"ผู้มีความเพียรฝึกฝนอบรมจิตดีแล้ว ย่อมมีใจตั้งมั่นในพระรัตนตรัย มีใจมั่นคงเหมือนภูเขาศิลาที่ไม่หวั่นไหวต่อแรงลมที่มาจากทั้งสี่ทิศ ย่อมไม่กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง ผู้ที่หมั่นฝึกฝนอบรมจิตดีแล้ว ทุกข์ย่อมไม่เกิดขึ้นกับผู้นั้น"
ผู้ที่ขยันปฏิบัติธรรม หมั่นฝึกฝนอบรมใจให้หยุดนิ่ง ย่อมได้รับรางวัลแห่งความเพียร คือ ใจจะสงบ จะหยุดนิ่ง ความกำหนัดขัดเคือง หรือความขุ่นข้องหมองใจอะไรต่างๆจะหมดไป เมื่อใจหยุดนิ่งถูกส่วน จะพบแสงสว่างภายใน เมื่อมองความสว่างเข้าไป จะพบดวงธรรมภายใน และพบกายในกายที่มีอยู่เป็นชั้นๆเข้าไปตามลำดับ จนกระทั่งได้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน
เมื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยแล้ว ความสุขอันไม่มีประมาณจะบังเกิดขึ้น เป็นความสุขที่สมบูรณ์ไม่ต้องอาศัยวัตถุภายนอก สุขได้ด้วยตัวของตนเอง เพราะพระรัตนตรัยเป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่ไม่มีที่สิ้นสุด พลังมวลแห่งความสุขและความบริสุทธิ์ จะขยายออกไปทั่วทุกอณูของความรู้สึกภายใน ใจที่ขยายออกไปอย่างไม่มีขอบเขต เราจะยิ้มออกมาจากภายใน เพราะปลื้มใจกับความสุขที่บังเกิดขึ้น ความทุกข์ทั้งหลายพลันหมดสิ้นไปทันที เมื่อได้เข้าถึงพระรัตนตรัย
ความทุกข์เป็นสิ่งที่ไม่ปรารถนา แต่ความสุขเป็นสิ่งที่สรรพชีวิตล้วนปรารถนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีความปรารถนาดี อยากให้มวลมนุษยชาติได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง เพราะพระองค์ทรงทราบว่า ความสุขที่เป็นนิรันดร์ ที่ยอดเยี่ยมที่สุดนั้น รวมประชุมอยู่ในพระรัตนตรัย
ดังนั้น พระองค์ทรงมุ่งสอนให้ชาวโลกได้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน เพราะพระรัตนตรัยนี้ เป็นศูนย์รวมแห่งความสุขที่สมบูรณ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด และเป็นเป้าหมายของทุกๆชีวิตที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ ถ้าทุกคนในโลกได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้ ชาวโลกจะสมปรารถนาในชีวิต ถ้ายังเข้าไม่ถึง ชีวิตยังไม่สมปรารถนา ยังเป็นชีวิตที่พร่องอยู่ ต้องแสวงหากันต่อไป
"จากส่วนหนึ่ง ของรายการธรรมะเพื่อประชาชน โดย พระเทพญาณมหามุนี"
