ผู้ประทุษร้าย ในท่านผู้ไม่ประทุษร้าย
หาอาชญามิได้ ด้วยอาชญา
ย่อมพลันถึงฐานะ ๑๐ อย่างใดอย่างหนึ่ง
คือ พึงถึงเวทนาอันหยาบ
ความเสื่อม
ความแตกแห่งสรีระ
ความเจ็บไข้อย่างหนัก
ความฟุ้งซ่านแห่งจิต
ความขัดข้องแต่พระราชา
ความกล่าวตู่อย่างทารุณ
ความเสื่อมรอบแห่งหมู่ญาติ
ความย่อยยับแห่งโภคะ
อีกประการหนึ่ง
ไฟป่าย่อมไหม้เรือนของผู้นั้น
เพราะความแตกแห่งกาย
เขาผู้มีปัญญาทราม
ย่อมเข้าถึงนรก
(สามาวตี วตฺถุ)
