สัมโมทนียกถา

บทที่ ๔๒
บุญฉุดไปสู่ภพภูมิอันประเสริฐ

             พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า มารดาเป็นมิตรในเรือน¹ ยานพาหนะเป็นมิตรของคนเดินทาง บุญทั้งหลายที่ตนทำเป็นมิตรในสัมปรายภพ

              พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ หลวงพ่อธัมมชโย เคยให้โอวาทไว้ว่า ชีวิตในโลกมนุษย์นี้สั้นนิดเดียว ไม่มีนิมิตหมายว่าจะละโลกเมื่อไร สถานที่ใด ด้วยอาการอย่างไร เราไม่อาจจะเลือกสถานที่ เลือกโรคภัยไข้เจ็บ หรือเลือกวิธีการตายได้ เพราะฉะนั้นเราต้องสั่งสมบุญมากๆ และพร้อมเสมอที่จะเดินทางไปสู่ปรโลก

               ถ้าเราได้สั่งสมบุญเอาไว้ แม้ต้องตายอย่างกะทันหัน เราก็อยู่ตรงนั้นเหมือนฝันชั่วคราว ประเดี๋ยวเดียวกระแสบุญก็จะตามมา แล้วฉุดเราไปสู่ภพภูมิอันประเสริฐ ตามกำลังบุญของเรา

¹มิตตสูตร มก. ๒๔/๒๗๔ , มจ. ๑๕/๖๘