องค์กรเราเริ่มต้นที่...รักการปฏิบัติธรรม

วันที่ 12 กย. พ.ศ.2566

12-9-66-B1.jpg

องค์กรเราเริ่มต้นที่...รักการปฏิบัติธรรม
                       วัฒนธรรมขององค์กรเรา เริ่มต้นที่ความรักในการปฏิบัติธรรม หลวงพ่อเองก็เริ่มต้นด้วยการปฏิบัติธรรม ซึ่งในช่วงมานั่งธรรมะกับคุณยายอาจารย์ฯ ใหม่ ๆ เมื่อนั่งจนใจละเอียดได้ระดับหนึ่งแล้ว คุณยายอาจารย์ฯ ก็บอกเรื่องเป้าหมายของชีวิต และเมื่อรู้เป้าหมายชีวิตก็จะรักการฝึกตัว เรื่องความเคารพ เรื่องการทำงานเป็นทีม คุณธรรมอื่น ๆ ก็จะตามมาเอง


                        หลวงพ่อรักการปฏิบัติธรรมมาก จึงแสวงหาครูบาอาจารย์ต้องนั่งรถเมล์ ๓ ต่อกว่าจะถึงวัดปากน้ำ ไปวัดบ่อยจนคนนึกว่าหลวงพ่อเป็นเด็กวัด เมื่อเจอคุณยายอาจารย์ฯ ก็จะปฏิบัติธรรมตลอด แล้วคุณยายอาจารย์ฯ ก็จะสอนและบอกเป้าหมายของชีวิต


                        ตลอด ๔ ปีที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย ไม่ค่อยได้เรียน แต่เพื่อนชวนร่วมกิจกรรมอะไรก็ร่วมกับเขา เพราะเราต้องมีสังคม ส่วนเรื่องผู้หญิง..ไม่เคยสนใจเลย แม้มีเพื่อนมาแนะนำให้รู้จักบ้างก็คุยไปอย่างนั้นเอง แต่แค่หันหลังก็ลืมแล้ว ไม่ติดอยู่ในใจเลย คุณยายอาจารย์ฯ ท่านบอกว่า “ผู้หญิงไม่มีอะไร เดี๋ยวก็แก่” ลองคิดดูว่าตอนนั้นก็ยังหนุ่มอยู่ทำไมไม่สนใจเรื่องผู้หญิง ก็เพราะปฏิบัติธรรมมีความสุขในสมาธิ และรู้เป้าหมายของชีวิต


                        ตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย เพื่อนเคยถามว่า “เคยโกรธบ้างไหม” เพราะเขาไม่เคยเห็นหลวงพ่อโกรธเลย และทดสอบโดยการเอาน้ำปลามาราดมือบ้าง หรือบางทีเขาขับรถอยู่ข้างหน้า หลวงพ่อขี่จักรยานอยู่ข้างหลัง เขาแกล้งเบรคให้ชนรถเขา หลวงพ่อก็ไม่โกรธ เพราะเวลาใจมันมีความสุขอยู่กับสมาธิแล้ว จะไม่มีอารมณ์พวกนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าหมดกิเลสนะ เมื่อปฏิบัติธรรมแล้วเรื่องใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเล็ก เรื่องเล็กก็จะเป็นเรื่องนิดเดียวหรือไม่มีเรื่องเลย


                        หลวงพ่อทัตตะท่านก็เหมือนกัน ท่านรักการปฏิบัติธรรมมาก ท่านเริ่มปฏิบัติธรรมตั้งแต่อายุ ๑๖ ปี รุ่นแรกที่สร้างวัดมาก็เน้นเรื่องการปฏิบัติธรรม มีเป้าหมายแล้วก็ลุยกันไป คิดแต่เพียงว่าทำอย่างไรจะสำเร็จไม่ได้คิดถึงอุปสรรคเลย คุณยายอาจารย์ฯ ก็สอนให้ทํางานด้วยกัน ทะเลาะกันได้แต่ห้ามโกรธกัน


                        ถ้าไม่ปฏิบัติธรรม ใจก็จะหยาบ เรื่องอื่นก็จะแทรกได้ง่าย จะเบื่อ จะเซ็ง มีการกระทบกระทั่ง มีเรื่องชู้สาว หรือกลับบ้านบ่อยพอกลับบ้านก็ได้ยินปัญหาของทางบ้านก็ลังเล อยากจะออกไปช่วยทางบ้าน ถ้าไม่รักการปฏิบัติธรรมก็จะเป็นแบบนี้ ซึ่งใจของหลวงพ่อ มีแต่การปฏิบัติธรรม สร้างวัดมาก็เพื่อให้คนมาปฏิบัติธรรม ทำ DMC ก็เพื่อขยายวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก ให้คนได้ปฏิบัติธรรมกันทั้งโลก

 

 

 

คุณครูไม่ใหญ่

จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๔

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.020885217189789 Mins