ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม

 

 

อร่อยด้วยใจ รู้ได้ด้วยตนเอง

อาหาร แต่ละประเทศอร่อยไม่เหมือนกัน มีความอร่อยที่แตกต่างกันไป

แมัในประเทศเดียว เหนือ กลาง ใต้ ออก ตก ยังอร่อยไม่เหมือนกัน ครอบครัวเดียวกัน เปรี้ยว หวาน มันเค็ม ยังชอบไม่เหมือนกัน

คนไทย AEC รสชาติแซบ เข้มข้น แกงเผ็ดต้มยำ
คนญี่ปุ่น คนจีน ก็จีดๆ ออกทางเค็มๆ
คนยุโรป อเมริกา ก็ต้องขนมปัง ทอดๆปิ้งๆย่างๆ

รสชาติอาหารขึ้นอยู่กับนิสัยของบุคคล ของคนแต่ละประเทศ

รสชาติแบ่งนิสัย รสแห่งธรรมแบ่งจริต

รสใดในโลก สู้รสแห่งธรรมนั้นไม่มี
แม้แต่รสแห่งธรรม บุคคลยังชอบไม่เหมือนกัน ยังแบ่งตามจริต ที่ตนเองชอบ จะให้ซึ้งในรสพระธรรม ก็ต้องปรับตัว ปรุงใจให้ถูกตามจริตของแต่ละคน...

ราคจริต ก็ต้องใช้ อสุภะ 10 นวสี 9 กายคตานุสสติ 
โทสจริต ก็ต้องใช้ วรรณกสิน 4 พรหมวิหาร 4
โมหจริต ก็ต้องใช้ อานาปานสติ

วิตกจริต ก็ต้องใช้ อานาปานสติ กสินทั้ง 6 คือ ปฐวีกสิน อาโปกสิน เตโชกสิน วาโยกสิน อาโลกกสิน อากาสกสิน

สัทธาจริต ก็ต้องใช้ อนุสสติ 6 คือพุทธานุสสติ ธรรมานุสสติ สังฆานุสสติ จาคานุสสติ ศีลานุสสติ เทวตานุสสติ

พุทธิจริต ก็ต้องใช้ พิจารณา อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา พิจารณาธาตุ 4 อาหาเรปฏิกูลสัญญา มรณานุสสติ อุปสมานุสสติ

เมื่อปรุงรสของธรรมให้ถูกจริต จริตทำให้ถูกใจ ถูกใจทำให้ถูกทาง ถูกทางลงที่ศูนย์กลางกาย ก็จะซาบซึ้งใจใน รสแห่งธรรม ที่ตนเองปรุงแต่งจนถูกใจ ด้วยใจของตนเอง

ที่เรียกว่า ปัจจัตตัง รู้รสธรรมนั้นได้ ด้วยตนเอง...

 

17 พฤษภาคม พุทธศักราช 2558
ณ วัดพระธรรมกายคอร์ซัวร์ ลุสท์สโกว ประเทศเดนมาร์ก
ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม