"ที่ใดมีการต่อสู้แข่งขัน ที่นั่นย่อมมีผู้ชนะ และผู้แพ้ ผู้สมหวัง และผู้ผิดหวัง"ชัยชนะท่ามกลางความพินาศย่อยยับ สูญเสียทรัพย์สิน เลือดเนื้อ และชีวิตชัยชนะท่ามกลางบ้านแตกสาแหรกขาด ความพลัดพรากจากญาติพี่น้องชัยชนะท่ามกลางความเคียดแค้น ชิงชัย อาฆาตพยาบาท อย่างไม่มีวันลืมของผู้แพ้ความต้องการ อยากได้ อยากมี อยากเป็น ความมักใหญ่ใฝ่สูงความต้องการอำนาจบังคับบัญชาเหนือผู้อื่นทำให้สังคมมนุษย์ต้องวุ่นวายสับสน เกิดศึกสงคราม มนุษย์ต้องประหัตประหารกันอย่างไร้ความปรานี เพราะสงครามมิได้เป็นไปเพื่อความสร้างสรรค์ มีแต่การทำลาย การสูญเสียทรัพยากรและบุคคล ที่สงครามมองไว้ให้แก่ผุ้แพ้และผู้ชนะเช่นเดียวกันชัยชนะใดเล่าที่เป็นชัยชนะที่แท้จริง..?
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า..
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย
ชนะตนนั่นแหละเป็นดี (ป.ธ. ๒๕/๒๙)
การชนะใจตนเอง นับว่าประเสริฐสุดกว่าชนะใดๆ ทั้งปวง เป็นชัยชนะที่บุคคลทั้งหลายชนะได้ยาก เป็นชัยชนะที่ปราศจากผู้แพ้ ปราศจากผู้ผิดหวัง เป็นชัยชนะที่บริสุทธิ์บริบูรณ์ และเป็นชัยชนะที่ชนะตลอดไปท่านกัลยาณมิตรทั้งหลาย ต้องการชัยชนะที่แท้จริงหรือไม่ และได้สะสมเหตุแห่งชัยชนะนี้หรือยัง..?
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
