บทความประจำวัน

ทำให้นิ่ง ๆ ทำให้ถูกหลักวิชชา  ในเบื้องต้นลูกต้องครอบครองจุดเล็ก ๆ ใส ๆ องค์พระ

ลูกยังแข็งแรงอยู่นะ ใช้ความแข็งแรงให้เต็มที่ สิ่งที่อยากได้มีสิ่งเดียวก็คือ ความแข็งแรง

หยุดนิ่ง ๆ ไม่เคลื่อนไหว อย่าขยับตัวอะไรเลย เฉย ๆ ให้มันผ่านอารมณ์ตรงนั้น ประสบการณ์ภายใน 

ทำพื้นฐานให้แน่นนะ ปรับพื้นฐานให้นิ่งแน่น ให้สมบูรณ์เลย เพราะเราไม่ได้ไปนั่งแข่งกับใคร

 เมื่อจับจุดศูนย์กลางกายได้ แตะใจนิ่งที่จุดใสเล็ก ๆ กลางองค์พระ จะถูกกลืนกินเข้าไปเป็นเนื้อเดียวกับองค์พระเอง

ต้องนิ่งเบา ๆ สบาย ๆ แตะใจเบา ๆ ความสุขที่เกิดขึ้น กระแสแห่งความสุขที่เกิดขึ้น เป็นสัญญาณให้รู้ว่า

หัดมองโลกให้ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร ทำกิจการงานใดเราก็ทำไปเต็มที่ แต่ไม่ติดอะไร

ดูให้ดีก่อนนั่งว่า ได้เปิดไฟหรือมีแสงอะไรหรือเปล่า ถ้ามีแสงสว่างเกิดขึ้นไม่ต้องไปสนใจว่าเป็นแสงภายในหรือภายนอก

ถ้าใครตรึก หรือเห็นองค์พระ ดวงธรรม พระเดชพระคุณหลวงปู่ ได้อย่างต่อเนื่องนาน หรือได้ตลอดเวลา

ถ้าเรานิ่งแน่นได้จริงจะเห็นชัดใสแจ่ม ถ้านิ่งแน่นไม่จริงก็แค่ได้ยิน แต่ไม่เห็น ดูเหมือนจะรู้

ให้เริ่มจากจุดที่ง่าย และมีความสุขไปก่อน ให้ปล่อยไปเลย ทิ้งไปเลย ทิ้งไปให้หมด

การจะเข้าถึงพระธรรมกายได้ ต้อง “หยุด” อย่างเดียว การฝึกให้หยุด ใช้หลัก คือ ต้องสบาย

(เวลาตรึกองค์พระนอกรอบ เรามีความสุข แต่พอมานั่งในรอบ ผมนึกไม่ค่อยออกครับ) overload เอางี้ นั่งทำตาปรือ ๆ

ไหนใครนั่งแล้วมีความสุขบ้าง สุขเล็กน้อย สุขพอประมาณ (แยกไม่ออกครับ) สุขเล็กน้อย

ภาพภายในยังเห็นห่าง ๆ แสดงว่า ใจยังไม่นิ่งแน่น ถ้านิ่งแน่นมันต้องไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระภายใน

ลูกมีช่วง exercise ไหม ต้องมีช่วง exercise นะเดี๋ยวท้องอืด ลมเยอะ เส้นยึด เวลา exercise ต้องนานนิดนึง

ถ้าไม่หยุดนิ่ง ไม่มีวันเห็น หรือเห็นก็ไม่ชัด ธัมมจักขุกับญาณทัสสนะ มันต้องไปคู่กัน

อย่าไปนั่งกดดันตัวเองสิ ทำสบาย ๆ เรานั่งเอาความสุข ไม่ใช่นั่งเอาความทุกข์ ทำใจเย็น ๆ อยู่ในที่เย็น ๆ

ไม่ต้องไปกังวลอะไร ทำสบาย ๆ ทำจิตให้มันบริสุทธิ์ ให้ประคองทั้งหยาบทั้งละเอียด

เราต้องนิ่งแน่น นุ่มนวล ขอให้มีความบริสุทธิ์อยู่ภายใน และไม่วิตกกังวล ไม่ติดหยาบ

(พอนั่ง ๆ ไปจะเห็นแสงสว่างเป็นมวล ทั้งที่ใจมันก็ยังไม่นิ่งครับ ฟุ้งเรื่องนั่งสมาธิครับ จึงทำให้เกิดความสงสัยครับ)