บทที่ ๓๑
พระพุทธศาสนาดำรงอยู่ได้ด้วยทาน
เมล็ดพืชแม้มีขนาดเล็ก ยังเจริญเติบโตเป็นไม้ใหญ่ได้ ฉันใด ทานแม้เพียงเล็กน้อยที่หว่านลงในพระพุทธศาสนา ย่อมเจริญงอกงามเกินกว่าจะคาดคำนึงได้ ฉันนั้น
พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายเคยให้โอวาทไว้ว่า พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า กว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้าขึ้นได้ ทว่าไม่ฉันข้าวของนางสุชาดา ๔๙ ก้อนนั้น ก็ไม่ได้พุทธานุภาพเสียแล้ว แตกสลายเสียแล้ว นั้นก็เพราะอาศัยข้าวมธุปายาส ๔๙ ก้อนฉันแล้วได้เป็นพระพุทธเจ้า
ท่านทานบดีทั้งหลาย การถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานนั้น มีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่ เกินประมาณ เพราะภัตตาหารเหล่านั้นได้แปรเปลี่ยนมาเป็นเลือด เป็นเนื้อ เป็นชีวิตของพระภิกษุสามเณร ผู้เป็นอายุของพระพุทธศาสนา ทำให้พระพุทธศาสนาดำรงอยู่ได้ ทำให้สันติสุขดำรงอยู่คู่โลกสืบไป
ทานของท่านทานบดีจึงเป็นทานที่ยิ่งใหญ่ ประดุจการหว่านพืชในเนื้อนาอันอุดม ให้ไม้ใหญ่เติบโตเป็นร่มเงาแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นภัยในวัฏสงสาร.
