“ภิกษุพึงสงบกิเลสและบาปธรรมที่เป็นภายในเสีย ไม่พึงแสวงหาความสงบจากที่อื่น เมื่อระงับภายในได้แล้ว สิ่งที่จะพึงยึดถือใหม่ ย่อมไม่มี สิ่งที่ยึดถือไว้จำจะสละจะมีแต่ไหน”
ขุ. มหา. ๒๙/๔๒๕,๔๒๖
