ตัวอย่าง วิธีปฏิบัติเพื่อการเข้าถึงธรรม แบบที่ 2

วันที่ 22 กค. พ.ศ.2557

 

  ตัวอย่าง วิธีปฏิบัติเพื่อการเข้าถึงธรรม แบบที่ 2

 


         "นำใจกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว มาสู่ที่ตั้งดั้งเดิมของใจ ที่เรียกว่า ปริมณฑลของใจ ใจกลับเข้ามาอยู่นิ่งๆ พอใจกลับเข้าที่ตั้งดั้งเดิมในปริมณฑล ก็จะเกิดความอัศจรรย์ขึ้นมา คือ มันจะค่อยๆตกตะกอน แล้วก็ค่อยๆ ใสขึ้น บริสุทธิ์ขึ้น บริสุทธิ์ในระดับที่สามารถเห็นความบริสุทธิ์เกิดขึ้นมาได้ ความบริสุทธิ์ที่เกิดขึ้นมาได้ในครั้งแรก เป็นเพียงจุดเล็กๆ ของความบริสุทธิ์ เล็กขนาดปลายเข็ม เล็กขนาดดวงดาวในอากาศ ความบริสุทธิ์เกิดขึ้นตรงที่ใจหยุดนิ่ง และตะกอนของใจที่ขุ่นๆ ตกตะกอน ถ้าเราอยู่กับความบริสุทธิ์นี้ไปนานๆ ต่อไปเรื่อยๆ อย่าไปอยู่ที่อื่น อย่าไปอยู่กับคน กับสัตว์ กับสิ่งของ หรือเหตุการณ์อะไรต่างๆ ที่ผ่านมาแล้วก็ดี หรือยังไม่มาถึงในอนาคตก็ดี อยู่กับความบริสุทธิ์ที่มีเพียงน้อยนิด เล็กเท่ากับปลายเข็ม หรือดวงดาวในอากาศ นิ่งเฉยโดยไม่คิดอะไร ในไม่ช้าความบริสุทธิ์ก็จะเพิ่มพูนขึ้น คือ จะโตขึ้นมาขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ที่ปราศจากหมู่เมฆ เห็นกลมใสกลมรอบตัวทีเดียว เมื่อเราอยู่ กับความบริสุทธิ์นี้ต่อไป มันก็จะโตขึ้นขนาดพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน ความบริสุทธิ์นี้ ทำให้ใจของเรามีคุณภาพสิ่งที่เป็นมลทินของใจหรือเป็นอุป รรคต่อความสุขกายสบายใจ เพราะฉะนั้นทันทีที่ความบริสุทธิ์เกิดขึ้นเป็นดวงใสใสกลมรอบตัวความบริสุทธิ์นี้ก็นำมาซึ่งความสุขกายสุขใจ อย่างที่เราไม่เคยเป็นมาก่อน โดยตอนแรกๆ ใจจะโล่ง ที่เรียกว่าโล่งใจ คือปลอดจากความคิดทั้งมวล มาอยู่ในที่ที่ไม่มีความคิด โล่งโปร่งหนักขึ้นไปตัวจะเบาเหมือนจะเหาะจะลอยได้ เบาบางนุ่มเนียน คล้ายกับกลืนไปกับบรรยากาศ แล้วจะขยายออกไปไม่มีที่สิ้นสุด จนกระทั่งไม่มีความรู้สึกว่ามีท้องฟ้า ขยายออกไปความสุขก็เกิดขึ้น เบาสบายในระดับที่เรายอมรับว่านี่คือความเบาสบาย นี่คือความสุขที่เราอยากได้และไม่เคยเจอมาก่อนเลย"

 

 

จากหนังสือ DOU

วิชา MD102 หลักการเจริญสมาธิภาวนา

กลุ่มวิชาสูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก

 
 

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.00094963312149048 Mins