สมัยก่อนผู้ที่อยู่ใกล้ชิดหลวงปู่ จะได้ยินเรื่องการเกณฑ์ฝนช่วยภัยแล้ง หรือเก็บฝน แยกแผ่นดินช่วยน้ำท่วม จนเป็นเรื่องปกติ เพราะหลวงปู่ท่านจะสั่งพวกที่ได้ธรรมกายจำนวนเรือนร้อย ซึ่มีทั้งพระ เณร แม่ชี ให้ช่วยกันทำวิชชาปราบมารและแก้ไขทุกข์ภัยมนุษย์ตลอด 24 ชั่วโมง อย่างต่อเนื่อง
..ที่สำคัญพวกชาวไร่ชาวนาที่เคารพรักและศรัทธาหลวงปู่ จะรู้กันดีว่า ถ้าประสบปัญหาเดือดร้อนเกี่ยวกับภัยธรรมชาติต่าง ๆ นานา เช่น ฝนตกน้ำท่วม หรือฝนแล้งจนชาวนาชาวไร่ทำการเพาะปลูกกันไม่ได้ ก็จะพากันมาจากต่างจังหวัด เพื่อมากราบขอบารมีหลวงปู่ทำนองว่า หลวงพ่อเจ้าคะ..ฝนไม่ตกทางโน้น ไม่ตกทางนี้... ซึ่งหลวงปู่ก็จะสั่งพวกที่ได้ธรรมกายในโรงงาน ให้ช่วยกันผลิตฝนแท้ คือ เกณฑ์ฝนมา แล้วทำให้ฝนตก หรือถ้าช่วงไหนฝนตกชุกมากจนน้ำท่วม ก็จะมีคนมากราบขอบารมีท่านทำนองว่า หลวงพ่อเจ้าคะ.. น้ำท่วมทางโน้น.. ทางนี้...
ในกรณีแบบนี้ ท่านจะสั่งพวกที่ได้ธรรมกายว่า ให้ช่วยกันเก็บฝน โดยใช้วิชชาธรรมกายแยกแผ่นดินเพื่อให้น้ำซึมลงไปใต้ดิน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ทำให้แยกขนาดมโหฬารจนเกิดอันตรายแก่ผู้คน แต่แยกพอให้น้ำซึมลงไปได้เท่านั้น ซึ่งดูแล้วเหมือนเป็นเรื่องเหลือเชื่อ แต่วิชชาธรรมกายทำได้จริง เพราะหลวงปู่ท่านจะไปเกณฑ์ นาค ยักษ์ คนธรรพ์ เทวดา อะไรต่าง ๆ ให้มาช่วยกัน ซึ่งยักษ์เขาก็แยกแผ่นดินแบบยักษ์ คนธรรพ์เขาก็มีวิธีแบบคนธรรพ์ ซึ่งดูแล้วเหมือนเรื่องเหลือวิสัย แต่พวกที่ทำวิชชาเขาจะทำกันได้... แล้วท้ายที่สุด น้ำก็จะลดลงเร็วกว่าปกติ และลงไปเรื่อย ๆ อย่างน่าอัศจรรย์
Cr. ร. ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ
