...ตอนใกล้ละโลก แม้มีเงินสักแสนล้านหรือมากมายกว่านี้ก็ตามตอนนั้นช่วยอะไรไม่ได้ถึงจะมีเงินมากแค่ไหนแต่ไม่ปฏิบัติธรรม ก็ไม่พบความสุข
...พบแต่ความปลื้มหลอก ๆ ว่า...เรามีมากกว่าคนอื่นหรือเรามีเหมือนคนอื่นก็เท่านั้นเอง แล้วมานั่งนับเงินก็กลุ้มใจกลัวคนจะมายืมเงินกลัวคนจะรู้ว่ามี กลัวไปสารพัด แล้วอย่างนี้จะมีความสุขได้อย่างไร
...แต่ถ้าปฏิบัติธรรม มีทรัพย์ภายในจะปลื้มจะชื่นอกชื่นใจเพราะฉะนั้น ใครได้แล้ว เข้าถึงแล้วต้องหวงแหนเอาไว้ ไปทำบ่อย ๆ ทำหยุดทำนิ่ง ทำให้ใส มองไปเรื่อย ๆ มองไปจนกว่าองค์พระจะผุดขึ้นมาทีละองค์ ๆเรื่อยไป อยู่กับองค์พระทุก ๆ องค์ ใจก็จะยิ่งถูกกลั่นให้บริสุทธิ์ สะอาด ผ่องใสมีความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ
...เพราะฉะนั้น ต้องหวงแหนรักษาเอาไว้ อย่าชะล่าใจประมาทนึกว่าจะทำเมื่อไรก็จะได้อย่างนี้
...ขาดลมหายใจแค่ไม่กี่นาทีก็ตายแล้วการปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกัน ถ้าขาดเหมือนขาดลมหายใจ
#...คุณครูไม่ใหญ่...#
19 กรกฏาคม 2546
