เราใช้บุญเก่าทุกวัน

วันที่ 13 สค. พ.ศ.2556

 

เราใช้บุญเก่าทุกวัน บุญก็จะหมดลงไปเรื่อยๆ
เหตุนี้จึงมีคำว่า "บุญหมด" บุญหมด ก็หมดสิทธิ์ใช้ทุกสิ่ง
ฉะนั้น เราต้องสั่งสมบุญเอาไว้มากๆ และต้องรู้สึกปลื้มปิติด้วย

หากยังไม่ปลื้ม ก็ทำอีกจนกระทั่งรู้สึกปลื้มให้ได้
เพราะความปลื้ม ทำให้ปัสสัทธิ (ความสงบกายสงบใจ) เกิดขึ้น
และ ปัสสัทธิ ทำสมาธิให้เกิด

การทำบุญจนเกิดความปลื้มปิติ เป็นการทำที่ถูกหลักวิชชา
เพราะหากปลื้มมาก ปิติมาก จะมีผลทำให้บุญส่งผลเร็ว
หากปลื้มแล้วยังตามนึกถึงบุญได้อย่างบ่อยครั้งมากเท่าไหร่
ก็จะมีผลต่อจำนวนชาติที่ส่งผลได้มากชาติขึ้นเท่านั้น

การปลื้มเกิดได้จากเช่น ทำบุญอย่างสุดกำลัง
ตัดใจจากความตระหนี่ที่ตัดได้ยาก หรือนึกถึงความดีที่ทำได้ยาก
เช่น นั่งสมาธิทุกวันไม่ขาดแม้วันเดียว หรือปิติที่เกิดจากสมาธิ

ทำบุญแล้วปลื้มยังเป็นตันบุญต้นแบบให้กับคนรอบข้าง
เราจะพูดให้เขาฟังอย่างองอาจ ซึ่งจะกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้ได้ฟัง
เพราะถ้อยคำที่มาจากการกระทำที่แท้จริง จะมีพลังไม่มีที่สิ้นสุด
ใครก็ตามถ้าได้ฟังจะเกิดแรงบันดาลใจอยากทำบ้างเ
ราก็จะอยู่ในฐานะเป็นต้นบุญ และเราจะได้บุญเต็มที่ไม่ตกหล่น


ตะวันธรรม

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0076763351758321 Mins