ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท ยํ น กยิรา น ตํ วเท
อกโรนฺตํ ภาสมานํ ปริชานนฺติ ปณฺฑิตา
ทำสิ่งใดได้จึงค่อยพูดถึงสิ่งนั้น
ทำสิ่งใดไม่ได้ อย่าพูดถึงสิ่งนั้น
คนที่ทำไม่ได้ ดีแต่พูดนั้น
พวกคนฉลาด เขากำหนดรู้ได้
(ขุ. ชา. ๒๗/๕๗๙/๑๔๑)
วิธีสังเกตคนได้ดีอย่างหนึ่ง คือ การดูคำพูดคนดีแต่พูดมักพูดให้คนเคลิบเคลิ้ม พูดใหญ่โตพูดให้คนลุ่มหลง พูดเกินความจริง พูดเอาดีเข้าตัวคนดีจริง ทำได้จริงจึงค่อยพูด ที่ทำได้มากก็พูดแต่น้อยไม่พูดเกินความจริง ที่ทำไม่ได้ก็ไม่โอ้อวดคนดีแต่พูด พูดไม่จริง ทำไม่จริง ทำไม่ได้ตามที่พูดไม่นานความจริงย่อมปรากฏ ผู้คนย่อมรู้เท่าทันความเสื่อมเสีย ย่อมเกิดแก่เขากระทำให้เกิดผลงาน ดีกว่าสร้างวิมานกลางอากาศ
-----------------------------------------------------------
" หนังสือส่องธรรม ล้ำภาษิต "
พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
