วิจารณ์พระไตรปิฎกเชิงวิชาการ
ลูกเป็นนักวิชาการ หลายครั้งต้องวิจารณ์วัดและพุทธประวัติ ด้วยวิธีทางวิชาการ
บางครั้งวิจารณ์ในทางที่อาจตีความว่าเป็นการลบหลู่ เช่น การตีความว่า พระสูตรหรือบางส่วนของพระไตรปิฎกนั้นมิใช่พุทธพจน์เป็นเพียงสัจธรรม หรือสัทธรรมปฏิรูปที่พระสงฆ์ยุคหลังเพิ่มเติมขึ้นมาเพื่อเหตุผลบางประการ
การที่ลูกวิเคราะห์วิจารณ์พระคัมภีร์เช่นนั้น ถือว่าเป็นบุญอันเกิดจากการสนทนาธรรม หรือถือว่าเป็นบาปคะ
คุณครูไม่ ใหญ่
เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการตีความนั้นว่า ได้ความหรือไม่ได้ความ ถูกหรือผิด ประกอบด้วยอคติหรือไม่ หรือเอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก รวมทั้งอิทธิพลของอาจารย์ที่ปรึกษา และบทความทางวิชาการที่ฝรั่งตีความตามความคิดของตัวเอง ดังนั้น การวิจารณ์นั้นถ้าถูกต้อง ก็เป็นบุญที่เกิดจากการสนทนาธรรม แต่ถ้าไม่ถูกต้องก็เป็นบาป ซึ่งอาจทำให้เขามีความเห็นผิดเป็นมิจฉาทิฏฐิต่อไปในอนาคตได้
ที่นี่มีคำตอบ ฉบับมินิ เล่ม 5 อย่างงี้ บาปมั้ย
โดย คุณครูไม่ใหญ่
๑๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
