หลักการใช้ชีวิต จิตใจ ธรรมะ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ชีวิตถูกชรานำเข้าไปจึงอายุสั้น ผู้ที่ถูกชรานำเข้าไปแล้วไม่มีเครื่องต้านทาน บุคคลพิจารณาเห็นภัยในมรณะ ควรละโลกามิส มุ่งสู่พระนิพพานเถิด 

บัณฑิตทั้งหลายในกาลก่อนกล่าวไว้ว่า บุคคลทั้งหลายล้วนปราถนาความสุขความสำเร็จในชีวิต สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ขุมทรัพย์คือบุญ ย่อมให้ผลที่น่าปราถนาทั้งที่เป็นมนุษยสมบัติ สวรรคสมบัติ และนิพพานสมบัติ 

  ในสังสารวัฏอันยาวไกล ผู้พอใจในการเกิดย่อมเกิดบ่อยๆ การเกิดบ่อยๆนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า เป็นความทุกข์ เพราะสิ่งที่ติดตามมา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ฐานะทางสังคมในโลกหน้า วัดกันที่กำลังบุญ

            ฐานะทางสังคมในโลกนี้ วัดกันที่ใครมีทรัพย์สมบัติ ยศ บริวาร และความเป็นใหญ่มากกว่ากัน แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า

  ผลไม้จากป่าแม้จะใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดินอย่างไรก็ตามอย่างมากก็ทำให้มีผลดกขึ้นมาบ้าง แต่จะมีรสอร่อยขึ้นกว่าเดิมนั้นยาก

มารดาและยานพาหนะ เป็นมิตรได้ก็เฉพาะในโลกนี้เท่านั้น

ธรรมดาต้นไม้ใหญ่ในป่า ย่อมไม่หวั่นไหวต่อแรงลม ฉันใด ท่านทานบดีผู้มีจิตมุ่งมั่นในการสั่งสมบุญ ก็ย่อมไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคในการให้ทาน ฉันนั้น

ชีวิตของเราดำรงอยู่ได้ต้องอาศัยปัจจัย ๔ เราจึงแสวงหาปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงชีวิต

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลไม่ควรดูหมิ่นว่า บุญมีประมาณน้อยจะไม่มาถึง แม้หม้น้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมาทีละหยาดได้ ฉันใด ชนผู้มีปัญญาสั่งสมบุญแม้ทีละน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้ ฉันนั้น

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า กุลบุตรผู้มีศรัทธา จะประสพบุญมาก เพราะความถึงพร้อมด้วยเหตุ ๓ ประการ

  บุคคลเสวยสุขในวัยชรา เพราะความขยันหมั่นเพียร ที่ตนได้กระทำไว้ในวัยหนุ่มสาว ฉันใด เทพบุตรเทพธิดา เสวยสุขในทิพยสมบัติอันโอฬารเพราะผลบุญที่ตนได้เคยสั่งสมไว้ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ฉันนั้น

บุญคือ เครื่องชำระล้างจิตใจให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส บุญนั้นควรทำบ่อยๆ บุคคลใดสั่งสมบุญอยู่เป็นประจำทุกวัน

ชีวิตเป็นของน้อยเพราะต้องเสียเวลาไปกับการพักผ่อนและแสวงหาปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงชีวิต เวลาของชีวิตจึงเหลือน้อยนิดสำหรับการสร้างบุญบารมี

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ อานนท์... เราไม่กล่าวปาฏิปุคคลิกทาน ( ทานที่ให้เฉพาะเจาะจง ) ว่ามีผลมากกว่าสังฆทานโดยปริยายใดๆ

ท่านทานบดีทั้งหลาย มหาสมุทรย่อมไม่อิ่มด้วยน้ำไฟย่อมไม่อิ่มด้วยเชื้อ ฉันใด ทานบดีย่อมไม่อิ่มด้วยการให้ทาน ฉันนั้น

  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ บุคคลผู้ให้โภชนะได้ชื่อว่าให้ฐานะ ๕ ประการ แก่ปฏิคาหก (ผู้รับทาน) ผู้ให้ก็ย่อมได้รับฐานะ ๕ ประการนั้นด้วย ” ฐานะ ๕ ประการ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ ความยากจนเป็นทุกข์ของผู้ครองเรือนในโลก ”

    ปกของทรัพย์สินเงินทอง หรือสิ่งของที่บุคคลหวงแหนไม่มีแม้แต่สิ่งเดียวที่บุคคลจะนำติดตัวไปได้ เพราะเมื่อละโลกไป ต้องทิ้งสมบัติเหล่านี้ไว้เป็นธรรมดา

    สรรพสิ่งในโลก ตั้งอยู่ได้เพราะอาศัยแผ่นดิน ขาดแผ่นดินแล้วสรรพสิ่งไม่สามารถทรงอยู่ได้ ฉันใด โภคทรัพย์ สมบัติ ยศ บริวาร