ความเพียรที่เเท้จริง
(พระมหาโมคคัลลานะเถระ)
ข้าเเต่พระองค์ผู้เจริญ...
บุคคลจะชื่อว่าเป็นผู้ปรารภความเพียร
ด้วยเหตุประมาณเท่าไร พระพุทธเจ้าข้า
โมคคัลลานะ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเป็นผู้ปรารภความเพียร
ด้วยตั้งสัตยาธิษฐานว่า
จะเหลืออยู่เเต่หนัง เอ็น เเละกระดูกก็ตามที
เลือดเเละเนื้อในร่างกาย จงเหือดเเห้งไปเถิด
ผลอันใดที่จะพึงบรรลุได้ด้วยเรี่ยวเเรงของบุรุษ
ด้วยความเพียรของบุรุษ
ด้วยความบากบั่นของบุรุษ
หากยังไม่บรรลุผลนั้นเเล้ว
จะหยุดความเพียรเสียเป็นอันไม่มี
โมคคัลลานะ
ภิกษุย่อมเป็นผู้ปรารภความเพียรอย่างนี้เเล
ฆฏสูตร มก. เล่ม ๒๖ หน้า ๗๕๘
