จุดเริ่มต้นของการบวช
บทฝึกในทางพระพุทธศาสนา เริ่มต้นจากการที่บุคคลผู้มีปัญญา ได้ฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วนำมาพิจารณาใคร่ครวญ ปฏิบัติตาม จนเกิดความรู้ความเข้าใจในความจริงของโลกและชีวิต เมื่อเข้าใจได้ถูกต้องอย่างนั้น ความศรัทธาเลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อมเกิดขึ้น กระทั่งเกิดเป็นดวงปัญญา เข้าใจในชีวิตของฆราวา ว่า "ฆราวาสเป็นที่คับแคบ เป็นทางมาแห่งกิเลสเพียงดังธุลีบรรพชาเป็นโอกาสอันปลอดโปร่ง"ที่กล่าวว่า "เป็นที่คับแคบ" เพราะชีวิตของฆราวาสในแต่ละวัน ล้วนหมดไปกับการทำมาหาเลี้ยงตนเองและครอบครัว มีโอกาสั่งสมบุญกุศลได้น้อย บางคนแทบจะไม่ค่อยมีเวลามาสวดมนต์ไหว้พระ หรือไม่เคยมีโอกาสศึกษาธรรมะใดๆ ดังนั้นถึงแม้บางคนจะมีชีวิตที่สะดวกสบาย แต่ก็ไม่ได้เป็นไปเพื่อการสร้างบุญบารมีที่กล่าวว่า "เป็นทางมาแห่งกิเลสเพียงดังธุลี" เพราะ ภาพชีวิตในสังคมของฆราวาสล้วนปะปนไปด้วยคนชั่วและคนดี ดังนั้นจึงมีโอกาสที่จะเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ผลจากการกระทำนั้นจึงเป็นทางสั่งสมพอกพูนกิเลสเครื่องเศร้าหมองใจขึ้นมา อุปมาเหมือนกับกองขยะที่เป็นที่สะสมฝุ่นธุลีและสิ่งปฏิกูลที่กล่าวว่า "บรรพชาเป็นโอกาสอันปลอดโปร่ง" เพราะเกิดความเห็นว่า หากยังพอใจในฆราวาสวิสัยต่อไป ก็ยากที่จะได้สร้างบุญบารมี หรือยากที่จะมีโอกาสประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อความหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง และโอกาสที่จะพลาดพลั้งไปทำความชั่ว หรือเบียดเบียนกันก็ยังคงมี
ดังนั้นการบวชจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดกับชีวิตของตนเองเมื่อเห็นประโยชน์เช่นนั้น จึงตัดสินใจเข้ามาบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพื่อแสวงหาความสุขที่แท้จริง จากการฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อขัดเกลา กาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เข้าถึงพระนิพพานอันเป็นบรมสุขต่อไป
-------------------------------------------------------------------
SB 303 แม่บทการฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา
กลุ่มวิชาพุทธวิธีในการพัฒนานิสัย