ทิศเบื้องหน้า คือ มารดา บิดา บุตรควรบำรุง ๕ ประการ คือ
๑. เลี้ยงดูท่านเป็นอย่างดี
๒. ทำกิจการงานของท่าน
๓. ดำรงวงศ์สกุล
๔. ทำตนสมควรรับมรดก
๕. เมื่อท่านตายแล้ว ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้
บิดา มารดา เมื่อมีบุตรที่ดีอย่างนี้ ควรอนุเคราะห์บุตร ๕ อย่าง คือ
๑. ห้ามปรามจากความชั่ว
๒. สนับสนุนให้ทำความดี
๓. ขวนขวายให้ลูกได้รับการศึกษา
๔. หาคู่ครองที่ดีให้
๕. มอบสมบัติให้ในเวลาสมควร
ทิศเบื้องขวา คือ ครูอาจารย์ ศิษย์ควรปฏิบัติด้วย ๕ ประการ คือ
๑. อ่อนน้อม ลุกขึ้นรับ
๒. รับใช้
๓. เชื่อฟัง
๔. ปรนนิบัติ
๕. เรียนศิลปวิทยาโดยเคารพ
ครูอาจารย์ เมื่อได้รับการปฏิบัติด้วยดีจากศิษย์แล้ว ควรอนุเคราะห์ศิษย์ ๕ อย่าง
๑. แนะนำด้วยดี
๒. ให้เรียนสิ่งดี
๓. ไม่ปิดบังอำพรางวิชา
๔. ยกย่องในหมู่เพื่อน
๕. ทำความปกป้องในทิศทั้งหลาย
ทิศเบื้องหลัง คือ ภรรยา สามีควรปฏิบัติด้วย ๕ ประการ คือ
๑. ให้การยกย่องนับถือ
๒. ไม่ดูหมิ่น
๓. ไม่ประพฤตินอกใจ
๔. ให้เป็นใหญ่ในบ้าน
๕. ให้เครื่องแต่งตัว
ภรรยาควรปฏิบัติต่อสามี ๕ อย่าง คือ
๑. จัดงานบ้านดี
๒. สงเคราะห์บริวารดี
๓. ไม่ประพฤตินอกใจ
๔. เก็บทรัพย์ที่สามีให้ดี
๕. ขยันขันแข็ง
ทิศเบื้องซ้าย คือ มิตร สหาย ที่กุลบุตรควรปฏิบัติด้วย มี ๕ ประการ
๑. การให้
๒. การพูดจาเป็นที่รัก
๓. การช่วยทำธุระให้
๔. วางตนเสมอต้นเสมอปลาย
๕. การซื่อตรงจริงใจ
มิตร สหาย ควรปฏิบัติตอบ ๕ อย่าง
๑. รักษามิตรถ้าเขาเกิดประมาท
๒. รักษาสมบัติของเขาด้วย
๓. เป็นที่พึ่งได้เมื่อมีภัย
๔. ยามีอันตรายไม่ละทิ้งกัน
๕. นับถือตลอดจนวงศาคณาญาติของมิตร
ทิศเบื้องล่าง คือบ่าวและลูกจ้าง นายควรอนุเคราะห์ ๕ ประการ คือ
๑. ให้งานพอเหมาะแก่กำลัง
๒. ให้อาหารและค่าจ้าง
๓. ให้การรักษาพยาบาลเวลาเจ็บไข้
๔. ให้อาหารรสแปลก
๕. ให้พักตามเวลาสมควร
บ่าวและลูกจ้างควรภักดีรับใช้ ๕ ประการ คือ
๑. ทำงานก่อนเวลา
๒. เลิกหลังเวลา
๓. ไม่ลักขโมย
๔. ตั้งใจทำงานดี
๕. นำคุณของนายไปชม
ทิศเบื้องบน คือ สมณพราหมณ์ กุลบุตรควรบำรุง ๕ ประการ คือ
๑. ปฏิบัติต่อท่านด้วยจิตเมตตา
๒. พูดอะไรต่อท่านด้วยจิตเมตตา
๓. คิดต่อท่านด้วยจิตเมตตา
๔. เต็มใจต้อนรับเข้าบ้าน
๕. บริจาคสิ่งของให้อย่างพอเพียง
สมณพราหมณ์ ควรอนุเคราะห์ด้วย ๖ ประการ คือ
๑. ห้ามจากบาป
๒. ให้ตั้งอยู่ให้กุศล
๓. อนุเคราะห์ด้วยน้ำใจอันงาม
๔. ให้ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง
๕. อธิบายสิ่งที่เคยฟังให้แจ่มแจ้ง
๖. บอกทางสวรรค์ให้
พระบรมศาสดาแสดงพระธรรมเทศนาเรื่องทิศทั้ง ๖ จบแล้ว ตรัสว่าถ้าใครไหว้ด้วยการปฏิบัติดังนี้อยู่เป็นประจำ ย่อมสามารถสกัดกั้นอันตรายอันจะมีมากจากทิศเหล่านั้น
สิงคาลกมานพฟังแล้วเลื่อมใสศรัทธา กล่าวคำสรรเสริญแล้ว แสดงตนเป็นอุบาสกขอถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นสรณะตลอดชีวิต นับแต่นั้นมา
