นักพูดที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่ง ได้เริ่มหยุดการสัมมนาของเขา โดยการหยิบแบงค์ ๒๐ ดอลลาร์ขึ้นมาในห้องที่มีผู้เข้าสัมมนาร่วม ๒๐๐ คน แล้วเขาก็พูดว่า
"ใครอยากได้แบงค์ ๒๐ นี้บ้าง?" มีคนยกมือขึ้นเป็นจำนวนมาก และเขาก็พูดต่อว่า
"ผมจะให้เงินแบงค์ ๒๐ นี้แก่หนึ่งในพวกคุณ แต่ครั้งแรกนั้น ผมจะทำอย่างนี้" เขาเริ่มขยำเงินนั้น แล้วเขาก็ถามอีกว่า
"ใครยังต้องการแบงค์นี้อีกไหม" ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก
"ดี" เขาตอบ
"แล้วถ้าผมทำอย่างนี้ล่ะ" เขาทิ้งมันลงที่พื้น และเหยียบย่ำมันด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก
"ตอนนี้ ใครยังต้องการมันอีกไหม" ก็ยังคงมีคนยกมืออีก
"เพื่อนๆ คุณได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า ไม่ว่าผมจะทำอะไรกับเงิน คุณก็ยังต้องการมันอยู่ เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย มันก็ยังคงมีค่า ๒๐ ดอลล์อยู่นั่นเอง
เหมือนกับหลายๆครั้งในชีวิตของเรา ที่ถูกทิ้ง ถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรกโดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน
และสภาพแวดล้อมที่เราเจอทำให้เรารู้สึกว่าคุณค่าของเราลดน้อยลง
แต่ไม่ว่าอะไรที่ได้เกิดขึ้น หรืออะไรที่จะเกิดขึ้น คุณไม่เคยสูญเสียคุณค่าของคุณ
คุณเป็นคนพิเศษ อย่าลืมมันตลอดไป!
อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้"
รวมเรื่องสั้นแสนประทับใจ
