เรามาเพื่อมุ่งทำประโยชน์ ไม่ใช่มาเพื่อผลประโยชน์
โอวาทต้องทบทวนอยู่เสมอ ๆ เลย เพื่อเตือนความไม่จำ ไม่เช่นนั้นพออยู่ไป....ใจหลุดจากเป้าหมายและมโนปณิธาน จะได้กระตุ้นจิตใต้สำนึก ซึ่งเราจะประมาทไม่ได้เลย ต้องสอนตัวเองให้ดีใครก็สอนไม่ดีเท่ากับตัวเราสอนตัวเอง
วิถีขององค์กรเราเป็นวิถีที่เรียบง่าย ไม่สับสน เป็นองค์กรที่ใสๆ ไม่ใช่ซับซ้อน ไม่ใช่ซิกแซก มุ่งทำเพื่อประโยชน์ คือ ๑. ประโยชน์ในปัจจุบัน ๒.ประโยชน์ในภายภาคหน้า และ ๓.ประโยชน์อย่างยิ่ง ไม่ใช่มาเพื่อผลประโยชน์ ถ้าใครมาเพื่อผลประโยชน์ก็ต่างคนต่างไป เพราะหมู่คณะเราต้องเป็นต้นบุญต้นแบบของชาวโลกทั้งหลาย
เพราะฉะนั้นสมาชิกทุกคนในองค์กรต้องมีใจที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ มีมโนปณิธาน มีเป้าหมายอุดมการณ์เดียวกันในการสร้างบารมีและอยู่ด้วยกันอย่างผาสุก ส่วนใครที่มีความเห็นต่าง มาอยู่ในองค์กรเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ ก็ให้ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป แต่ไม่ได้โกรธกัน
ต้องทบทวนตัวเราเองว่า “เราเป็นอย่างนั้นไหม” เพราะอยากที่จะกระตุ้นเตือนจิตใต้สำนึก ในความตั้งใจที่เข้ามาสร้างบารมีของทุกคน เพราะอุตส่าห์ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง แล้วก็เข้ามาอยู่วัดด้วยกัน ที่เตือนก็เพราะรักและปรารถนาดีจริง ๆ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๔
