เหมือนเสาเขื่อน
ใจของพระแน่นในธรรมที่ให้เป็นพระพุทธเจ้าอย่างนี้ แต่ว่าปุถุชนก็ไม่แน่นหนาขนาดนั้น พระโสดาก็ติดอยู่บ้างแล้ว พระสกทาคาแน่นอยู่หน่อย พระอนาคาแน่นขึ้น พอถึงพระอรหันต์แน่นจริงทีเดียว เหมือนเสาเขื่อนทีเดียว เหมือนภูเขาทีเดียว ไม่เขยื้อนตามไปทางใดละ แน่นขนาดนั้น นั่นแหละมีที่พึ่ง ท่านได้ที่ตั้งของใจ ที่ปักของใจ ที่ติดของใจ ไม่ไหวไม่เขยื้อนไปตามใครละ
โลกธรรมทั้ง ๘ จะมาระดม พระองค์ให้ใจพระองค์เขยื้อนไม่ได้ ตายตัวทีเดียว ตั้งอยู่ในพรหมวิหาร ฝ่ายเดียว
เมตตา รัก ใคร่ปรารถนาจะให้เป็นสุข
กรุณา ความสงสารคิดจะช่วยให้พ้นทุกข์
มุทิตา พลอยยินดีในเมื่อผู้อื่นเขาได้ดี
อุเบกขา วางเฉย เมื่อ แก้ไขอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ก็เฉยหรือถ้าแก้ไขได้ ก็แก้ไป แก้ไขไม่ได้ ก็เฉยเสีย อุเบกขา ไม่สมน้ำหน้าไม่อิจฉาริ...ยาอย่างหนึ่งอย่างใดเลย
นี่หน้าที่ของพระพุทธเจ้าเป็นอย่างนี้ เพราะเหตุนั้นพระพุทธเจ้าท่านเป็นผู้เคารพพระสัทธรรม
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง "สัจจกิริยาคาถา"
๒๓ กรกฎาคม ๒๔๙๗
