฝ่ายกำลังฉุนเฉียวใส่อารมณ์ แต่อีกฝ่ายกลับนิ่งแล้วตรึกตรองตาม แยกแยะเหตุผลอย่างละเอียดฝ่ายที่กำลังฉุนเฉียวคงหมดอารมณ์ด่าทอต่อไป
ยกตัวอย่างอีกฝ่ายฉุนเฉียวดุด่าออกไปว่า ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน ส่วนอีกฝ่ายไม่ด่าตอบ แต่กลับย้อนตามถึงวัยหลังของตนว่า ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา ก็มีบางเรื่องที่พ่อแม่สั่งสอนเรา แต่บางเรื่องท่านก็ไม่ได้สั่งสอนเราเลยจริงๆ ต้องขอบคุณเขาที่ช่วยตักเตือน เราต้องระมัดระวังตนเองให้มากขึ้นว่า สิ่งใดที่ท่านยังไม่ได้สอน แล้วเขาช่วยตักเตือนก็ต้องขอบคุณเขา ถ้าเป็นอย่างนี้ฝ่ายที่กำลังด่าก็คงหมดอารมณ์โกรธไปเลย
การที่คนเราจะทะเลาะกันได้นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นแบบหนึ่งมาสองไป ต่อปากต่อคำกันไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเราใช้เหตุผลขึ้นมาเมื่อใด อารมณ์โกรธก็จะค่อยๆ เบาบางลงไปเอง เหมือนกับเวลาคนเราทำผิดศีล เช่น ดื่มสุราหรือฆ่าสัตว์ ก็เป็นเพราะว่าเราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล นั่นคือ เกิดอารมณ์ความอยากนั่นเอง
อารมณ์ มีหลายรูปแบบ อารมณ์ทางบวก เช่น อยากทำความดี และมีอารมณ์ทางลบ ที่เราปล่อยให้กิเลส
จูงไปทำ เรื่องผิดศีลธรรม ไปข้องเกี่ยวกับอบายมุข เป็นต้น ถ้าอารมณ์ความอยากรุนแรง มันก็จูงเราไปทำในสิ่งที่ไม่ดีมากมาย จนกระทั่งสติที่คอยเหนี่ยวรั้งใจเรานั้นสู้ไม่ได้ใจถูกดึงจนเตลิดไป ฝ่ายเหตุผลก็ยกธงขาวยอมแพ้ แล้วให้อารมณ์จูงไปเรื่อยเปื่อยจนเกิดความเสียหายตามมา
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ " The Lover รักเป็นจะเห็นใจ "
พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ
